Goeben ve Breslau'nun takibi: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Khutuck (mesaj | katkılar)
→‎Almanya: + kontekst?
Khutuck (mesaj | katkılar)
43. satır:
 
1911'de Osmanlı hükûmeti [[Vickers]] firmasıyla [[Reşadiye sınıfı zırhlı|iki yeni zırhlı savaş gemisinin]] inşası için görüşmeye başladı. Bu amaçla daha önce Osmanlı hükûmeti için donanma danışmanlığı yapan Douglas Gamble iki yeni tasarım hazırladı. İlk tasarım ''Mehmed Reşad V'' adıyla 8 Haziran 1911'de sipariş edildi, geminin adı yapımı esnasında ''Reşadiye'' olarak değiştirildi.{{sfn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=17}} [[Yunanistan Deniz Kuvvetleri|Yunan donanması]] Osmanlılara cevap olarak 1912 yılında ''Salamis'' zırhlısını sipariş etti,{{sfn|Sondhaus|2001|s=220}} bu durum Osmanlıların ''Rio de Janeiro''{{'}}yu satın alma teklifini yenilemesine sebep oldu. Osmanlı hükûmeti gemiyi satın alarak ''Sultân Osmân-ı Evvel'' olarak adlandırmak üzere Ocak 1914'te İngilizlerle anlaşma imzaladı.{{sfn|Gardiner|Gray|1985|s=384,388,391}}{{sfn|Langensiepen|Güleryüz|1995|s=141}} Bu esnada, 1912'deki [[Trablusgarp Savaşı]] esnasında Britanya, Osmanlılara bağlı olan [[Mısır Hidivliği]]'ni tarafsızlığa zorlamış, Osmanlılar [[Trablusgarp]]'a karadan ve denizden asker sevkiyatında ciddi sorunlarla karşılaşmışlardı. İtalyanlar ayrıca [[On İki Ada]]'yı ele geçirmişti. Patlak veren [[Birinci Balkan Savaşı|I. Balkan Savaşı]], Osmanlıları 18 Ekim 1912'de İtalyanlarla barış imzalamaya ve [[Sirenayka]] ile Trablusgarp'ı kaybetmeye zorlamıştı.{{sfn|Van Der Vat|2000|s=24}}
 
 
28 Haziran 1914'te Arşidük [[Franz Ferdinand]]’a suikast düzenlemesinin ardında artan ve I. Dünya Savaşı'na yol açacak olan uluslararası gerginlik, İngilizlerin Osmanlı gemilerine el koyma düşüncesine itti. Osmanlılar ile yapılan sözleşme hükümleri gereği İngiltere ulusal bir acil durumda gemileri geri satın alma hakkını saklı tutuyordu, ancak Türklerin bu durumu kabul etmesi mümkün görünmüyordu. Osmanlı hükûmeti iki gemi için toplam 6 milyon [[İngiliz sterlini]] ödeme yapmış, bu paranın bir kısmı Fransız bankacılardan borç alınmış, bir kısmı ise halktan toplanan bağışlar, vergiler ve memur maaşlarından karşılanmıştı. İki geminin alımı ulusal bir mesele haline gelmişti.{{sfn|Massie|2004|s=31}} Temmuz 1914'ün başında ''Reşadiye'' hizmete hazırdı, ancak İngiliz hükûmeti Osmanlılara iki geminin birden teslim edileceğini söylerken, yapımcı tersanelere teslimat için aceleye gerek olmadığının sinyalini vermişti.{{sfn|Massie|2004|s=31}} 21 Temmuz 1914'te İngilizler, ''Reşadiye'' ve ''[[HMS Agincourt (1913)|Sultan Osman-ı Evvel]]''{{'}}in teslimini ertelediler. Donanmanın başı [[Winston Churchill]], [[Kraliyet Donanması|Britanya Kraliyet Donanması]]'na 29 Temmuz'da iki geminin alıkoyulmasını ve Osmanlı donanma personelinin gemilere binmesinin önlemesini emretti; iki gün sonra İngiliz denizciler gemilere çıkarak resmi şekilde el koydular. İngiltere henüz savaşta olmadığından bu eylemler yasa dışıydı; yine de İngiliz hükûmeti Osmanlılara bir emrivaki yapmaya kararlıydı. 3 Ağustos'ta, İngiltere'nin Osmanlı İmparatorluğu büyükelçisi, İngiltere hükümetinin gemilere el koyduğunu bildirdi.{{sfn|Fromkin|1989|s=57-58}} Gemileri teslim almaya giden birliğin komutanı [[Rauf Orbay|Rauf Bey (Orbay)]] eli boş dönmüştü. Churchill iki ülkenin arasındaki ilişkilerde oluşan hasarı azaltma umuduyla, Osmanlı Devleti'nin savaşta tarafsız kalması şartıyla savaşın sonunda iki dretnotun tamir edilmiş halde teslim edilmesi veya değerlerinin geri ödenmesi, bu esnada gemilerin kullanımı karşılığı her gün için 1,000 İngiliz sterlini ödenmesi teklifinde bulundu; ancak bu teklif kabul görmedi.{{sfn|Massie|2004|s=32-33}} İngilizlerin parası ödenmiş savaş gemilerine el koyması Osmanlı halkında büyük tepki uyandırdı. "Halkın gemilerinin" kaybedilmesi [[Enver Paşa]], [[Talat Paşa]] ve diğer Alman yanlısı bakanlarca [[İttifak Devletleri]]'ne halk desteği toplamada kullanıldı.{{sfn|Noppen|2015|s=17}}