1929-1933 yılları arasında Sabotino markisi unvanıyla [[Libya]] valiliği yaptı. [[1935]] yılında [[II. İtalya-Habeşistan Savaşı]] sırasında [[Emilio De Bono]]'nun yerine [[İtalya]] [[Etiyopya]] İşgal Ordusunun komutanlığına getirildi ve [[1936]] yılında [[Addis Ababa]]'yı ele geçirdi. Daha sonra Addis Ababa dükü unvanını aldı. 1938 yılında Etiyopya genel valiliğine, [[1939]] yılında da üçüncü kez genelkurmay başkanlığına getirildi.
[[1940]] yılında [[İtalya]]'nın [[II. Dünya Savaşı]]'na girme hazırlıkları konusunda Mussolini ile anlaşmazlığa düştü. [[1940]] yılında İtalyan orduları başkomutanı olarak [[Fransa]] ile ateşkes görüşmelerine katıldı. Yanlış bir karar olarak gördüğü ve tam bir yıkımla sonuçlanan [[Yunanistan]] seferinin ortasında istifa ederek Mussolini'nin girişimlerinin sorumluluğunu üstlenmeyi reddetti; yerine general [[Ugo Cavallero]] getirildi. Mussolini'ye karşı çıkışının ahlaki kaygılardan mı, yoksa askeri nedenlerden mi kaynaklandığı belli değildir.
[[25 Temmuz]] [[1943]] tarihinde Mussolini'nin devrilip tutuklanmasından sonra kral tarafından hükûmet başkanı olarak görevlendirildi. Derhal [[Müttefikler]] ile ateşkes görüşmelerine başladı ve [[Nazi Almanyası|Almanya]]'ya savaş açtı. [[Haziran]] [[1944]]'te de kralın çekilmesinden sonra iktidardan ayrıldı. [[Grazzano Badoglio]]'daki aile evine çekildi ve [[1946]] yılında anılarını yayımladı.
