Jack London: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme AWB ile
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k Tarih bağlantısı düzenleme
19. satır:
| konu =
| akım = Gerçekçilik, Amerikan Doğalcılığı
| ilk_eser = [[Vahşetin Çağrısı]], [[1900]]
| etkilendikleri =
| etkiledikleri =
27. satır:
| dipnot =
}}
'''John Griffith London''' (d. '''John Griffith Chaney''';{{Kdş|Reesman|2009|p=[https://books.google.com/books?id=fbrV_fwgcq4C&pg=PA23 23]}} 12 Ocak [[1876]], [[San Francisco]] - ö. [[22 Kasım]] [[1916]], [[Kaliforniya]]), [[Amerikalılar|Amerikalı]] [[gazeteci]] ve [[roman]] [[yazar]]ı. [[Vahşetin Çağrısı]], [[Martin Eden]], [[Demir Ökçe]], [[Beyaz Diş]] ve [[Deniz Kurdu]] başta olmak üzere elliden fazla kitabın yazarı olan Jack London, Dünya ticari dergi romanının öncüsü ve yazarlıktan yüksek gelir elde edebilen Amerikalıların ilklerindendir.<ref>(1910) "Specialty of Short-story Writing", The Writer, XXII, Ocak-Aralık 1910, sy.9: "Bir öyküden 1000 dolar kazanabilen sekiz Amerikalı yazar vardır —[[Robert W. Chambers]], [[Richard Harding Davis]], Jack London, [[O. Henry]], [[Booth Tarkington]], [[John Fox, Jr.]], [[Owen Wister]], ve [[Frances Hodgson Burnett|Mrs. Burnett]]." 1910'larda kazanılan 1000 dolar, 2005 yılı değerlerine göre 20000 dolara denk gelmektedir.</ref>
 
== Ailesi ==
Jack London'ın annesi Flora Wellman [[spiritüalist]] bir müzik öğretmeniydi. Tahminen Jack'in babası olduğu düşünülen William Chaney ise [[astrolog]]du. San Francisco Chronicle gazetesinin 4 Haziran [[1875]] tarihli yayınında çıkan bir habere göre Flora Wellman; Chaney'nin bebeğin aldırılmasını istediğini, fakat onun bu talebi reddettiğini öne sürmüştür. Bunun üzerine Flora kendisini vurmaya kalksa da ciddi bir yara almamış, ardından geçici olarak akli dengesini yitirmiştir. Doğumdan sonra bebeğin bakımı eski bir köle olan Virginia Prentiss'e verilir. Prentiss, London'ın hayatındaki başlıca anne imgesi olarak kalacaktır. Aynı yılın sonlarına doğru Flora Wellman, [[Amerikan İç Savaşı]] gazisi John London ile evlenince, sonradan Jack olarak anılacak bebek John da onlarla birlikte yaşamaya başladı. Jack ilkokulu [[Oakland]]'da okudu. [[1897]]'de [[Berkeley Üniversitesi]]'nde öğrenciyken ise annesinin intihar girişimi ve biyolojik babası ile ilgili gazete haberlerini araştırmaya koyuldu. Edindiği bilgilerden sonra [[Chicago]]'da yaşarken William Chaney'ye bir mektup yazdı. Chaney'den gelen yanıt ise oldukça ilginçti. Jack'in babası olmasının mümkün olamayacağını, çünkü iktidarsız olduğunu söyleyen Chaney, Jack'in annesinin başka adamlarla ilişkisi olduğunu iddia ederek annesine bebeği aldırması konusunda ısrar ettiği konusunun ise iftiradan ibaret olduğunu belirtti<ref>Kershaw (1999), p. 53-54</ref>.
 
