Taras Şevçenko: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme AWB ile |
düzeltme AWB ile |
||
20. satır:
Şevçenko [[Kiev]]’in Morintsi köyünde bir köle ailesinin çocuğu olarak dünyaya geldi. 11 yaşında yetim kaldı. Köydeki diğer okuma bilenlerden okumayı öğrendi ve zaman buldukça resim yapmaya başladı. Şevçenko P. Engelhardt'ın kölesi olarak kendisine [[Vilnius]]'da (1828-1831) sonra da [[Petersburg]]'da hizmet etti.
Engelhardt onun sanatsal yeteneklerini fark etti ve onu Petersburg'da ressam V. Şiriaev’in yanına 4 yıl boyunca çırak olarak gönderdi. Orada kendisini Yevhen Grebinka ve Vasil Grihoroviç ve [[Ruslar|Rus]] ressam Aleksey Venetsianov gibi birçok kişi ile tanıştıran Ukraynalı sanatçı İvan Soşenko ile tanıştı. Bu insanlar vasıtasıyla, ayrıca kendisine Rus şairi Vasili Jukovski'nin portresini hediye eden ünlü ressam ve [[profesör]] [[Karl Briullov]] ile de tanıştı. Karl Briullow
=== İlk başarıları ===
42. satır:
[[1845]] yılının 22 Mart’ında Sanat Akademisi Konseyi, Şevçenko’ya sanatçı unvanı vermeye karar verir. Tekrar Ukrayna’ya gider ve tarihçi Nikola Kostomarov ve diğer Saint Kiril ve Methodius Kardeşler üyeleri ile buluşur. Bu topluluk [[Rusya Çarlığı]]'nda politik reformları savunmak oluşturulan gizli bir topluluktur.
Bu faaliyetlerinden dolayı Şevçenko diğer dernek üyeleri ile beraber
Şevçenko [[Sankt-Peterburg]]’a hapishaneye gönderilir. Ordan da Rusya'nın uzak bir köşesi olan [[Orenburg]]’a tek başına sürgüne gönderilir.
50. satır:
=== Ölümü ===
Şevçenko son yıllarını şiir yazarak, resim yaparak, gravür sanatı ile uğraşarak ve eski çalışmalarını düzenleyerek geçirmiştir. Sürgündeki zor yıllarından sonra hastalanarak St. Petersburg’da 10 Mart [[1861]]’de ölür. İlk olarak bedeni St. Petersburg’da Smolensk Mezarlığı'nda defnedilir. Ama Şevçenko’nun Vasiyetim (''Zapovit'' ) şiirindeki isteği üzere cesedi arkadaşları tarafından trenle [[Moskova]]’ya oradan da at vagonunda anavatanına getirilir ve
Aşkta ve hayatta sürekli yaşadığı talihsiz ve acılı hayatında belki en çok istediği şey olan köleliğin kaldırılması, onun ölümünden sadece 7 gün sonra gerçekleşti. Ancak uğruna savaştığı o günleri göremedi. Kendisi ve Eserleri Ukraynalılar tarafından çok sevilmiş ve Ukrayna edebiyatında tarifsiz bir etki yaratmıştır.
| |||