Latin İmparatorluğu: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
→‎top: düzeltme AWB ile
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k Tarih bağlantısı düzenleme
104. satır:
|dipnotlar =
}}
'''Latin İmparatorluğu''' ya da '''Konstantinopolis Latin İmparatorluğu''', Latinlerin [[1204]] yılında [[Dördüncü Haçlı Seferi]]'nin neticesinde [[Konstantinopolis]]'i işgal ederek kurduğu bir devlettir. Haçlıların Romanya adını verdiği bu devlet 57 yıl ayakta kalmış, 25 Temmuz [[1261]] tarihinde [[İznik İmparatorluğu|İznik İmparatoru]] [[VIII. Mihail]]'in [[Konstantinopolis]]'i [[Haçlılar]]dan geri almasıyla ortadan kalkmıştır.
 
== Bizans'ın Latin Haçlılar tarafından bölüşülüp Latin İmparatorluğu kurulması ==
116. satır:
Si l'Empire latin de Constantinople est souvent considéré comme la continuation de l'Empire byzantin, les historiens modernes mettent aujourd'hui l'accent sur le fait que ces deux entités sont totalement différentes : en effet, si Baudouin conserve un gouvernement impérial ainsi qu'un cérémonial directement inspiré de Byzance, il s'applique à introduire en Orient les règles de la féodalité, rompant ainsi avec les traditions grecques.
 
La ''partitio'' reprend les termes du traité de [[1202]] sur le partage pour moitié entre les croisés et les Vénitiens des conquêtes effectuées. Les croisés doivent concéder à [[Venise]] « un quart et demi » des terres byzantines, les trois cinquièmes de la ville, le patriarcat et de nouveaux privilèges commerciaux, les ports de [[Coron (Grèce)|Coron]] et [[Modon]], la [[Crète]], l'île de [[Négrepont]], entre autres. La croisade a été l'occasion pour Venise de se constituer un empire colonial qui va servir ses intérêts commerciaux pendant plusieurs siècles.
 
L’Empire latin obtient le quart des terres et s'étend à [[Constantinople]], la [[Thrace]] et le nord-ouest de l’[[Asie Mineure]]) ; les Vénitiens reçoivent les territoires qui s'étendent au sud d'[[Andrinople]], jusqu'à la [[mer de Marmara]]. D'autres États sont constitués :
 
* le [[royaume de Thessalonique]], conquis par [[Boniface de Montferrat]] et qui s'étend sur la [[Royaume de Macédoine|Macédoine]] et la [[Thessalie]]. En [[1217]], à la mort de [[Déméter de Montferrat]], le royaume passe à l'empereur [[Frédéric II du Saint-Empire|Frédéric II de Hohenstauffen]] ;
* le [[duché d'Athènes]], dont la capitale est fixée à [[Thèbes (Grèce)|Thèbes]], octroyé à [[Othon de la Roche]], et qui devient la terre d'accueil pour les Latins, qui supplantent les aristocrates grecs. En 1208, le pape [[Innocent III]] y fonde l'archevêché d'Athènes ;
* le [[duché de Naxos]], que se constitue le Vénitien [[Marco Sanudo]], neveu du doge [[Enrico Dandolo]], regroupant toutes les îles de l'archipel des [[Cyclades]] ;
141. satır:
[[Dosya:Byzantium1204.svg||400px|sağ|thumb|1204'te Latin İmparatorluğu ve Bizans Rum devletleri]]
 
[[Konstantinopolisli Henri|Flandreli Henri]]'nin Latin İmparatoru olarak [[1206]] ile [[1216]] döneminde kendinden önceki imparatorun uygulamaya başladığı Batı Avrupa feodal kurum ve göreneklerinin uygulanması siyasetine devam etti. Epir Despotluğu ile yaptığı çarpışmalarda galip gelip Epir'i ve Makedonya'yı da Latin İmparatorluğu'na bağladı. Fakat Bulgarlara karşı giriştiği mücadele sonunda yine Bulgar Çarı Kaloyan'ın ölmesi üzerine Latin İmparatorluğu biraz rahatlayabildi.
 