[[Biyografi]] yazarı Clarice Stasz ve diğer bazıları, her ne kadar yasal olarak evli olup olmadıkları bilinmese de, Jack London'ın babasının astrolog William Chaney olduğuna inanmaktadırlar<ref>Stasz (2001), p. 14: "What supports Flora's naming Chaney as the father of her son are, first, the indisputable fact of their cohabiting at the time of his conception;, and second, the absence of any suggestion on the part of her associates that another man could have been responsible... [but] unless DNA evidence is introduced, whether or not William Chaney was the biological father of Jack London cannot be decided.... Chaney would, however, be considered by her son and his children as their ancestor."</ref>. [[1906]] depremini izleyen büyük yangınlar sebebiyle San Fransisco'nun çoğu resmi kaydı yok olduğundan Wellman ile Chaney'nin yasal olarak evli olup olmadıkları kesin olarak bilinmemektedir. (Aynı nedenle Jack London'ın doğum belgesinde hangi adın yazılı olduğu da bilinmiyor.) Stasz bu iddiasına kanıt olarak, Chaney'nin anılarında; Jack London'ın annesi Flora Wellman'dan karısı olarak söz etmesini ve Flora'nın bir reklamda kendisini Florence Wellman Chaney olarak takdim etmesini kaynak göstermektedir.
 
== İlk Yılları ==
Jack London [[San Fransisko]]'daki 3. cadde ile Brannan caddesi yakınlarında 12 Ocak 1876'da doğdu. Doğduğu ev [[1906 San Fransisko depremi]] sırasında çıkan yangında tamamen yandı ve bunu belirtmek için[[1953]]için1953 yılında Kaliforniya Tarih Derneği tarafından bir tabela koyuldu. London ailesi işçi sınıfından geliyor olsa da aslında Jack London'ın ileride yazdıklarında iddia ettiği kadar yoksul değillerdi. Jack London, özellikle yerel kütüphanede kitap okuyarak kendi kendisini eğitmiştir. [[1885]]'te, [[Ouida]]'nın eğitimsiz bir İtalyan köylü çocuğunun opera bestecisi olarak ün kazanmasını anlatan romanı ''Signa'''yı okudu. Bu romandaki karakter onun edebiyat alanındaki kendi hedeflerine ulaşması açısından prototipi olacaktı..<ref>London, Jack (1917) "Eight Factors of Literary Success", in Labor (1994), s.512 "Sorunuza cevap olması açısından edebi başarımın sırları olarak şunları açıklayabilirim: Büyük oranda şans, sağlık, iyi bir beyin, zekâ ve yoksullukla kuvvetli bir bağ. 8 yaşında Ouida'nın ''Signa''’sını okumam. Herbert Spencer’ın felsefe tarzının etkileri. Çünkü ben meslektaşlarımdan 20 sene önce başladım onların bugün başlamaya çalıştıkları şeye."</ref>
 
[[1886]]’da1886’da Oakland Yerel Kütüphanesi’nin sempatik kütüphanecisi Ina Coolbrith’ı (sonraları [[Kaliforniya]]’nın ilk sayılan şairlerinden ve San Fransisko edebiyat topluluğunun önemli bir şahsiyeti olmuştur) keşfetmesi Jack London için önemli bir gelişme olmuştur.
 
