III. Vittorio Emanuele: Revizyonlar arasındaki fark

Babası Kral [[I. Umberto]]'nun bir suikast sonucunda ölmesi üzerine [[1900]] yılında tahta çıktı. Meclisin eğilimine uyum göstererek liberal bir hükûmet kurulmasını onayladı. [[İtalya]]'nın [[1911]] yılında [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı Devleti]]'ne savaş açmasına, [[1915]] yılında da İtalya'nın [[I. Dünya Savaşı]]'na girmesini savundu. Savaşın parlamenter sistemde yarattığı tıkanıklık sırasında, hükumetin sıkıyönetim önerisini onaylayarak [[Benito Mussolini]]'nin yükselişini önleyebileceği halde, iktidarın faşistlerin eline geçmesine seyirci kaldı. Çok geçmeden de Mussolini diktatörlüğünün göstermelik kralı haline geldi. [[Nisan]] [[1943]]'te, çoğu yetkisini oğlu Veliaht [[II. Umberto|Umberto]]'ya devretti. [[İtalya]]'nın [[II. Dünya Savaşı]]'nda uğradığı askeri bozgunların ardından Müttefikler [[10 Temmuz]] [[1943]] tarihinde [[Sicilya]]'yı ele geçirince, Mussolini'yi tutuklatıp Mareşal [[Pietro Badoglio]]'yu başbakanlığa atadı. Ama bu girişimi [[İtalya]]'yı savaştan çıkartmaya da, kendisini içine düştüğü güç durumdan kurtarmaya da yetmedi. Müttefiklerin [[Roma]]'yı kurtarmasından bir gün sonra unvanını korumakla beraber tüm yetkilerini oğlu [[II. Umberto|Veliaht Prens Umberto]]'ya devretti. Güney İtalya'da bulunan ABD birliklerine sığındı. Monarşi konusunda yapılacak halk oylamasını hanedanın lehinde etkileyebilmek için [[9 Mayıs]] [[1946]] tarihinde Umberto lehine tahttan bütünüyle çekildi. Ama halk oylaması sonucunda monarşinin kaldırılması üzerine baba-oğul sürgüne gönderildi. [[Mısır Krallığı]]'na sığındı. 1947 yılında [[İskenderiye]]'de öldü ve Azize Katerina Katedrali sunağının arkasına gömüldü.