Vincent van Gogh: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme AWB ile
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k Şablon yönlendirmesi kaldırma
62. satır:
 
== Yaşamı ==
{{Ana madde|Vincent van Gogh kronolojisi}}
=== İlk yıllar (1853-1869) ===
{{Ayrıca bakınız|Van Gogh'un resimlerinde ailesi}}
206. satır:
 
===Saint-Rémy (Mayıs 1889 - Mayıs 1890)===
{{Ana madde|Saint-Paul Akıl Hastanesi, Saint-Rémy (Van Gogh serisi)}}
[[Dosya:Hospital in Saint-Remy.jpg|thumb|upright=1.3|''[[Saint-Paul Akıl Hastanesi, Saint-Rémy (Van Gogh serisi)|Saint-Rémy'deki Hastane]]'', 1889. [[Musée d'Orsay]], Paris]]
Van Gogh [[Saint-Paul Akıl Hastanesi, Saint-Rémy (Van Gogh serisi)|Saint-Paul-de-Mausole]] akıl hastanesine 8 Mayıs 1889'da bakıcısı Protestan din adamı Frédéric Salles'ın eşliğinde girdi. Saint-Paul, Arles'a 30 km. uzaklıktaki Saint-Rémy'de bulunan eski bir manastırdı ve eski denizci doktor [[Théophile Peyron]] tarafından idare ediliyordu. Van Gogh'a biri atölye olarak kullanılmak üzere, pencereleri parmaklıklı iki hücre verildi.{{Kdş|Callow|1990|p=246}} Klinik ve [[Saint-Paul Akıl Hastanesi, Saint-Rémy (Van Gogh serisi)#Bahçe|bahçesi]] resimlerinin ana konusu oldu. ''Akıl Hastanesinin Holü'' ve ''Saint-Rémy'' gibi hastanenin iç mekânları üzerine bazı çalışmalar yaptı. Bu dönem eserlerinin bazıları, ''[[Yıldızlı Gece]]'' tablosunda olduğu gibi girdapsı şekillerle tanınır. Bakıcı eşliğinde yapmasına izin verilen kısa yürüyüşler sonrasında [[Zeytin Ağaçları (Van Gogh serisi)|''Alpilles Önünde Zeytin Ağaçları,'']] '''Selviler 1889'', ''Selvili Mısır Tarlası 1889'', ''Gece Provence'da Köy Yolu 1890'' gibi resimlerde selvileri ve zeytin ağaçlarını resmetti. 1889 Eylül'ünde ''Arles'da Yatak Odası'' tablosunun iki versiyonunu daha yaptı.{{Kdş|Pickvance|1984|p= 102–103}}
242. satır:
 
===Ölümü===
{{Ana madde|Vincent van Gogh'un ölümü|Auberge Ravoux|Vincent van Gogh'un sağlığı}}
[[Dosya:Vincent-van-gogh-echo-pontoisien-august7-1890.jpg|thumb|sol|''L'Écho Pontoisien'' gazetesinde van Gogh'un ölümü ile ilgili haber, 7 Ağustos 1890.{{efn|Türkçesi:"Auvers-sur Oise. Pazar 27 Temmuz. Van Gogh isimli bir şahıs, 37 yaşında, Hollanda tebaasından, ressam, Auvers'de geçici olarak kalan, tarlalarda kendini bir revolver ile vurdu, yalnızca yaralandıktan sonra odasına girdi ve ertesi günden sonra öldü.}}]]
27 Temmuz 1890'da 37 yaşında iken van Gogh 7&nbsp;mm.lik [[Casimir Lefaucheux|Lefaucheux]] ''à broche'' marka bir [[altıpatlar]] ile kendini göğsünden vurmuştur.{{Kdş|Sweetman|1990|p= 342–343}}<ref>{{Haber kaynağı|url=https://www.theguardian.com/artanddesign/jonathanjonesblog/2016/jul/12/vincent-van-gogh-truth-about-ear-exhibition-on-verge-of-insanity-amsterdam|başlık=The whole truth about Van Gogh's ear, and why his 'mad genius' is a myth|soyadı=Jones|ad=Jonathan|tarih=12 Temmuz 2016|gazete=The Guardian|issn=0261-3077|erişimtarihi=22 Ekim 2016}}{{İng}}</ref> Bu olaya tanık olan kimse yoktur ve olaydan 30 saat sonra ölmüştür.<ref name=":0" /> Kendini resim yaptığı bir buğday tarlasında ya da yöredeki bir ahırda vurmuş olabilir.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|p= 669}} Kurşun kaburgasına çarparak göğsünden iç organlara görülen bir zarar vermeden geçmiş ve muhtemelen belkemiğinde durmuş. Yürüyerek, Auvers'de kaldığı [[Auberge Ravoux]]'ya dönmüş ve burada iki doktor kendisine bakmıştır ancak bir cerrahın olmaması nedeniyle kurşun çıkarılamamıştır. Doktorlar ellerinden geldiğince yarasını tedavi etmeye çalışmış daha sonra onu piposunu içerken odasında bırakmışlardır. Ertesi sabah Theo kardeşinin yanına geldiğinde onu iyi bir ruh hâli içinde bulmuştur. Ancak birkaç saat içinde yaradan kaynaklanan tedavi edilememiş enfeksiyon nedeniyle durumu kötüleşmeye başlamıştır. 29 Temmuz'un ilk saatlerinde ölmüştür. Theo'ya göre, Vincent'in son sözleri ''"La tristesse durera toujours"'' ("Keder sonsuza kadar sürecek") olmuştur.{{refn|{{harvp|Sweetman|1990|loc= 342–343}}; {{harvp|Hulsker|1980|loc=480–483.}}}}<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5703399s "La misère ne finira jamais", Études, 1947, p. 9], Bibliothèque nationale de France, département Philosophie, histoire, sciences de l'homme, D-33939</ref><ref>"La tristesse durera toujours", François-Bernard Michel, ''La face humaine de Vincent Van Gogh'', Grasset, 3 Nov. 1999, ISBN 2-246-58959-2</ref><ref name="TvGletter">{{Web kaynağı | ad = Theodorus | soyadı = van Gogh | başlık = Letter from Theo van Gogh to Elisabeth van Gogh Paris, 5 Ağustos 1890 | yayıncı = Webexhibits.org | erişimtarihi = 28 Nisan 2015 | url = http://www.webexhibits.org/vangogh/letter/21/etc-Theo-Lies.htm | alıntı = he said, "La tristesse durera toujours" [The sadness will last forever] | arşivurl = https://web.archive.org/web/20160323132520/http://www.webexhibits.org/vangogh/letter/21/etc-Theo-Lies.htm | arşivtarihi = 23 Mart 2016 | ölüurl = no }}</ref>
270. satır:
 
