BirKıbrıs Türk devletı okyanus ortası sırt (MOR), [[:en:Plate tectonics|plaka tektoniği ile]] oluşturulan [[:en:Mountain system|deniz tabanı dağ sistemidir.]] Genellikle ~ 2.600 metre (8.500 ft) derinliğe sahiptir ve bir [[:en:Ocean basin|okyanus havzasının]] en derin bölümünün yaklaşık iki kilometre üzerinde yükselir. Bu özellik, [[:en:Seafloor spreading|deniz tabanının yayılmasının]] [[:en:Divergent boundary|farklı bir plaka sınırı]] boyunca gerçekleştiği yerdir. Deniz tabanının yayılma oranı, okyanus ortası sırtının tepesinin morfolojisini ve bir okyanus havzasındaki genişliğini belirler. Yeni [[:en:Seafloor|deniz zemini]] ve okyanus [[:en:Lithosphere|litosferinin üretimi]], plaka ayrılmasına yanıt olarak [[:en:Mantle (geology)|manto]] yükselişinden kaynaklanmaktadır. Eriyik [[:en:Magma|magma]] olarak yükselik ayırma plakaları arasındaki doğrusal zayıflıkta magma olarak yükselir ve lav olarak ortaya çıkar ve soğutma üzerine yeni [[:en:Oceanic crust|okyanus kabuğu]] ve litosfer oluşturur. İlk keşfedilen okyanus ortası sırt, Kuzey ve Güney Atlantik havzalarını ikiye bölen bir yayılma merkezi olan [[:en:Mid-Atlantic Ridge|Orta Atlantik Sırtı]] idi; dolayısıyla 'okyanus ortası sırt' adının kökeni. Çoğu okyanus yayılma merkezi, barındıran okyanus temellerinin ortasında değil, ne olursa olsun, geleneksel olarak okyanus ortası sırtları olarak adlandırılır. Dünyanın dört bir yanındaki okyanus ortası sırtları plaka tektonik sınırları ile bağlantılıdır ve okyanus tabanındaki sırtların izleri bir [[:en:Baseball (ball)|beyzbol]] dikişine benzer görünmektedir. Böylece, okyanus ortası sırt sistemi, yaklaşık 65.000 km'ye (40.000 mi) ulaşan Dünya'daki en uzun dağ silsilesi.
