Televizyon: Revizyonlar arasındaki fark

II. Dünya Savaşı'ndan sonra, siyah-beyaz TV yayıncılığının geliştirilmiş versiyonu ABD ve İngiltere'de popüler hale geldi ve televizyonlar evlerde, işyerlerinde ve kurumlarda yaygınlaştı. 1950'lerde televizyon kamuoyunu etkilemek için birincil ortamdı.1960'ların ortalarında, ABD ve diğer birçok gelişmiş ülkede renkli yayınlar yapıldı. Betamax ve VHS kasetler, yüksek kapasiteli sabit disk sürücüleri, DVD'ler, flash sürücüler, yüksek tanımlı Blu-ray Diskler ve bulut dijital video kaydediciler gibi birden çok türdeki arşiv depolama ortamının kullanılabilirliği, görüntüleyenlerin önceden kaydedilmiş materyalleri - film gibi - evde kendi zaman çizelgelerinde izlemelerini sağladı.

2000'li yılların ilk on yılının sonunda, dijital televizyon yayınları popülerlik açısından büyük ölçüde arttı. Başka bir gelişme, standart çözünürlüklü televizyondan (SDTV) (576i, 576 geçmeli çözünürlük çizgisi ve 480i), oldukça yüksek bir çözünürlük sağlayan yüksek çözünürlüklü televizyona (HDTV) geçişti. HDTV çeşitli formatlarda iletilebilir: 1080p, 1080i ve 720p. 2010 yılından bu yana, akıllı televizyonun icadı ile İnternet televizyonu, Netflix, Amazon Video, iPlayer ve Hulu gibi akışlı video servisleri aracılığıyla internet üzerinden televizyon programlarının ve filmlerin kullanılabilirliğini artırmıştır. <ref name="Diggs-Brown, Barbara 2011 p.48">Diggs-Brown, Barbara (2011) ''Strategic Public Relations: Audience Focused Practice'' p.48</ref>

Fotoğraflar için faks iletim sistemleri, 19. yüzyılın başlarında görüntülerin mekanik tarama yöntemlerine öncülük etti. [[Alexander Bein|Alexander Bain]], 1843 ve 1846 arasında faks makinesini tanıttı. [[Frederick Bakewell]] 1851'de çalışan bir laboratuvar versiyonu gösterdi. [[Gottlieb Nipkow]], 1884'te Nipkow diskini önerdi ve patentini aldı.<ref>Shiers, George and May (1997), ''Early Television: A Bibliographic Guide to 1940''. Taylor & Francis, pp. 13, 22. [[ISBN 978-0-8240-7782-2|ISBN 978-0-8240-7782-2.]].</ref> Bu, içinde spiral bir delik deseni olan dönen bir diskti, bu yüzden her delik görüntünün bir çizgisini taradı. Sistemin hiçbir zaman çalışan bir modelini oluşturmasa da, Nipkow'un dönen disk "görüntü rasterleştiricisi" varyasyonları son derece yaygın hale geldi. <ref>Shiers & Shiers, p. 13, 22</ref> Constantin Perskyi, 24 Ağustos 1900'de Paris'teki Uluslararası Dünya Fuarı'nda Uluslararası Elektrik Kongresi'nde okunan bir gazetede televizyon kelimesini icat etmişti. Perskyi'nin makalesi, Nipkow ve diğerlerinin çalışmalarından bahseden mevcut elektromekanik teknolojileri gözden geçirdi.Ancak, 1907 yılına kadar Lee de Forest ve Arthur Korn'un amplifikasyon tüpü teknolojisindeki gelişmelerin tasarımı pratik hale getirmesi mümkün değildi. Görüntülerin canlı aktarımının ilk gösterimi 1909'da Georges Rignoux ve A. Fournier tarafından yapıldı. Bir mekanik komütatöre ayrı ayrı bağlanan 64 selenyum hücrenin bir matrisi, elektronik bir retina görevi gördü. Alıcıda, bir tür Kerr hücresi ışığı modüle etti ve dönen bir diskin kenarına tutturulmuş bir dizi farklı açılı ayna, modüle edilmiş ışını görüntüleme ekranına tarar. Ayrı bir devre ayarlı senkronizasyon. Bu kavram kanıtı gösterisindeki 8x8 piksel çözünürlük, alfabenin tek tek harflerini açıkça iletmek için yeterliydi. Güncellenmiş bir görüntü her saniye "birkaç kez" iletildi. <ref>Henry de Varigny, [["La vision à distance|"La vision à distance Archived]] 3 March 2016 at the Wayback Machine", ''L'Illustration'', Paris, 11 December 1909, p. 451</ref>