===Önemli serileri===
{{Ana madde|Vincent van Gogh'un eserlerinin listesi}}
[[Dosya:Vincent Willem van Gogh 059.jpg|thumb|upright|''[[L'Arlésienne (resim)|L'Arlésienne: Madame Ginoux Kitaplarla]]'', Kasım 1888. Metropolitan Museum of Art, New York]]
 
382. satır:
=== İzlenimcilik ===
[[Dosya:Claude Monet, Impression, soleil levant, 1872.jpg|thumb|[[İzlenimcilik]] akımına adını verecek olan, [[Claude Monet]]'nin 1872 tarihli ''[[İzlenim: Gün Doğumu]] (Impression soleil levant)'' isimli tablosu. Musée Marmottan Monet, Paris.]]
{{Ana madde|İzlenimcilik}}
[[İzlenimcilik]], 19. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkmış olan bir Fransız [[görsel sanat akımları|görsel sanatlar akımı]]dır. O zamana kadar ressamların yeğledği geçmişin büyük savaşları ya da [[İncil]]'den sahneler yerini artık kişisel bir bakış açısıyla resmedilmiş gündelik hayatın sahnelerine yerini bırakır. Aynı zamanda [[Realizm (sanat)|gerçekçi]] de olmak isteyen bu akımın ressamları canlı renklere ve ışık oyunlarına önem verirler. [[Açık hava ressamlığı]]na önem veren bu ressamların resimlerinin vazgeçilmez ögesi ışıktır.
 
389. satır:
=== Art izlenimcilik ===
[[Dosya:Vincent Willem van Gogh 132.jpg|thumb|sol|''Büyük Çınarlar (Saint-Rémy Yolunda İşçiler)'', 1889. Phillips Koleksiyonu, [[Washington, DC|Washington]].]]
{{Ana madde|Art izlenimcilik}}
1880'lerin genç ressamları o döneme damgasını vurmuş olan izlenimcilik ile karşı karşıya kalmışlardır. Yüzyılın sonuna kadar çok sayıda yenilikçi akım bir arada bulunmuştur. [[Art izlenimcilik]] sanat akımı, [[yeni izlenimcilik]], [[Sembolizm (sanat)|sembolizm]], [[Nabiler]] ve bunun gibi çok sayıda sanat akımının tamamına verilen addır. Sanat tarihinde art izlenimcilik kısa bir dönemde var olmuştur. Bu akım içinde resim sanatında bir devrim yaratmak isteyen [[Paul Cézanne]], Vincent van Gogh, [[Paul Gauguin]], [[Henri de Toulouse-Lautrec]] ya da [[Georges Seurat]] gibi ressamlar bulunmaktadır. Bu ressamların ortak noktası [[Realizm (sanat)|natüralizm]]i reddetmeleridir. Van Gogh gerçekliğin tasvirinin ötesine geçme isteğine hayrandır ve Theo'ya [[Paul Cézanne|Cézanne]] hakkında "bir bölgenin tümlüğünü hissetmek gerekir"{{Kdş|Van Gogh|2009|p=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let816/letter.html Letter 816]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Saint-Rémy-de-Provence, Sunday, 3 Kasım 1889.}} diye yazmıştır. Resimleriyle gerçekçilikten daha da fazlasını aktarmanın yolunu aramaktaydılar.
 