Bulgar Çarı Kaloyan 1205-1206'da Filibe (o zamanki Philippopoli)'yi kuşattı ve şehri aldıktan sonra şehrin idarecilerini ve dinsel görevlilerini büyük işkencelerle öldürttü ve şehri yıkıp nerede ise yerle bir etti. Sonra [[Lüleburgaz]] (o zamanki Arkadiopolis) ve [[Vize, Kırklareli|Vize]]'yi de eline geçirip bu şehirlerdeki ahaliyi kılıçtan geçirdi. Bulgarların bu zalim fetihleri Latinleri karşı mücadeleye geçmeye zorladı. Yeni İmparator seçilen Flandra'lı Henri bir ordu ile Bulgarların üzerine yürüyerek Dimotaka'yı tekrar eline geçirdi. Ondan sonra İstanbul'a dönen Henri 20 Ağustos [[1206]]da1206da Ayasofya'da bir törenle taç giydi. Ama hemen oradan ayrılarak tekrar bir Bulgar seferine girişti.
 
[[1207]] ilkbaharında Bulgarlar tekrar Edirne'yi kuşattılar. Anadolu tarafında [[İznik İmparatorluğu]] ile uğraşmakta olan Flandreli Henri hemen Trakya'ya geçerek Edirne'yi kuşatmadan kurtarmayı başardı. Henri'nin şansı kendisine yardımcı oldu ve 1207'de Bulgar Çarı [[Kaloyan]] Selanik'i kuşatmakta iken kendi adamlarından biri tarafından öldürüldü. Ertesi yıl Henri tekrar taht kavgası içinde bulunan Bulgarlar üzerine sefer yaptı. Bu sefer Trakya'da Bulgarlara kaybedilmiş olan eski bölgeleri tekrar eline geçirdi. [[1210]]da1210da eski Çar Kaloyan'in kızı Bulgar Maria ile Henri evlendi ve [[Bulgarlar]] ile Latin İmparatorluğu arasında bir barış yapıldı.
 
Ayni dönemde [[I. Mihail Komnenos Dukas]]'ın hükümdarlığı altında bulunan [[Epir Despotluğu]], Latin İmparatoruluğu'nun vasalları olan Selanik ve Atina'yı tehdit etmekteydi. Henri bunu önlemek için I. Mihail'den kendinin bir vasalı olduğunu kabul etmesini istedi. I. Mihail bunu kabul edip vasal olduğunu açıkça göstermek için 1209 yazında kızını Henri'nin kardeşi Eustace ile evlendirdi.
156. satır:
 
== Courtenay'ler ==
1216 yılında Latin İmparatoru olan [[Henri (Latin imparatoru)|Flandreli Henri]], yerine geçecek bir varis bırakmadan ölünce baronlardan oluşan bir komite Baudouin ve Henri'nin kızkardeşi [[Yolande (Pierre'in eşi)|Yolande]]'nın kocası Tonerre, Auxerre ve Namur Kontu olan [[Pierre (Latin imparatoru)|Pierre de Courtenay]]'a imparatorluk tacını vermeyi teklif ettiler. Pierre, 9 Nisan [[1217]] tarihinde [[Roma]]'da taç giydirildi ve bu merasimde Venediklilere verilmiş olan imtiyazları koruyacağına dair bir yemin etti. Fakat Balkanlara geçtiği zaman [[Epir Despotluğu]] tarafından yapılan bir baskınla Arvavutluk'ta yakalanıp hapse atıldı ve [[1218]]-[[1219]] dönemini hapiste geçirip [[Konstantinopolis]]'i hiç göremedi.
 
Hamile olan dul karısı, Yolande kocasından ayrı olarak denizden Konstatinopolis'e gelmişti ve orada sarayda oğlu [[II. Baudouin (Latin imparatoru)|Baodouin]]'i doğurdu ve Yolande Latin İmparatoru olarak kabul edildi. Ona naip olarak Latin İmparatorluğu önce Bethuneli Konon tarafından fiilen yöneltildi ve o 17 Aralık [[1219]]'da ölünce Geoffroy de Merry, Narjot de Toucy ve Théodore Branas'dan oluşan bir naipler koleji fiilen idareyi ele aldı.
 