London [[1889]] yılında Hickmott konserve fabrikasında günde 12-18 saat çalışmaya başladı. Bu ağır iş koşullarından kurtulmak için siyahi sütannesi Virginia Prentiss’den borç para alarak French Frank adındaki bir istiridye korsanından ''Razzle-Dazzle'' adlı [[şalopa]]yı satın aldı. Böylelikle o da bir istiridye korsanı oluyordu. [[John Barleycorn (kitap)|''John Barleycorn'']]'da French Frank’ın metresi Mamie’yi kaçırdığından söz edilir.<ref>{{gutenberg|no=318|name=John Barleycorn ''by Jack London''}} VII. ve VIII. bölümlerde Mamie'yi kaçırması anlatılmaktadır, "İstiridye Korsanlarının Kraliçesi:" "Kraliçe kayığımla onu kıyıda dolaştırmamı istedi...Tam olarak anlayamadığım, örümceklerin sırıtışına benzer bir ifadeyle: "Vay be! Seni yavaşlatacak hiçbir şey yok." How could it possibly enter my boy's head that a grizzled man of fifty should be jealous of me?" "And how was I to guess that the story of how the Queen had thrown him down on his own boat, the moment I hove in sight, was already the gleeful gossip of the water-front?</ref><ref>Joan London (1939) appears to credit this story, op. cit. p. 41</ref><ref>Kingman (1979) expresses skepticism; p. 37, "Jack'in su kenarında bir hanımla kapıştığı söylenmektedir... Jack bazı zamanlar kendindeki esrara açıkça inanmaktaydı... Jack Mamie ile ilk kez French Frank'tan yelkenliyi satın aldığı sırada tanışmıştı. Mamie kız kardeşi Tess ve onun yardımcısı bayan Hadley ile gemide sohbet etmekteydi. Görünüşe göre cumartesiden pazartesine kadar bir bakıcıya ihtiyacı olan kişi bayan Mamie'ydi."</ref> Birkaç ay sonra yelkenlisi tamir edilemeyecek düzeyde zarar gördü. Bu olaydan sonra safını değiştirerek Kaliforniya Balık Devriyesi'nin bir üyesi oldu.
 
[[1893]] yılında [[Japonya]] sahillerine gitmek üzere ''Sophia Sutherland'' adlı fok balıkçısı [[uskuna]]ya girdi. Döndüğü zaman ülkesi [[1893 Krizi]]’nin ve Oakland’daki işçi huzursuzluklarının etkisi altındaydı. Bir [[hint keneviri]] fabrikasında ve bir elektrik santralinde ağır iş koşulları altına çalıştıktan sonra serserilik yaşantısına başladı.
 
[[1894]] yılında serseriliği nedeniyle Buffalo'daki Erie County Cezaevi'nde 30 gün hapis yattı. Daha sonraları [[Yol (kitap)|Yol]] adlı kitabında bu hapishanedeki ortamı "düşünülemeyecek" korkunçlukta, "insanın düşebileceği en derin çukur" olarak tarif etti.
 
Serserilik ve denizcilik deneyimlerinden sonra Oakland'a döndü ve Oakland Lisesi'ne kaydoldu. Burada ''Aegis'' isimli okul dergisine birkaç yazısıyla katkıda bulunmuştur. Bu yazılardan yayınlanan ilk eseri "Japon Kıyılarında Tayfun", denizcilik deneyimlerinin bir meyvesidir.
 
Jack London [[Berkeley Üniversitesi]]'ne girmeyi çok istedi ve [[1896]] yılında bir yaz dönemi yoğun ders çalıştıktan sonra başardı fakat maddi zorluklar yüzünden [[1897]] yılında ayrılmak zorunda kaldı ve bu yüzden hiçbir zaman diploması olmadı. Üniversitedeki öğrenci yayınlarında yazısı olduğuna dair kayıt yoktur.<ref>Kingman (1979) sy.67</ref>
 
== Altın avcılığı ve yazarlığındaki ilk başarısı ==
 
25 Temmuz [[1897]]'de London, kayınbiraderi James Shepard ile [[Klondayk Altın Avı]]'na (''Klondike Gold Rush'') katılmak üzere yola çıktı. İlk başarılı öykülerini de burada yazacak olan London için [[Klondayk]] dönemi sağlığı açısından pek de iyi gitmedi. Klondayk'taki diğer birçok kişi gibi o da beslenme yetersizliğinden [[iskorbüt]] hastalığına yakalandı. Bu hastalık dişetlerinin şişmesine ve ardından dört ön dişini kaybetmesine neden oldu. Aynı dönemde karın ve bacak kaslarındaki ağrılar da ona ıstırap veriyordu. Neyse ki "[[Dawson City]]'nin ermişi" peder William Judge, ona ve onun gibi çeşitli hastalıklarla boğuşan birçok insana barınacak yer, yemek ve ilaç temin etti. London'ın sağlığı bu sayede düzeldi ve bu [[cizvit]] papazı tarafından belki de hayatı kurtarılmış oldu. London, Klondayk'ın tüm güçlüklerine karşın hayatta kalmayı başardı. Bu çabası onun en iyi eserlerinden sayılan [[Ateş Yakmak (kitap)|Ateş Yakmak]] adlı kitabını yazmasına esin kaynağı olmuştur.
 
