Sosyal liberalizm: Revizyonlar arasındaki fark

'''Sosyal liberalizm''', '''modern liberalizm''' veya '''reform liberalizmi''' olarak da bilinir,<ref>See, for example, Eldon J. Eisenach, "Mill's Reform Liberalism as Tradition and Culture." ''Political Science Reviewer'', no. 24 (1995), pp. 71-146.</ref> [[bireysel özgürlük]] ve [[sosyal adalet]] arasında denge kurmayı amaçlayan politik bir ideolojidir. [[Klasik liberalizm]] gibi [[piyasa ekonomisi]], sivil ve siyasi hak ile özgürlüklerin genişlemesini onaylaması bakımıyla uyuşur ancak bunlara ek olarak hükümetinhükûmetin meşru rolünün yoksulluk, sağlık ve eğitim gibi ekonomik ve sosyal konuları da içerdiği fikrini barındırır.<ref>{{Dergi kaynağı|yazar = Rohr, Donald G.|başlık = The Origins of Social Liberalism in Germany|journal = [[The Journal of Economic History]]| cilt = 24 | sayı = 03 | tarih = Eylül 1964 | url = http://journals.cambridge.org/action/displayAbstract?fromPage=online&aid=7548652 }}</ref><ref>{{Web kaynağı | url = http://plato.stanford.edu/entries/liberalism/#NewLib | başlık = The 'New Liberalism' | yazar = Gaus, Gerald and Courtland, Shane D. | yayıncı = ''[[The Stanford Encyclopedia of Philosophy]]'' | tarih = Spring 2011 | arşivengelli = evet}}</ref><ref>{{Web kaynağı | url = http://www.newstatesman.com/uk-politics/2010/07/social-liberalism-hobhouse | başlık = The origins of social liberalism | yazar = John Derbyshire | yayıncı = ''[[New Statesman]]'' | tarih = 12 Temmuz 2010 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20151222122744/http://www.newstatesman.com/uk-politics/2010/07/social-liberalism-hobhouse | arşivtarihi = 22 Aralık 2015 | erişimtarihi = 16 Eylül 2013 | ölüurl = no }}</ref> Sosyal liberalizmde toplumun iyiliği bireyin özgürlüğü ile uyumlu görülür.<ref>''The history of European liberalism'' (1959), Guido De Ruggiero, pp. 155–157</ref> İkinci Dünya Savaşı sonrasında sosyal liberal fikirler dünyanın birçok ülkesinde benimsenmiştir.<ref>[http://www.google.com/books?id=FAtlVdPhEFAC&lpg=PP1&dq=Political%20Sociology%3A%20A%20Critical%20Introduction&pg=PA73#v=onepage&q=&f=false Fauks, Keith. Political Sociology: A Critical Introduction. Edinburgh University Press, 1999, page 73]</ref> Sosyal liberal düşünceler ile partiler merkez veya merkez sol olarak kabul edilir.<ref>Adams, Ian (2001). Political Ideology Today (Politics Today). Manchester: Manchester University Press. ISBN 0-7190-6020-6.</ref><ref>Slomp, Hans (2000). European Politics Into the Twenty-First Century: Integration and Division. Westport: Greenwood Publishing Group. ISBN 0-275-96814-6.</ref><ref>Liberalism in Modern Times: Essays in Honour of Jose G. Merquior. Budapest: Central European University Press. 1996. 185866053X.</ref><ref>Hombach, Bodo (2000). The politics of the new centre. Wiley-Blackwell. ISBN 978-0-7456-2460-0.</ref><ref>Women's access to political power in post-communist Europe. Oxford: Oxford University Press. 2003.</ref>

[[Dosya:Wpa1.JPG|thumb|sağ|Yeni Düzen politikaları doğrultusunda hükümethükûmet işsizlere iş sağlamıştır.]]

20. yüzyıl boyunca liberal partiler ve hükümetlerhükûmetler genellikle sosyal refah davasını kuvvetle savunmuşlardır. İngiltere'de refah devletinin temelleri, birinci dünya savaşından önce Asquith liberal hükûmeti tarafından atılmıştı. Bu hükümethükûmet, yaşlılık aylığı ve sınırlı da olsa bir sağlık ve işsizlik sigortası sistemini uygulamaya koymuştu. İngiliz refah devleti uygulamaları, modern liberallerden William Beveride tarafından kaleme alının 1942 Beveridge Raporuna göre ikinci dünya savaşından sonra daha da genişletilmiştir. Bu uygulama, tüm yurttaşlara kapsamlı bir sosyal güvenlik sistemi oluşturmayı taahhüt ediyordu.<ref name="sosyalliberal" />