Roma hukuku: Revizyonlar arasındaki fark

Antik Roma'da üç büyük güce bağlı yönetim anlayışı düşüncesi benimsenmişti ve bu üç güç, yönetim ve hukuk anlayışını yansıtmaktaydı. Söz konusu güçler 300 üyeli [[Aristokrasi|aristokratik]] senato, halk meclisi, konsüller ve yargıyı örgütleyen preatörlerdi. Yönetim ve hukuk anlayışı bu üç erkin elinde bulunmaktaydı.<ref name="Ergül">{{kitap kaynağı |soyadı1=Ergül |ad1=Ergin |başlık=Genel Kamu Hukuku: İbn Haldun'un Teorileri ile Karşılaştırmalı |yayıncı=Ergin Ergül |isbn=978-605-300-665-7 |url=https://books.google.com.tr/books?id=bsa4DwAAQBAJ&dq=preatör&hl=tr&source=gbs_navlinks_s |erişimtarihi=24 Haziran 2020 |dil=tr}}</ref>{{dipnotsuz|tarih=Haziran 2020}}
{{ek kaynak gerekli|tarih=Haziran 2020}} Konsüller kral yetkisine sahip olup [[monarşi]]yi temsil etmekteydi. Senato, dönemin aristokrasisiyle ilgiliydi. Halk ise [[Demokrasi|demokratik]] yönetim anlayışını temsil etmekteydi. Bu üç erkin mevcudiyeti dahilinde Roma Anayasası, karma hukuk sistemi üzerindeydi. Roma Cumhuriyeti, M.Ö. 44'de [[Jül Sezar]]'ın imparator olmasına kadar bu anlayış dahilinde yönetildi.

Antik Roma'da hukuk anlamında gelişmelere dönemin bilgeleri ve düşünürleri katkı sağlamıştı. [[Devlet]] fikrinin, yönetim şeklinin ve hukuk kavramlarının gelişip bir kalıp haline gelmesi, Romalı düşünürler ve [[Stoacılar]] arasındaki fikir ayrılıklarının sonucudur. [[Aristoteles]] ve [[Platon]]'a göre devlet ve hukuk anlayışı, belirli bir toplumun belirli kurallara göre, sınırları belli olan bir toprak bütünlüğünün içinde olması gerektiği yönündeydi. Stoacılar ise belli bir kalıbı kabul etmeyerek bir dünya devleti ve dünya vatandaşlığı olması gerekiğini savunurlardı. [[Cicero]], Stoacıların evrensel yasa anlayışından etkilenmişti ve [[doğal hukuk]]u savunmuştu. Stoacıların aksine Aristoteles'i ve Platon'u, devlet düzeni ve hukuk düşünceleri bakımından desteklemişti. Cicero'ya göre pozitif hukuk, bu doğal hukuka bağlı olmalı ve toplum, bu doğal hukuka göre yönetilmeliydi. Devlet, yasalarla toplumun çıkarlarını gözetmeliydi. Cicero, yasalarla belirlenmiş [[özel mülkiyet hakkı]]nın devlet tarafından sınırlandırılmaması gerektiğini de savundu.

[[Polibios]] ise yönetim sınıfları açısından Aristoteles ve Platon'un izinden gitmişti. Polibios'a göre devlet yönetiminde güç önemli bir unsurdu ve tıpkı Aristoteles gibi, üç erkin var olması gerektiğini savunmuştu. Ona göre en iyi yasa, bu karma anayasaydı. Roma hukuku da bu ilkeleri benimseyerek uzun bir dönem karma anayasa ile yönetildi.<ref name="Ergül" />