İttihat ve Terakki: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
1. satır:
'''İttihat ve Terakki Cemiyeti''' (Osmanlı Türkçesi: إتحاد و ترقى), [[Osmanlı Devleti]]'nde [[1908 Devrimi]]'ne önayak olan ve 1908-1918 arasında - kısa kesintilerle - imparatorluk yönetimine hakim olan siyasi örgüt. '''İttihat ve Terakki Fırkası''' olarak da anılmıştır. Batı dillerinde daha çok '''Jöntürkler''' (Fransızca: ''Les Jeunes-Turcs'', Genç Türkler) olarak adlandırılır.
Satır 16 ⟶ 15:
==II. Meşrutiyet Dönemi==
==Mütareke ve Kurtuluş Savaşı Dönemi==
Birinci Dünya Savaşı'ndaki yenilginin kesinleşmesinden sonra Talat Paşa hükümeti 8 Ekim 1918'de istifa etti. 1 Kasım'da yapılan olağanüstü kongrede İ-T kendini feshederek, [[Teceddüd Fırkası]] (Yenilenme Partisi) adıyla yeni bir parti kurulmasına karar verdi. 2 Kasım'da İ-T liderleri Enver, Talat, Cemal, Bahaeddin Şakir ve Dr. Nazım yurt dışına kaçtılar.
Bu dönemde gerek Türkiye'de gerek İtilaf Devletleri kamuoyunda yaygın olan inanca göre parti örgütü tasfiye edilmemiş, daha sonra yeniden ortaya çıkmak üzere yeraltına çekilmişti. Alman ittifakından ve savaş sırasında gerçekleşen yolsuzluk ve katliamlardan sorumlu tutulan liderler gizlenmiş, buna karşılık savaş suçlarına doğrudan karışmamış olan [[Cavit Bey|Cavit]], [[Rauf Orbay|Rauf]], [[Fethi Okyar|Fethi]], [[Kara Vasıf|Vasıf]], [[Rahmi Bey|Rahmi]], [[İsmail Canbulat]] gibi kadrolar ön plana çıkarılmıştı.
Savaşın kaybedilmesi ve ülkenin işgali olasılığına karşı daha 1915'te Enver öncülüğünde bir direniş örgütünün kurulduğu bilinmekteydi. Nitekim 1918-1919 kışında, daha sonra Milli Mücadele'de kilit roller oynayacak olan kişiler İstanbul'a çağrılarak eğitilmiş, Anadolu'nun çeşitli kentlerinde gazeteler ve dernekler kurdurulmuş, Batı ve Kuzey Anadolu'da eski Teşkilat-ı Mahsusa üyelerinin önderliğinde [[Kuva-yı Milliye]] adlı direniş örgütleri teşkilatlanmıştı. Hareketin belli bir aşamasında Enver'in yurda dönerek yönetimi ele alacağı beklentisi, 1921 baharına dek, kamuoyunda yaygındı. İstanbul basınının 1919-1920 yıllarında [[Milli Mücadele]]'ye yönelttiği sert eleştirilerin başlıca konusu ve gerekçesini de "İttihatçılık" suçlaması oluşturuyordu.
== Cemiyet Dağıldıktan Sonra Olanlar ==
| |||