Yıldız yapısı: Revizyonlar arasındaki fark

Kararlı, ana dizi yıldızının içi kuvvetlerin birbirini sürekli karşıladığı sürekli bir denge hâlindedir. Birbirini dengeleyen kuvvetler içeri doğru yönelen kütle çekim kuvveti ve bunu karşılayan plazma gazının ısı erkidirenerjisidir. Bu kuvvetlerin birbirini dengelemesi için tipik bir yıldızın çekirdeğindeki sıcaklık 10⁷ [[kelvin|K]] ya da daha yüksek olmalıdır. Bir ana dizi yıldızının hidrojen yakan çekirdeğinde ortaya çıkan sıcaklık ve basınç çekirdek kaynaşmasının oluşması ve yıldızın daha fazla çökmesini önleyecek kadar yeterli erkeenerji üretir.<ref name="Schwarzschild">{{Kitap kaynağı

ÖğecikAtom çekirdekleri yıldızın çekirdeğinde kaynaştıkça gama ışınları şeklinde erkeenerji yayarlar. Bu ışıközleri (foton)fotonlar, çevresini saran plazma ile etkileşime girerek çekirdeğe ısı erkesienerjisi eklerler. Ana dizideki yıldızlar hidrojeni helyuma çevirerek yavaş ama düzenli artan bir oran da çekirdekteki helyumu artırırlar. Sonunda helyum oranı baskın hâle gelir ve çekirdekteki erkeenerji üretimi durur. Bunun yerine 0,4 güneş kütlesinden büyük yıldızlarda yozlaşmış helyum çekirdeğin çevresinde yavaşça genişleyen kabukta çekirdek kaynaşması oluşur.<ref>{{Web kaynağı | url = http://aether.lbl.gov/www/tour/elements/stellar/stellar_a.html | başlık = Formation of the High Mass Elements | erişimtarihi = 11 Temmuz 2006 | yayımcı = Smoot Group | arşivurl = https://web.archive.org/web/20160616202239/http://aether.lbl.gov/www/tour/elements/stellar/stellar_a.html | arşivtarihi = 16 Haziran 2016 | ölüurl = no }}</ref>

Hidrostatik dengenin dışında kararlı bir yıldızın içinde erkeenerji dengesini sağlayacak ısıl denge de bulunur. İçeride bulunan ışınsal sıcaklık eğimi sonucunda dışarıya doğru sürekli olarak bir erkeenerji akısıakışı oluşur. Yıldızın herhangi bir katmanından dışa doğru akan erke akısıenerji akışı, yukarıdan içeriye doğru gelen erkeenerji akısınaakışına tam olarak denktir.

[[Işınım bölgesi]] yıldızın içinde erkeenerji akısınıakışını sağlayacak kadar verimli bir ışınım aktarımı olan bölgedir. Bu bölgede plazma hareketsizdir ve herhangi bir kütle hareketi sönümlenir. Eğer böyle olmazsa plazma dengesiz hâle gelir ve [[ısıyayımsal bölge]] oluşturacak şekilde ısıyayım (konveksiyon) oluşur. Bu çekirdeğin yakınında ya da dış katmanın yüksek [[donukluk]] olan bölgelerinde, çok yüksek erkeenerji akısınınakışının ortaya çıktığı yerlerde ortaya çıkar.<ref name="Schwarzschild" />

Ana dizi yıldızının dış katmanlarında ısıyayımı oluşması tayf tipine bağlıdır. Güneş’in birkaç katı kütlesi olan yıldızların içlerinde ısıyayımsal, dış katmanlarında da ışınım bölgeleri bulunur. Güneş gibi küçük yıldızlar da ise tam tersi ısıyayım dış katmanlarda yer alır.<ref name="imagine">{{Web kaynağı | url = http://imagine.gsfc.nasa.gov/docs/science/know_l2/stars.html | başlık = What is a Star? | erişimtarihi = 11 Temmuz 2006 | yayımcı = NASA | tarih = 1 Eylül 2006 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20141119192647/http://imagine.gsfc.nasa.gov/docs/science/know_l2/stars.html | arşivtarihi = 19 Kasım 2014 | ölüurl = no }}</ref> 0,4 güneş kütlesinden daha az kütleye sahip olan kırmızı cücelerin tamamında ısıyayım bulunur dolayısıyla da çekirdekte helyum birikmesi olmaz.<ref name="late stages">{{Web kaynağı | url = http://spiff.rit.edu/classes/phys230/lectures/planneb/planneb.html | başlık = Late stages of evolution for low-mass stars | erişimtarihi = 4 Ağustos 2006 | yayımcı = Rochester Institute of Technology | ilk = Michael | son = Richmond | arşivurl = https://web.archive.org/web/20160617054536/http://spiff.rit.edu/classes/phys230/lectures/planneb/planneb.html | arşivtarihi = 17 Haziran 2016 | ölüurl = no }}</ref> Yıldızların çoğunda yıldzyıldız yaşlandıkça ve içinin oluşumu değiştikçe ısıyayım bölgeleri de değişir.<ref name="Schwarzschild" />

Ana dizi yıldızının gözlemci tarafından görülebilen kısmına ışıkyuvar (fotosfer) denir. Bu katmanda yıldızın plazma gazı ışığın ışıközlerine (foton)fotonlara karşı saydamlaşır. Çekirdekte üretilen enerji ışıkyuvardan uzaya doğru yayılır. [[Yıldızlekeleri|Yıldızl ekeleri]] ya da ortalamadan düşük sıcaklığa sahip bölgelere ışıkyuvarda ortaya çıkar.