Klasik liberalizm: Revizyonlar arasındaki fark

Liberalizm ve klasik liberalizm aynı amaca yönelik siyasi hareketlerdir: serbest pazar ilkelerine ve insanların yaşamlarına mümkün olan azami müdahale etmeme ilkelerine dayalı bir toplumun kurulması. Aradaki fark, klasik liberallerin devleti, uzlaşma ve gerekli bir kötülük olarak değil, vatandaşların doğal veya faydacı hak ve özgürlüklerinin bir garantörü olarak algılamasıdır; Devlet iktidarının yetkileri üzerindeki pozisyona ek olarak, liberterler ve klasik liberaller (özellikle faydacı olanlar) da hukukun, demokrasinin, yargı ve kolluk sistemlerinin oluşumu konusunda farklı görüşlere sahiptir.

Klasik liberaller orduyu, yargıyı kontrol etmeyi ve doğal olarak düşük seviyedeki vergileri toplamayı savunuyorlar (bunun karşılığında bazı minarşistler gönüllü vergileri veya aynı sektördeki özel şirketlere alternatif bağışlarla vergileri değiştirmeyi savunuyorlar). Klasik liberallerin bazıları aynı zamanda fikri mülkiyet, Merkez Bankası'nın varlığı ve ürünlerin devlet ruhsatlandırılmasından yanadır, ve çok nadir durumlarda bu ideolojiyi destekleyen kişiler de halk eğitimini savunmaktadır.

Klasik liberalizm, devredilemez doğal haklar kavramından gelir ya da onların varlığını yararlı bir şekilde doğrular. Liberaller ve liberal mantıktan devlet, insanların haklarını gözlemlemelerine ve uygulamalarına yardımcı olan ve (19. yüzyılın ikinci yarısından sonra daha sonra liberalizm) dünya çapında liberal bir ideoloji taşımak için liberal bir ideoloji taşımak için sosyal bir sözleşmedir, çünkü liberaller açısından her şey insanlar (ırkları, vatandaşlıkları, uyrukları veya dinleri ne olursa olsun) eşit haklara sahiptir ve devletin görevi bu hakları korumak ve uygulamaktır.

Özgürlükçülük, devleti bir uzlaşma olarak görür. Bu nedenle, liberterler “gece bekçisi” şeklinde bile devlete karşı olumsuz bir tutum sergilemeye devam ediyorlar. Libertarizmin dış politika ile ilgili kendi gündemi yoktur, bu bağlamda herhangi bir devlet faaliyeti sadece vatandaşlarını dış tehditlerden korumayı hedefleyebilir ve hiçbir ideolojik temel, vergi mükelleflerinin parasının boşa gitmesinin ötesine geçen bir şeyi haklı gösteremez. devletin yetkilerinin sınırları - “gece bekçisi”.

Hem iktisat biliminin genel gelişiminden, hem de insanlığın genel gelişiminden kaynaklanan sorunlar klasik liberalizm ile liberterlik arasında derin farklılıklara yol açar.