Kara delik: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
→Kara deliklerin buharlaşması (yok olması) ve Hawking ışınımı: Yazım hatası düzeltildi Etiketler: Mobil değişiklik mobil uygulama değişikliği Android uygulaması değişikliği |
yazım yanlışı |
||
192. satır:
1971’de İngiliz fizikçi [[Stephen Hawking]], hangi tür kara delikte olursa olsun, "olay ufku"nun yüzeyinin asla küçülmediğini gösterdi. Bu özellik, [[entropi]] (çözülüm, dağılım,yok oluş) rolünü oynayan yüzey bakımından, tümüyle “termodinamiğin ikinci yasası”nı {{ref|92}} andırmaktadır. Klasik [[fizik]] çerçevesinde, termodinamiğin bu yasası bir kara deliğe madde göndererek ve böylece onun kozmozumuzda yok olmasını sağlayarak ihlal edilebilir.
Fizikçi Jacob Bekenstein kara deliğin (doğada doğrulanmamakla birlikte) ufuk yüzeyiyle orantılı olan bir entropiye sahip olduğunu öne sürmüştür. Bekenstein kara deliğin [[ışınım]] yaymamasından ve [[termodinamik]]le olan ilişkisinin, yalnızca bir benzerlik olup, özelliklerinin fiziksel bir tanımı olmamasından yola çıkıyordu. Bununla birlikte kısa bir süre sonra Hawking,
Kara deliklerin termodinamik denklemleri kullanıldığında, öyle görünüyor ki, kara deliğin entropisi ufkunun yüzeyiyle orantılı bulunmaktadır. {{ref|95}} Bu, "de Sitter evreni" {{ref|96}} gibi bir ufuk içeren "kozmolojik örnekler" {{ref|97}} bağlamında da uygulanabilecek evrensel bir sonuçtur. Buna karşılık, bu entropinin "mikrokanonik topluluk" {{ref|98}} bakımından açıklanması çözülememiş bir problem olarak kalmaktadır, her ne kadar "string kuramı" {{ref|99}} kısmi yanıtlar getirmeyi başardıysa da…
| |||