'''Nikola Pašić''' ({{Dil|sr|Никола Пашић|dil_adı=e}}; [[31 Aralık]][[1845]] - [[10 Aralık]] 1926), 1891 ve 1918 yılları arası toplam 5 kez Sırbistan Başbakanlığı yapmış ve 1918-1926 yılları arasında da 3 defa [[Sırp, Hırvat ve Sloven Krallığı]]'nın başbakanı olarak görev yapmış Sırp siyasetçi.
Orta halli bir tüccarın oğluydu. [[Belgrad]]'da mühendislik öğrenimi gördü. Ardından [[Zürih]] Politeknik Okulu'nu bitirdi. Zürih'te bulunduğu yıllarda tanıştığı [[Mihail Bakunin]]'in etkisiyle siyasetle ilgilenmeye başladı. [[1873]]'te [[Sırbistan]]'a döndükten sonra Svetozar Marković önderliğindeki [[Sosyalizm|sosyalist]] gruba katıldı ve ''Oslobodjenje'' gazetesinin yayın yönetmenliğini üstlenerek Marković'in görüşlerinin yayılması için çalıştı. Aynı dönemde Prens [[Milan Obrenović]]'in ([[1882]]-[[1889]] arasında Sırbistan kralı [[IV. Milan]]) [[despot]]ik yönetimine karşı mücadele amacıyla siyasete atılmaya karar verdi. [[1878]]'de meclise seçildikten sonra muhalefetin önderliğini üstlenerek ülkede parlamenter demokrasinin kurulması için mücadele etti. [[1881]]'de Radikal Parti'nin kuruluşunda görev aldı.
Radikallerin [[1883]]'te [[Zajećar]]'da Milan yönetimine karşı başlattıkları ayaklanma baskıların daha da yoğunlaşmasına ve birçok Radikal önderin ağır biçimde cezalandırılmasına yol açtı.Ülkeden kaçmak zorunda kalan Pašić, Milan'ın [[1889]]'da oğlu Aleksandar lehine tahttan çekilmesi üzerine sürgünden döndü ve hemen ardından Parlamento (''Skupština'') başkanlığına seçildi.
[[1899]]'da Milan'a karşı düzenlenen başarısız suikast girişiminden sonra birçok Radikal Parti üyesiyle birlikte ölüm cezasına mahkûm edilen Pašić sonradan bağışlandı.
Aleksandar'ın kanlı bir hükûmet darbesieyle devrilip Karayorgiyeviç hanedanından [[I. Petar]]'ın başa geçtiği [[1903]]'ten sonra, Pašić Sırbistan'ın en güçlü devlet adamı durumuna geldi. Aralık 1904-Mayıs [[1905]] ve Mayıs [[1906]]-Haziran [[1908]] arasında başbakanlık ve dışişleri bakanlığı, Ekim [[1909]]'dan yerini en büyük siyasi rakibi [[Milovan Milovanović]]'e bıraktığı 1911'e değin de başbakanlık görevini yürüttü. 1912'de yeniden başbakan ve dışişleri bakanı oldu.
[[I. Dünya Savaşı]]'nın başlangıcında feshedilen parlamento [[Niş]]'te yeniden toplandı ve Kasım 1914'te Pašić başkanlığında bir koalisyon hükûmeti kuruldu.