Dawson'daki ev sahibi Bond ailesiydi. Marshall ve Louis; [[Yale Üniversitesi|Yale]] ve [[Stanford Üniversitesi|Stanford]]'dan mezun maden mühendisleri, babaları Hiram Bond ise şirket avukatlığının yanı sıra zengin bir altın madeni yatırımcısıydı. Bondlar, başta Hiram olmak üzere, aktif birer cumhuriyetçiydiler.
57. satır:
Jack Oakland'ı iş etiğine bağlı, sosyal vicdan sahibi, [[Sosyalizm|sosyalist]] eğilimli biri olarak terk etti ve [[sosyalizm]]in aktif bir destekçisi haline dönüştü. Ayrıca kendisi için yoksulluktan tek çıkış yolunun eğitim alıp "beynini satmak" olduğu kararına vardı.
 
[[1898]]'de Oakland'a döndüğünde ciddi olarak yazdıklarını yayınlatma çabasına girişti. Bu dönemi "Martin Eden" adlı romanında akıllara kazınacak bir biçimde anlatır. Yayımlanan ilk öyküsü "Yoldaki Adam"dı. Bu öyküsü için "Overland Monthly" ona yalnızca 5 dolar teklif edince Jack London yazarlık kariyerini sonlandırmanın eşiğine gelmişti. Ancak "The Black Cat" dergisi "A Thousand Deaths" adlı öyküsünü yayınlamak için 40 dolar ödemesiyle, kendi deyimiyle, "kelimenin tam anlamıyla paçayı kurtarmıştı".
 
Jack London yazarlık kariyerindeki zamanlama konusunda şanslıydı. Tam da düşük maliyetli dergi üretimini mümkün kılan yeni basım teknolojilerinin çıktığı ve bunun sonucunda geniş kitleleri hedefleyen popüler dergilerin patlama yapıp büyük bir kısa öykü pazarının oluştuğu dönemde yazarlık mesleğine adım atmıştı. 1900'lerde yazarlıktan 2.500 dolar (90'lerin 75.000 doları) kazandı.
63. satır:
"Batarde" ve "Diable" olarak iki farklı adla dergilere sattığı bir kısa öyküsünde, zalim bir Fransız asıllı Kanadalı ile köpeği anlatılır. Köpek vahşileşir ve sonunda intikam için sahibini öldürür. London, köpeği kötülüğün simgesi olarak gösterdiği için yapılan eleştirilere karşı, hayvanın davranışının asıl sebebinin adamın tutumu olduğunu dile getirmiş, ''Saturday Evening Post'' için yazdığı "Vahşetin Çağrısı" adlı öyküsünde bu görüşünü ayrıntılandırmıştır. Santa Clara vadisinde geçen bu öykü Buck adındaki St.Bernard-çoban köpeği kırması bir köpek üzerine kuruludur. Aslında açılış sahnesi Bond çiftliğinin bir tarifidir ve Buck da Dawson'da ev sahipleri tarafından ödünç verilen bir köpeğe dayanmaktadır.
 
Şair [[George Sterling]] ile Oakland'ın [[Lake Merritt]] bölgesinde kiralık villasında yaşarken tanışan London ve Sterling zamanla birbirlerinin en iyi arkadaşı oldular. [[1902]]'de Sterling London'a California Piedmont'daki kendi evinin yakınlarında bir ev bulması konusunda yardımcı oldu. London, mektuplarında karga burnu ve klasik karakteri nedeniyle Sterling'e "Greek" diye hitap etmiştir ve bunları "Wolf" adıyla imzalamıştır. Sonradan London Sterling'i; otobiyografik eseri [[Martin Eden]]'de Russ Brissenden karakteriyle, "Ay Vadisi"nde ise Mark Hall karakteriyle betimleyecekti.
 
