Cahit Sıtkı Tarancı: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Aamir Khan Lepzerrin (mesaj | katkılar)
Köken belirtildi ve kaynaklar gösterildi.
Aamir Khan Lepzerrin (mesaj | katkılar)
k başlıklar eklendi
35. satır:
| dipnotlar =
}}
'''Hüseyin Cahit Tarancı''' (4 Ekim 1910, [[Diyarbakır]] - 12 Ekim 1956, [[Viyana]]) veya bilinen adıyla '''Cahit Sıtkı Tarancı'''; [[Kürtler|Kürt]]<ref>{{Web kaynağı|url=https://www.milliyet.com.tr/yazarlar/serpil-yilmaz/cerkez-iskender-pasa-nin-torunu-diyarbakir-in-son-100-yilini-anlatiyor-1328835|başlık=KökenÇerkez İskender Paşa’nın torunu, Diyarbakır’ın son 100 yılını anlatıyor|erişimtarihi=|tarih=|çalışma=|yayıncı=}}</ref><ref>{{Web kaynağı|url=https://www.gazeteduvar.com.tr/kitap/2019/02/07/ziya-gokalpin-kurt-sorunu/|başlık=kökenZiya Gökalp'in 'Kürt sorunu'|erişimtarihi=|tarih=|çalışma=|yayıncı=}}</ref><ref>{{Web kaynağı|url=https://www.hurriyet.com.tr/sark-cephesi-nde-yeni-bir-sey-yok-diyarbakir-da-cok-sey-var-10113883|başlık=köken“Şark Cephesi”nde yeni bir şey yok; Diyarbakır’da çok şey var..|erişimtarihi=|tarih=|çalışma=|yayıncı=}}</ref> kökenli Türk şair, yazar ve çevirmendir. [[Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatı|Cumhuriyet dönemi]] [[Türk edebiyatında şiir|Türk şiirinin]] önde gelen şairlerinden biridir.{{kdş|Türken|2013|s=2}}{{kdş|Koçak|2004|s=1|loc=Giriş}} ''[[Ömrümde Sükût]]'' (1933), ''[[Otuz Beş Yaş]]'' (1946), ''[[Düşten Güzel]]'' (1952) ve ölümünden sonra yayımlanan ''[[Sonrası]]'' (1957) ile ''[[Bütün Şiirleri (Cahit Sıtkı Tarancı)|Bütün Şiirleri]]'' (1983) adlı şiir kitaplarının yanı sıra çeşitli hikâyeler yazmış ve bu hikâyeler Tarancı'nın ölümünün 50. yılında ''[[Gün Eksilmesin Penceremden]]'' (2006) adıyla yayımlanmıştır. Ayrıca [[Fransız edebiyatı]]ndan yaptığı şiir tercümeleriyle bilinmektedir. "[[Otuz Beş Yaş (şiir)|Otuz Beş Yaş]]" şiiriyle özdeşleşen Tarancı,{{kdş|Türken|2013|s=2}} "[[sanat için sanat]]" anlayışına bağlı kalmıştır. Şiirlerinde en çok yaşama sevinci ve ölüm temalarına yer vermiştir. Ayrıca yitik aşklar, mutlu sevdalar, yalnızlık, yaşadığı bohem hayatın buruklukları, çocukluk özlemi de şiirlerine konu olmuştur. Bunların dışında Tarancı'nın aile fertlerine, arkadaşlarına ve yakın dostlarına yazmış olduğu mektupların çoğu ''[[Ziya'ya Mektuplar]]'' (1957) ve ''[[Evime ve Nihal'e Mektuplar]]'' (1989) adlarıyla yayımlanmıştır.
 
Diyarbakır'da dünyaya gelen Tarancı, şehrin soylu ailelerinden olan Pirinçcizadeler'dendir. İlk tahsilini Diyarbakır'da tamamlamış ve İstanbul'a giderek Kadıköy'deki Fransız [[Saint-Joseph Fransız Lisesi]] ile [[Galatasaray Lisesi]]nde orta öğrenimini tamamlamıştır. 1944 yılından başlayarak Ankara'da Anadolu Ajansı, Toprak Mahsulleri Ofisi ve Çalışma Bakanlığında çevirmen olarak çalışmıştır. 1954'te geçirdiği felç sonucu Viyana'ya götürülmüş ve buradaki bir hastanede tedavi gördüğü sırada 12 Ekim 1956'da [[Plörezi|zatülcenp]]ten ötürü ölmüştür.