1911'de [[Boris Rosing]] ve öğrencisi [[Vladimir K. Zvorikin|Vladimir Zworykin]], Zworykin'in ifadesiyle tellerden "Braun tüpüne" (katot ışın tüpü veya "CRT") "çok ham görüntüler" iletmek için mekanik bir ayna tambur tarayıcı kullanan bir sistem oluşturdu alıcı. Hareketli görüntüler mümkün değildi çünkü tarayıcıda: "duyarlılık yeterli değildi. <ref>R. W. Burns, ''Television: An International History of the Formative Years'', IET, 1998, p. 119. <nowiki>ISBN 0-85296-914-7</nowiki>.</ref> 1921'de [[Edouard Belin]] ilk görüntüsünü [[belinograf]]<nowiki/>ıyla radyo dalgalarıyla gönderdi.

1920'lerde, amplifikasyon televizyonu pratik hale getirdiğinde, İskoç mucit [[John Logie Baird]] prototip video sistemlerinde Nipkow diskini kullandı. 25 Mart 1925'te Baird, televizyondaki siluet görüntülerin hareket halindeki ilk halka açık gösterisini [[Londra]]'daki Selfridge Mağazası'nda verdi. İnsan yüzleri ilkel sisteminde görünmek için yetersiz zıtlığa sahip olduğundan, boyalı yüzü daha yüksek kontrastı olan, konuşan ve hareket eden bir ventrilokistin "Stooky Bill" adlı kukla televizyonunu yayınladı. 26 Ocak 1926'da hareket halindeki bir yüzün görüntüsünün radyo ile iletildiğini gösterdi. Bu ilk televizyon şovu olarak kabul edilmektedir. Konu Baird'in iş ortağı Oliver Hutchinson'du. Baird sistemi Nipkow diskini hem görüntüyü taramak hem de görüntülemek için kullandı. Objektifli dönen bir Nipkow diskinden parlayan parlak bir ışık, özne boyunca süpürülen parlak bir ışık noktası yansıtıyordu. Bir Selenyum fotoelektrik tüpü, özneden yansıyan ışığı saptadı ve bunu orantılı bir elektrik sinyaline dönüştürdü. Bu, [[Genlik modülasyonu|AM]] radyo dalgaları tarafından bir alıcı birime aktarıldı, burada video sinyali, birinci ile senkronize olarak dönen ikinci bir Nipkow diskinin arkasındaki bir neon ışığına uygulandı. Neon lambanın parlaklığı, görüntüdeki her noktanın parlaklığı ile orantılı olarak değiştirildi. Diskteki her delik geçtikçe görüntünün bir tarama çizgisi yeniden üretildi. Baird'in diskinde 30 delik vardı, sadece 30 tarama çizgisine sahip, bir insan yüzünü tanımak için yeterli. 1927'de Baird, [[Londra]] ve [[Glasgow]] arasında 438 mil (705 &nbsp;km) üzerinde bir telefon hattı iletti.1928'de Baird'in şirketi (Baird Television Development Company / Sinema Televizyonu) Londra ve New York arasındaki ilk transatlantik televizyon sinyalini ve ilk kıyıdan gemiye iletimini yayınladı. 1929'da Almanya'daki ilk deneysel mekanik televizyon servisine katıldı. Aynı yılın Kasım ayında Pathé'den Baird ve Bernard Natan, Fransa'nın ilk televizyon şirketi Télévision-Baird-Natan'ı kurdu. 1931'de Derby'nin ilk açık hava uzaktan yayınını yaptı.<ref>J. L. Baird, "Television in 1932", ''BBC Annual Report'', 1933</ref> Amerikalı bir mucit olan Charles Francis Jenkins de televizyona öncülük etti. 1913'te "Kablosuz Resimlerle Hareketli Resimler" üzerine bir makale yayınladı, ancak Aralık 1923'e kadar tanıklar için hareketli siluet görüntüleri yayınlamadı; ve 13 Haziran 1925'te, siluet resimlerinin senkronize olarak iletildiğini açıkça gösterdi. 1925 yılında Jenkins Nipkow diskini kullandı ve bir oyuncak yel değirmeninin siluet görüntüsünü, 8 mil mesafeden, Maryland'deki bir deniz radyo istasyonundan, Washington DC'deki laboratuvarına lensli bir disk tarayıcı kullanarak hareket ettirdi. 48 satır çözünürlükte. [21] [22] 30 Haziran 1925'te (13 Mart 1922'de dosyalanmıştır) ABD Patenti No. 1,544,156'ya (Resimleri Kablosuz Üzerinden İletmek) verilmiştir.<ref>Radio Shows Far Away Objects in Motion", ''The New York Times'', 14 June 1925, p. 1.</ref>