Daha sonraki yaşamında London geniş kapsamlı şahsi kütüphanesine kendini adadı. London 15.000 ciltlik bu kütüphaneye "Benim Ticari Araçlarım" derdi."<ref>Hamilton (1986) (as cited by other sources)</ref>
69. satır:
== İlk evliliği (1900-1904) ==
 
Jack London 7 Nisan [[1900]]'de, ''Kurdun Oğlu''nun yayınlandığı gün, Bess Maddern ile evlendi. Bess birkaç yıldır arkadaş çevresinin bir parçası olmuştu. Stasz'e göre "Her ikisi de açıkça evliliklerinin aşktan yoksun olduğunu söylemekteydiler, fakat evliliklerinin sağlıklı meyvelerini verecek olan arkadaşlıkları ve birbirlerine olan inançlarıydı."<ref>Stasz (2001) p. 61, "Both acknowledged... that they were not marrying out of love"</ref> Kingman'a göre de: "Birlikte rahatlardı... Jack, Bessie'ye ona aşık olmadığını açıklamıştır fakat başarılı bir evlilik yapabilecek kadar onu sevmiştir."<ref>Kingman (1979), p. 98</ref>
 
Evliliği sırasında, "Kempton-Wace Mektupları"nı birlikte yazdığı Anna Strunsky ile arkadaşlığını sürdürmüştür. "Kempton-Wace Letters" aşka iki bakışı karşılaştıran mektuplardan oluşan bir romandır. Anna Strunsky'nin kaleme aldığı Dane Kempton'ın mektuplarında evlilik romantik bir bakış açısıyla yorumlanırken Jack London'ın kaleminden çıkan Herbert Wace'in mektuplarında [[Darwinizm]] ve [[Öjenik]]'e dayanan bilimsel bir bakış açısıyla yorumlanmıştır. Romanın kurgusal karakteri Wace tanıdığı iki kadını şöyle karşılaştırmaktadır: "[İlki] çılgın, oyunbaz, harika, ahlaksız ve hayat dolu bir varlıktı. Şu anda bile onu hatırladığımda kalp atışlarım hızlanır… [İkincisi] göğüs kabartan, harika bir anneydi. Bu türü bilirsiniz, onlara "İnsanlığın anneleri" derim. Bu türden dünya üzerinde o kadar çok var ki, emzirilirken imanla doluyoruz. Oynak olanı yatılacak bir kadındı, fakat bu Ana idi. Öyle ki hayatın hiyerarşik düzeni içerisinde en son, en yüksek ve en kutsal basamakta yer alır."<ref name=kemptonwace>''The Kempton-Wace Mektupları'' (2000 basımı), s. 149.</ref> Wace şunu da itiraf eder: "Ben, gönül maceralarımı akılcı bir davranışla düzenlemeyi tercih ederim… Bu sebeple Hester Stebbins ile evlendim. Ne modası geçmiş hayvansı seks çılgınlığı, ne de eskimiş romantizmin büyüsüne kapılıp evlenmeye zorlandım. Ben, beden ve ruh sağlığı ile uyumlu bir beraberlik için sözleşme imzaladım. Benim akıl gücüm bu sözleşmeden zevk almalı."<ref>''The Kempton-Wace Mektupları'' (2000 Yeni Basım), s. 126.</ref> Onu evlenmek niyetinde olduğu kadına mecbur eden şeyin ne olduğunu araştırırken de Wace şöyle der: "İçimizdeki, her erkek ve kadının içindeki Doğa Ana, soy sop diye haykırır."<ref>''The Kempton-Wace Letters'' (2000 basımı), s. 147.</ref>
 
Gerçek hayatta Jack'in Bess'e taktığı ad "Mother-Girl", Bess'in Jack'e taktığı ise "Daddy-Boy"du.<ref>Stasz (2001) p. 66: "Mommy Girl and Daddy Boy"</ref> İlk çocukları Joan 15 Ocak [[1901]]'de, ikinci çocukları Bessie (sonradan Becky denildi) [[20 Ekim]] [[1902]]'de doğdu. Her ikisi de London'ın en ünlü çalışmalarından "Vahşetin Çağrısı"nı yazdığı yer olan California Piedmont'ta doğdular.
 
