Sünnilik: Revizyonlar arasındaki fark

Ehli sünnet kavramı ilk olarak Hasan-ı basri tarafından kullanılmıştır. Ehli Sünnete mensup olan kişiler genel olarak orta yolu tutan kişilerdir. Zira Ehl-i Sünnet mensupları ne [[Hâricîler]] gibi insanları fiileri yüzünden tekfir etmiş ne de öldürmüştür. Zamanla İslam akidesini korumak isteyen Alîmler sapkın ve küfre götüren düşüncelere ve akımlara karşı Reddiyeler yazmaya başlamıştır. Zira [[Sıffin Savaşı]]<nowiki/>ndan sonra İslam da siyasi ve itikadi mezhepler oluşmaya başlanmıştır. İlk olarak Hariciler ortaya çıkmıştır.<ref>Şerafettin Gölcük,Kelam Tarihi</ref> Haricilere göre Halife seçim ile seçilmeli, Küfür imandan bir Cüzdür (Parçadır) Büyük günah işleyen kafir olur. Daha sonra Şia'yı oluşturacak Hz Ali yanlılarına göre Hilafet Hz Ali'nin ve Soyundan gelenlerinin hakkıdır. Bütün bu kargaşa döneminde [[Mürcie]] denilen kesim görüş bildirmekten ve insanları tekfir etmekten kaçırmıştır. Zamanla islam devletinin sınırları genişlemiş farklı dine,mezhebe,kültüre sahip insanlar müslüman olmuştur. [[Memûn]] dönemin de çeviri odaları kurulmuş aralarında felsefi eserlerin de bulunduğu pek çok eser arapçaya çevrilmiştir. Bunun sonucunda insanlar merak etmeye ve sorgulamaya başlamıştır. Bu dönemde orta yolu tutan kimseyi tekfir etmeyen çok soru sormayan Alimler İslam akidesini korumak amacıyla Din dışı gördükleri kişilere ve ekollere karşı fikri mücadele başlamışlardır. [[Ebu Hanife]] döneminden itibaren Sünni alimler Cebriyye,Kaderiyye,Şia,Müşebbihe,Mutezile ve Haricilere karşı sapkın gördükleri fikirlerini çürütmeye çalışmışlardır. [[Gazzâlî]] dönemine kadar Sünni alimler mücadelelerini daha çok sözel ve müzakere şeklinde yapmışlardır. [[Gazzâlî]]'den Sonra tedvin dönemi başlamıştır. Alimlerin fikirleri ya kendileri yada öğrencileri tarafından kitaplaştırılmıştır. Fikirlerini benimseyen pek çok insan olunca Alimler büyük destek görmüştür eleştirdikleri ekol ve kişiler ise zamanla etkilerini yitirmiş ve hiç bir mensubu kalmamıştır.