1220'de Yolande'nın oğlu [[Robert (Latin imparatoru)|Robert]]'a imparator olarak taç giydirildi. Robert de Courtenay'in hükümdarlık yıllarında en önemli olaylar İznik'te kurulmuş olan [[İznik İmparatorluğu]] ile ilişkilerin önce iyileşmesi; fakat sonradan [[1224]]de1224de İznik İmparatoru [[III. İoannis|III. İoannis Vatatzes]] ile yapılan Paimaneon Savaşı'nın Latinler tarafından kaybedilmesi ve İznik İmparatorluğunun güçlenip Latin İmparatorluğu'nu tehdit etmesidir. Zaten halk tarafından hiç beğenilmeyen Latinler bu savaştan sonra Anadolu topraklarından atıldılar.
 
[[1227]] yılında nüfuzlu baronlar Robert de Courtenay'i imparatorluk tahtından indirdiler ve yerine daha yetişkin olmayan II. Baudouin'i imparator yaptılar. Robert, Ocak [[1228]]de1228de Mora'da öldü. Bundan sonra naiplik eski Kudüs Kralı olan [[John de Brienne]] verildi ve II. Baudouin ile ortak imparator olarak görevde bulundu.
 
<!--
Epir Despotlugu
 
[[1245]]de1245de imparatorluk sadece Konstantinopolis şehri olarak kalmıştı ve bir mali çöküntü halindeydi.
After Robert of Courtenay died in 1228, a new regency under [[John of Brienne]] was set up.
 
y 1247, the Nicaeans had effectively surrounded Constantinople, with only the city's strong [[Walls of Constantinople|walls]] holding them at bay, and the [[Battle of Pelagonia]] in 1258 signaled the beginning of the end of Latin predominance in Greece. Thus, on [[July 25]], [[1261]], with most of the Latin troops away on campaign, the Nicaean general [[Alexios Strategopoulos]] found an unguarded entrance to the city, and entered it with his troops, restoring the Byzantine Empire for his master, [[Michael VIII Palaiologos]].
 
After the disastrous Epirote defeat by the Bulgarians at the [[Battle of Klokotnitsa]], the Epirote threat to the Latin Empire was removed, only to be replaced by Nicaea, which started acquiring territories in Greece. Emperor [[John III Doukas Vatatzes]] of Nicaea concluded an alliance with Bulgaria, which in 1235 resulted in joint campaign against the Latin Empire, and an unsuccessful [[Siege of Constantinople (1235)|siege of Constantinople]] the same year. In 1237, [[Baldwin II of Constantinople|Baldwin II]] attained majority and took over the reins of a much-diminished state. The Empire's precarious situation forced him to travel often to Western Europe seeking aid, but largely without success. In order to gain money, he was forced to resort to desperate means, from removing the lead roofs of the [[Great Palace of Constantinople|Great Palace]] and selling them, to handing over his only son, Philip, to Venetian merchants as a guarantee for a loan.
179. satır:
IV.Justinianus, 1266
<!--
En [[1235]], [[Jean III Doukas Vatatzès]], [[empire de Nicée|empereur de Nicée]], allié aux Bulgares d'[[Ivan Asen II]], assiège sans succès Constantinople défendue par Jean de Brienne avec l’appui d’une escadre vénitienne, mais réussit à reconquérir la [[Thrace]] et la [[Macédoine byzantine|Macédoine]].
 
Un second siège de Constantinople a lieu en juillet [[1261]] : [[Michel VIII Paléologue|Michel Paléologue]] vainc Guillaume de Villehardouin à la [[Bataille de Pélagonia]], au cours de l'automne 1259 ; celui-ci doit alors lui céder les principales forteresses de [[Péloponnèse|Morée]]. Le 25 juillet 1261, le général Alexios Stratigopoulos entre dans Constantinople : ayant fui le [[palais des Blachernes]] pour le [[palais de Boucoléon]], le jeune empereur Baudouin II s'enfuit à [[Thèbes (Grèce)|Thèbes]] puis dans les [[Pouilles]], avant de parvenir en [[France]] en [[1262]].
-->
== Latin imparatorları ==