Joseph Noel'e göre "Bessie ebedi bir anneydi. Başta Jack için yaşıyordu, onun elyazılarını düzeltiyordu, ona gramer öğretiyordu ancak çocuklar olunca onlar için yaşamaya başladı. Bu nokta onun en büyük gururu ve ilk gafı idi. Jack, Noel ve George Sterling’e şunları yakındı, "O namusuna bağlı biri. Onun ahlakının basit soyunun baskısı olduğunu söylediğim zaman benden nefret ediyor. O kahrolasıca namusu için beni ve çocuklarını satabilir. Bu berbat bir şey. Evden ayrı geçirdiğim zamanların sonunda her eve dönüşümde aynı odada kalmama bile izin vermiyor.".<ref>Noel (1940) sf. 150, "O namusuna bağlı..."</ref> Stasz'a göre "bunlar Jack’in hayat kadınlarıyla ilişkiye girip, eve zührevi hastalık getirmesinden korkan Dess'in aldığı önlemlerdir."<ref>Stasz (2001) s. 80.</ref>
 
24 Temmuz [[1903]]'te Jack London, Bessie'ye ayrılmak istediğini söyledi ve evden taşındı. [[1904]] yılı boyunca boşanma şartlarını görüştüler ve [[11 Kasım]]'da boşanma karara bağlandı.<ref>Kingman (1979) s. 139.</ref>
 
== İkinci evliliği ==
 
[[1904]] yılında Maddern'den boşandıktan sonra, [[1905]]'te Charmian Kittredge ile ikinci evliliğini yapmıştır. Biyografi yazarı Russ Kingman, London'un ikinci eşi Charmian'ı şöyle tanımlar: "Jack'in ruh eşi, her zaman her konuda onun tarafındadır; mükemmel bir çift!"<!--http://www.jacklondons.net/charmianpage.html for now, better reference later-->.
 
Jack "Anne Kadın" ve "Arkadaş Kadın" kavramlarını "Kempton-Wace mektupları"nda karşılaştırmıştı.<ref name=kempton-wace>op. cit.</ref> Bess'e taktığı ad "Anne Kız" iken, Charmian'a taktığı ad "Anne Kadın"dı.<ref>{{Kitap kaynağı|başlık=The Book of Jack London, Volume II|ad = Charmian|soyadı=London|özgünyıl=1921|yıl=2003|yayıncı=Kessinger|id=ISBN 0-7661-6188-9}} p. 59: copy of "John Barleycorn" inscribed "Dear Mate-Woman: You know. You have helped me bury the Long Sickness and the White Logic." Numerous other examples in same source.</ref> Charmian'ın Victoria Woodhull'un öğrencisi olan teyzesi ve süt annesi onu rahat yetiştirmişti.<ref>Kingman (1979) s. 124.</ref> Her biyografi yazarı Charmian'ın sınır tanımayan cinselliğine atıfta bulunur; Noel muzipçe, "Charmian Kittredge adındaki genç bir bayan Piedmont'ta pamuklu sütyenler ve güzel bir kalçaya sıkıca oturan kısa kesim eteklerle ortaya çıktı." Stasz ise doğrudan, "Titiz ve nazik bayanı şehvet dolu ve özel olarak cinsel açıdan zinde bulmak gizli bir hazine keşfetmek gibiydi."<ref>Stasz 1988 s. 112.</ref> ve Kershaw da kaba bir şekilde, "Sonunda zinaya tapan bir kadın vardı, Jack'in onu orgazm etmesini istiyor ve bunu sıkça yapmayı umuyordu; ağzına indirilen sadistçe yumruk bile onu gözyaşlarına boğmuyordu."<ref>{{Kitap kaynağı|ad=Alex|soyadı=Kershaw|başlık=Jack London: A Life|yayıncı=St. Martin's Press|yıl=1999|id=ISBN 0-312-19904-X}} s. 133.</ref> demiştir.
89. satır:
Çocuk sahibi olmak istedilerse de bebeklerinden biri doğum sırasında öldü öteki hamilelik ise düşükle sonuçlandı.
 
