'''Mülkiye''', [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı Devleti]]'nde, üst düzey sivil kamu görevlileri sınıfı. [[İlmiye]], seyfiye (askeriye) ve [[kalemiye]] ile birlikte dört ana hizmet sınıfından biriydi.
[[Eyalet]], [[Sancak (yönetim bölümü)|sancak]] ve [[İlçe|kazaları]] merkez denetimine almak için [[II. Mahmut]] (hükümdarlığı [[1808]]-[[1839|39]]), merkez ve taşrada, kalemiye sınıfının üstündeki görevlileri mülkiye sınıfı içinde örgütlemeye çalıştı. Böylece taşradaki yöneticiler ve üst düzey memurlar, [[Babıali]] bürokratları, nezaretlerdeki bilirli görevliler mülkiye sınıfına alındı. [[1843]]'te aşağıdan yukarıya doğru mülkiye rütbeleri kondu ve bu rütbelerle ilmiye ve askeriye rütbeleri arasında protokol denklikleri belirlendi. Başlangıçta rütbelerle görev unvanları arasında da koşutluk öngörülmüştü. Örneğin, [[mirmiran]]lar ve [[beylerbeyi|beylerbeyleri]] eyalet valiliklerine atanıyordu. 19. yüzyıl sonlarına doğru görev unvanına bakılmaksızın, salt onursal ödüllendirme amacıyla da mülkiye rütbeleri verildi. Mülkiye sınıfına görevli yetiştiren başlıca eğitim kurumu [[Mekteb-i Mülkiye]] idi.
