Martin Gore: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
→Depeche Mode Dönemi: Türkçe hataları düzeltildi. Örnek; "oldukça farklı" değil "çok farklı". "Oldukça" sözcüğü "çok" anlamına gelmez. Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
|||
27. satır:
1980 yılında Martin Gore, şu an Depeche Mode grubunun bir üyesi olan [[Andy Fletcher]]’la [[Van Gogh]] isimli bir kulüpte tanıştı. Kısa bir süre sonra [[Vince Clarke]]’ın grubu “[[Composition of Sound]]”da çalmaya başladı. Grubun üyeleri, [[David Bowie]]’nin “[[Heroes]]” adlı şarkısını söylerken rastladıkları, halen Depeche Mode’un vokalisti olan [[Dave Gahan]]’ı gruba dahil ettiler. Yeni oluşan grubun adı, bir Fransız magazin dergisinde başlık olarak gördükleri “[[Depeche Mode]]” oldu.
1981 yılında grubun ilk albümü [[Speak & Spell]] çıktı. Vince Clarke bu albümün altında yatan en önemli isimdi. Martin L. Gore “Big Muff” ve “Tora! Tora!” olmak üzere sadece iki şarkıya katkıda bulunmuştu. Ayrıca albümdeki “Any Second Now” adlı şarkı, Gore’un kendisinin yazmadığı, cover olmayan aynı zamanda da vokalde onun olduğu ilk ve tek şarkı olma özelliğini taşımaktaydı. Bu albüm ingiltere de hit olmuş özellikle de “Just Can’t Get Enough” büyük bir patlama yaratmıştı. Martin L. Gore’un Depeche Mode’un beyni ve söz yazarı olması ise bu yıllarda Vince Clarke’ın yeni bir grup kurmak için Depeche Modu’u bırakması ile
Speak & Spell’den farklı olarak sözlerini Gore’un yazdığı ikinci albüm “A Broken Frame” (1982), sound ve şarkı sözleri açısından ilkinden
1983 yılında ise Depeche Mode, grubun tek eğitimli müzisyeni olan [[Alan Wilder]]’ı gruba kattı. Wilder, Gore’un şarkı sözlerini şekillendiren ve esas “Depeche Mode Sound”unu veren isim olarak biliniyordu. Gore, albümlerin tüm arajman ve prodüksiyonunu Wilder’a bıraktı.
Martin Gore’un yazdığı şarkı sözlerinin kolayca anlaşılabilen ve hissedilebilen “gerçek dünya” konularını kapsaması, basitliğine rağmen (ya da basitliği sayesinde) çok geniş ve çeşitli bir dinleyici kitlesine seslendi. Ve bu sayede Depeche Mode 25 yıldan fazla süredir sadık bir hayran kitlesine sahip oldu. “Blasphemous Rumors” ve “Master And Servant” gibi şarkılar, Gore’un dinden cinsel imalara kadar geniş bir tabanda
Martin Gore, solo çalışma olarak 1989’da bir cover albümü olan“Counterfeit E.P.” ve 2003’te yine cover albümü olan “Counterfeit²”yi çıkardı. Gore’un cover çalışmalarını ayrı solo albümlerde toplayıp, bestelerini Depeche Mode için saklamak istediği bilinir.
Gore, Depeche Mode’da genellikle her albümde 2 şarkı olmak üzere lead vokal de yapıyordu. “A Broken Frame”, Gore’un lead vokalde olmadığı tek albümdü. Ancak hayranları 2005 yılından itibaren, “Exciter” ve “Playing The Angel” albümlerinden sonra, Gore’a, lead vokali Dave Gahan’a bırakmasını istediklerini ima ettiler. Bunda Dave Gahan’ın dünyanın en iyi seslerinden biri olarak gösterilmesinin de şüphesiz bir etkisi vardı, Depeche Mode dinleyicisi olmayanları dahi
Gore’un şimdiye kadarki Depeche Mode albümlerinde lead vokal yaptığı parçalar şunlardır: Any Second Now, Pipeline, It Doesn’t Matter, Somebody, A Question of Lust, Sometimes, It Doesn’t Matter Two, World Full Of Nothing, Black Day, Things You Said, I Want You Now, Route 66, Sweetest Perfection, Blue Dress, Death’s Door, Judas, One Caress, Home, The Bottom Line, Comatose, Breathe, Macro, Damaged People.
| |||