[[1906]]'da "Collier's Weekly" dergisinde 1906 San Fransisco depremi üzerine görgü tanıklığı raporu yayımlandı.
 
== Çiftlik hayatı (Beauty Ranch, 1910-1916) ==
119. satır:
Jack London 20 yaşında sosyalizmi benimsedi. Bundan önce sağlıklı ve güçlü bünyesinden kaynaklanan bir iyimserliğe sahip, çok çalışan ve dünyaya olumlu gözle bakan bir kişiydi. Fakat "Nasıl Sosyalist Oldum” adlı makalesinde de belirttiği gibi halkın en alt tabakalarını daha yakından gördükçe sosyalist fikirleri oluşmaya başladı. İyimserliği ve ferdiyetçiliği yavaş yavaş söndü ve mecbur olmadıkça hiçbir zaman daha fazla çalışmamaya karar verdi. Yazılarında ferdiyetçiliğinin bünyesinden sökülüp çıktığını ve bir sosyalist olarak tekrar doğmuş olduğunu belirtir. London [[Sosyalist İşçi Partisi]]'ne ilk kez Nisan 1896'da katıldı. 1901'de [[Sosyalist İşçi Partisi]]'ni bırakıp yeni kurulan [[Amerikan Sosyalist Partisi]]'ne girdi. 1896'da ''San Francisco Chronicle'' gazetesi, Oakland Hükûmet Konağı bahçesinde geceleri halka sosyalizm üzerine konuşmalar yapan 20 yaşındaki London'ı yazıyordu. Bu faaliyetlerinden ötürü 1897 yılında tutuklandı. Önce 1901'de (245 oy alarak) daha sonra da 1905'te (oylarını 981'e çıkararak) Oakland'ın belediye başkanlığına aday oldu ancak seçilemedi. 1906'da sosyalizm üzerine konuşmalar yapmak üzere ülke gezisine çıktı ve sosyalizm üzerine makale derlemelerini yayınladı [''The War of the Classes (Sınıflar Savaşı)'', 1905; ''Revolution, and other Essays (Devrim ve Diğer Makaleler'', 1910)].
 
Çoğunlukla mektuplarını "Devrim için" diye imzalardı.<ref>Bunun bir örneği London'ın [[30 Kasım]], [[1909]]'da William E. Walling'e yazdığı Labor (1994) s. 546'da bulunabilir.</ref>
 
Demir Ökçe isimli romanı başta olmak üzere yazarın birçok eserinde sosyalist bakış açısını açıkça görebiliriz. Yazarın bu bakış açısı kuramcı veya entelektüel sosyalizmden değil, daha çok yaşam tecrübelerinden ve kendi içinden gelmektedir.
134. satır:
== Ölümü ==
[[Dosya:jacklondongrave.jpg|framed|sağ|Jack ve Charmian London'ın mezarı]]
Jack London'ın ölüm sebebi çok tartışılmıştır. Pek çok eski kaynakta intihar ettiği anlatılmıştır.<ref>[[Columbia Encyclopedia]] [http://www.bartleby.com/65/lo/London-J.html], entry for Jack London: "Beset in his later years by alcoholism and financial difficulties, London committed suicide at the age of 40.</ref> Ölüm raporunda ölüm sebebi [[üremi]] olarak gösterilmiştir. [[22 Kasım]] [[1916]]'da, çiftliğinde bir uyku sundurmasında ölmüştür.<ref>Kingman, Russ, ''A Pictorial Life of Jack London'' (New York: Crown Publishers, Inc., 1979)</ref> Son döneminde çok acı çektiği ve [[morfin]] aldığı biliniyordu, kazayla ya da kasıtlı olarak aşırıdoz olması da ihtimaller dahilindedir. Clarice Stasz'a göre "London'ın ölümünü takiben, bazı nedenlerle, onun sonunda intihar etmiş bir kadın avcısı olduğu yolunda bir biyografik efsane gelişti. Birinci el kaynaklara dayanan yakın zamanlı ciddi çalışmalar bu karikatürü reddetmektedir."<ref>{{Web kaynağı |url=http://london.sonoma.edu/London/jackbio.html |başlık=Stasz, Clarice (2001). "Jack (John Griffith) London" |erişimtarihi=2 Nisan 2007 |arşivurl=https://archive.today/20120629003440/http://london.sonoma.edu/London/jackbio.html |arşivtarihi=29 Haziran 2012 |ölüurl=yes }}</ref> London'ın eserlerinde intihar pek çok kez karşımıza çıkar ve bu durum söz konusu "biyografik efsane"nin oluşmasına katkıda bulunmuş olabilir.
 
