Kestane: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
→‎Etimoloji: düzeltme AWB ile
29. satır:
Tohumları [[Güney Avrupa]] ile Güneybatı ve [[Doğu Asya]]'da yaygın olarak tüketilmektedir. Orta çağlarda [[Güney Avrupa]]'da yeterli [[buğday]] ununa sahip olmayan orman toplulukları temel [[karbonhidrat]] kaynağı olarak tamamen kestaneye bağlı kalmaktaydılar.
 
Kestane Türkiye'de en çok [[Aydın]] ilinde yetiştirilmektedir<ref>http://www.tuik.gov.tr/ilGostergeleri/iller/AYDIN.pdf{{Ölü bağlantı|date=Nisan 2020 }}</ref>. Ege Bölgesi toplam üretimde yaklaşık % 70 payla ilk sıradır. Aydın' dan sonra, İzmir, Kastamonu ve Sinop kestane üretiminde ön plana çıkan illerdir<ref>{{Web kaynağı |url=http://aydinticaretborsasi.org.tr/files/document/pdf/kestane-raporu.pdf |başlık=Arşivlenmiş kopya |erişimtarihi=20 Ocak 2016 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20151223210936/http://aydinticaretborsasi.org.tr/files/document/pdf/kestane-raporu.pdf |arşivtarihi=23 Aralık 2015 |ölüurl=yes }}</ref>. Ayrıca özellikle [[Aydın]] ilinden ihraç edilen kestaneler çok kaliteli olup; [[Bursa]] ilimizde [[Kestane Şekeri]] adıyla bilinen bir tatlı çeşidi olarak da imal edilmektedir. Bazı çörek, kek ve pasta çeşitlerinde de kullanılmaktadır.
 
Tohumlar(kestane meyvesi), ateşte közlenmiş, haşlanmış veya suda kaynatılmış olarak tüketilir. Çoğunlukla 'kestane kebap' olarak adlandırılan ilkinde, kestane tohumları (kestane meyvesi) üst kısımları hafifçe çizildikten sonra, 200-220&nbsp;°C ısıda 10-15 dakika süreyle fırına verilerek hazırlanır ya da kömürlü sobaların üzerinde de közlenir.
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Kestane" sayfasından alınmıştır