396. satır:
=== Dışavurumculuk ===
[[Dosya:The Scream.jpg|thumb|''[[Çığlık (tablo)|Çığlık]]'', 1893. National Gallery, Norveç. [[Edvard Munch]]'un [[Varoluşçuluk|varoluşçu]] bir endişe krizine kapılmış modern insanı sembolize eden tablosu [[dışavurumculuk|dışavurumculuğun]] en belirgin örneklerindendir.]]
{{Ana madde|Dışavurumculuk}}
[[Dışavurumculuk|Dışavurumculuğun]] ilk örneklerine 19. yüzyılının son yirmi yılından itibaren, 1887'nin sonundan itibaren van Gogh'un eserleri{{Kdş|Denizeau|2004|p=10,57}} ile birlikte [[Edvard Munch]] (özellikle ''[[Çığlık (tablo)|Çığlık]]'') ve [[James Ensor]]'un tablolarında rastlanır.<ref name=Larousse>{{Kitap kaynağı|başlık=Histoire de l'art|yayıncı=Larousse|yer=Paris|yıl=1990|sayfa=502-503|isbn=2035093066}}{{Fra}}</ref> Bununla birlikte "dışavurumculuk" terimi ilk olarak 1911 yılının Ağustos ayında sanat eleştirmeni [[Wilhelm Worringer]] tarafından kullanılmıştır.{{Kdş|Monneret|1991|p=258}} Van Gogh 1888'de Arles'a geldikten sonra, [[Akdeniz iklimi]]nin verdiği coşkuyla renkleri fethetmeyi aradığı resimlerde bu akımın özellikleri daha da vurgulanmıştır : ''[[Yıldızlı Gece]]'' ya da ''[[Zeytin Ağaçları (Van Gogh serisi)|Zeytin Ağaçları]]''. Resimlerinde sahnelerin abartılması, basitleştirilmesi ve hatta karikatürize edilmesi, ressamların utanmadan fiziksel ve ruhsal sefaleti açığa çıkarmaya çalıştıkları dışavurumculuğun ilanıdır.{{Kdş|Denizeau|2004|p=59}}
 
404. satır:
 
=== Fovizm ===
{{Ana madde|Fovizm}}
[[Fovizm]] 1905 ile 1907 yılları arasında belirginleşmiş bir Fransız [[Görsel sanat akımları|görsel sanat akımı]]dır.{{Kdş|Fride-Carrassat|Marcadé|2010}} Bu akımda ressamlar nesne ile rengi ayırmayı ve önceliği renklerin ifadesine vrmeyi arzulamışlardır. Van Gogh bu akımın öncüllerinden biridir.{{Kdş|Zurcher|1985|p=182}} Özellikle Arles'da yaptığı tablolarda kullandığı gözalıcı renk paleti ile [[fovizm|fovist ressamları]] etkilemiştir.{{Kdş|Zurcher|1985|p=155}} Bu dönemde van Gogh özellikle yardımcı renkler ile alışılmışın dışında renk tonlarını yan yana getirerek canlı renkler kullanmaktan çekinmemiştir. Van Gogh'un kullandığı bu parıltılı ve ışıltılı renkler [[Maurice de Vlaminck|Vlaminck]] ve [[André Derain|Derain]] gibi fovist ressamların esin kaynağı olmuştur. Dolayısıyla fovist tablolarda van Gogh'un kullandığı renk düzenlemelerinin aynılarına rastlanır. Örneğin, de Vlaminck'in ''Partie de campagne'' ya da ''La Seine à Chatou'' tablolarında kırmızı ve yeşilin yakınlığı van Gogh'un ''[[Gece Kahvesi]]'' resmindeki gibi vurgulanmıştır.<ref name=DerainEtFauvisme>{{Web kaynağı | url = http://www.african-paris.com/index,no_page,95,code_ISO_langue,fr.html | başlık = André Derain et le fauvisme | arşivurl = https://web.archive.org/web/20170103003042/http://www.african-paris.com/index,no_page,95,code_ISO_langue,fr.html | arşivtarihi = 3 Ocak 2017 | erişimtarihi = 2 Ocak 2017 | ölüurl = no }}{{Fra}}</ref>
 
=== Sembolizm ===
{{Ana madde|Sembolizm (sanat)}}
[[Sembolizm (sanat)|Sembolizm]] ya da simgecilik, 1886 ila 1900 yılları arasında ortaya çıkmış, çeşitli alanlarda etkisini göstermiş bir sanat akımıdır. [[Gustave Moreau]], [[Eugène Carrière]], [[Edward Burne-Jones]] ve [[Martiros Saryan|Martiros Sergeyeviç Saryan]] resim alanında bu akımı etkileyen ressamlardır. Sembolizm doğal gerçekçiliğe karşı bir tepkidir. Simgeciler, doğal gerçekçilerin aksine nesneyi olduğu gibi resmetmez aksine ideal bir dünyayı canlandıran bir izlenim, bir duyum arar ve ruh hâlinin ifadesine önem verirler. Simgeler duyarlılığın "üstün gerçekliğine" ulaşmaya yardımcı olurlar.