Bell Telephone Laboratories'den Herbert E. Ives ve Frank Gray, 7 Nisan 1927'de mekanik televizyonun dramatik bir gösterisini yaptı. Yansıyan ışıklı televizyon sistemleri, hem küçük hem de büyük izleme ekranlarını içeriyordu. Küçük alıcı, 2 inç genişliğinde ve 2,5 inç yüksekliğinde bir ekrana (5 x 6 &nbsp;cm) sahipti. Büyük alıcı 24 inç genişliğinde ve 30 inç yüksekliğinde (60 x 75 &nbsp;cm) bir ekrana sahipti. Her iki set de makul derecede doğru, tek renkli, hareketli görüntüler üretebiliyordu. Resimlerle birlikte, setler senkronize ses aldı. Sistem görüntüleri iki yol üzerinden iletti: önce Washington'dan New York'a bir bakır tel bağlantısı, daha sonra Whippany, New Jersey'den bir radyo bağlantısı. İki iletim yöntemiyle karşılaştırıldığında, izleyiciler kalite açısından fark olmadığını belirtti. Televizyonun konuları arasında Ticaret Sekreteri Herbert Hoover vardı. Bir uçan nokta tarayıcı ışını bu konuları aydınlatır. Işını üreten tarayıcının 50 açıklıklı bir diski vardı. Disk saniyede 18 kare hızında dönerek yaklaşık 56 milisaniyede bir kare yakaladı. (Bugünün sistemleri genellikle saniyede 30 veya 60 kare veya her 33.3 veya 16.7 milisaniyede bir kare iletir.) Televizyon tarihçisi Albert Abramson, Bell Labs gösterisinin önemini vurguladı: "Aslında mekanik bir televizyon sisteminin en iyi gösterisiydi. Başka bir sistemin görüntü kalitesinde onunla karşılaştırmaya başlaması birkaç yıl alacaktı.

1928'de WRGB, ardından W2XB, dünyanın ilk televizyon istasyonu olarak kuruldu. Schenectady, NY'daki General Electric tesisinden yayın yapıyor. Halk arasında "WGY Televizyonu" olarak biliniyordu. Bu arada, Sovyetler Birliği'nde, Léon Theremin 1925'te 16 satır, daha sonra 32 satır ve nihayetinde 64 1926'da taramayı kullanarak ayna davul tabanlı bir televizyon geliştiriyordu. Tezinin bir parçası olarak 7 Mayıs 1926'da 5 fitkare (0.46 m2) ekranda elektriksel olarak iletilir ve sonra eşzamanlı hareket eden görüntüler yansıtılır.

1927'de Theremin, RCA tarafından Mayıs 1932'ye kadar geçmeyen bir 120 çözünürlükle 100 satırlık bir görüntü elde etmişti. 25 Aralık 1926'da Kenjiro Takayanagi, Japonya'daki Hamamatsu Endüstri Lisesinde Nipkow disk tarayıcı ve CRT ekran kullanan 40 satırlık çözünürlüklü bir televizyon sistemi gösterdi. Bu prototip hala Hamamatsu Kampüsü, Shizuoka Üniversitesi Takayanagi Anıt Müzesi'nde sergileniyor. Bir üretim modeli oluşturma araştırması II. Dünya Savaşı'ndan sonra SCAP tarafından durduruldu.

* [[NTSC]]: İlk olarak [[1954]] yılında [[Amerika Birleşik Devletleri|ABD]]'de NTSC (National Television Svstems Committe - Ulusal Televizyon Sistemleri Komitesi) sistemi geliştirilmiş olup ABD'nin yanı sıra [[Kanada]], [[Meksika]] ve [[Japonya]]'da hala kullanılmaktadır.