Yaşamöyküsünü yazan [[Russ Kingman]] London'ın "inme ya da kalp krizi" nedeniyle öldüğünü düşünmüştür.
178. satır:
Bu parça, 1974 tarihli bir Yüksek Mahkeme davasında tümünü alıntılayıp "genellikle yazar Jack London'a atfedilen, sendika edebiyatının iyi bilinen bir parçası" olarak niteleyen hakim Thurgood Marshall'ın ağzından tutanaklara da geçmiştir.<ref name="thescab"/>
 
Bu alıntı Jack London'ın yayınlanmış eserleri içinde bulunmaz. Bir zamanlar "The Scab"<ref>[http://london.sonoma.edu/London/Writings/WarOfTheClasses/scab.html "The Scab"]{{Ölü bağlantı|date=Nisan 2020 }}, speech given to the Oakland Socialist Party Local on [[April 5]], [[1903]]; ve ayrıca Pizer (1982) s. 1121</ref> başlıklı bir konuşma yapmış ve ''The War of the Classes'' (Sınıfların Savaşı) kitabında yayınlamıştır fakat bu konuşma içerik ve tarz olarak söz konusu alıntıdan tamamiyle farklıdır.
 
==== Might is Right ====
456. satır:
[[San Francisco]]'da doğan Jack London, [[İrlanda]] asıllıdır. Çocukluğu yoksulluk içinde geçen London, kitaplarla 10 yaşında tanışmıştır. Birkaç yıl serseriler arasında yaşayıp bu durumdan kendini kurtarmak için yük gemilerinde çalışmaya başlayan yazar, bu iş sayesinde denize açılmış ve [[Japonya]]'ya, [[Sibirya]]'ya gitme şansı bulmuştur.
 
[[1896]] yılında ise altın arayıcılarının peşine takılmıştır. Burada başından geçenleri [[Vahşetin Çağrısı]] ([[1903]]) adlı kitabında anlatan London, bu kitabıyla üne kavuşmuştur.
 
Okuma alışkanlığını hiç bırakmadığı ve durmadan yazdığı bilinmektedir. En ünlü eseri olarak bilinen ve yarı-otobiyografik özellik taşıyan ''Martin Eden'' romanında anlattığına benzer biçimde [[1916]] yılında intihar etmiştir.
 
London'ın ölümünden sonra hayatını romansı bir dille anlatan biyografik kitap "Doludizgin Bir Denizci" (Sailor on Horseback) [[Irving Stone]] tarafından yazıldı.
474. satır:
* Atalarının Tanrısı
* Ateş Yakmak
* Ay Vadisi (The Walley of the Moon) ([[1913]])
* Beyaz Diş
* Beyaz Sessizlik
497. satır:
* Kıyametten Sonra
* Kız Kar ve Kan
* [[Kızıl Veba]] (The Scarlet Plague), ([[1912]])
* Kurt Dölü
* Martin Eden
510. satır:
* [[Uçurum İnsanları]]
* Uzak Diyarlarda
* [[Vahşetin Çağrısı]] (The Call of the Wild), ([[1903]])
* Yanan Gün
* Yanan Günışığı
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Jack_London" sayfasından alınmıştır