Mustafa Çelebi (I. Bayezid'in oğlu): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Kaynak düzenleme |
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Kaynak düzenleme |
||
9. satır:
Mustafa Çelebi, 1402'deki [[Ankara Savaşı]]'nda [[Hamidoğulları]] ve [[Tekeoğulları]] askeri ile birlikte cephenin ortasında yer almıştır. Bazı kaynaklar savaşta öldüğünü, bazı kaynaklar ise babası Yıldırım Bayezit ile birlikte esir düşerek, babasının ölümünün ardından [[Timur]] tarafından [[Semerkant]]'a götürüldüğünü yazarlar.
[[Timur]]'un ölümünden sonra 1405'te [[Anadolu]]'ya döndü, önce [[Niğde]]'ye, daha sonra da [[İsfendiyaroğulları]] beyinin yanına [[Kastamonu]]'ya gitti. Ardından 1416'da Venediklilerin yardımı ile [[Rumeli]]'ye ve [[Eflak]]'a geçip, düzenleyeceği ayaklanma için bazı vali ve sancak beylerinden, Eflak voyvodasından, [[Bizans İmparatorluğu|Bizans İmparatoru]] [[II. Manuil]]'den ve bu arada bazı [[Avrupa]] devletlerinden yardım istedi. Topladığı kuvvetler [[Selanik]]'ten [[Teselya]] üzerine giderken I. Mehmet'in ordusuna yenildi. Bu yenilgiden sonra [[Selanik]]'e sığındı. Selanik'te Despot olan Andronikos onu bir mülteci olarak kabul etti. I. Mehmed bu durumu Bizanslılarla yapılan barış anlaşması şartlarının çok şiddetli ihlali olduğunu önererek olayı Konstantinopolis'te İmparator olan II. Manuil'i protesto etti. II. Manuil bir mülteci kabulünün hiçbir barış şartını ihlal etmediğini ileri sürdü; ama eğer bu mültecinin yasama ve korunma masrafları karşılanırsa onu hayatı sonuna kadar gözaltında tutmayı kabul edebileceğini bildirdi. Bunu kabul eden I. Mehmed [[Bizans İmparatorluğu|Bizans]] İmparatoru II. Manuil ile anlaşarak [[Mustafa Çelebi]]'nin hayatı boyunca salıverilmemesi karşılığında yılda 900 bin akça ödemeyi önerdi ve Mustafa Çelebi gözaltında korunmak üzere [[Limni]] adasına gönderildi.<ref>Prof. Yaşar Yüce-Prof. Ali Sevim: ''Türkiye Tarihi'' Cilt II, AKDTYKTTK Yayınları, İstanbul, 1991 p 86-88</ref><ref>{{
Konstantinopolis'te I. Mehmet ile II. Manuil arasındaki barışçıl ilişkiler aleyhinde olan bir saray bürokrasisi kliği gittikçe güç kazanmaktaydı ve bunlar arasında veliaht ve ortak imparator olan [[VIII. İoannis|İoannis]] bile bulunmaktaydı. Bu klik 1420'de I. Mehmed'in Bursa'dan Edirne'ye giderken Boğazı geçerken öldürülmesi için bir plan hazırlamış ama imparator bunun uygulanmasını önlemeyi başarmıştı. Fakat 1421'de I. Mehmed'in ölümü ve yerine daha 17 yaşında tecrübesiz bir genç olan II. Murat'ın geçmesi bu kliği çok daha kuvvetlendirip Bizans siyasetinin başına geçirmeye neden oldu. II. Manuil yaşlı ve yorgundu ve imparatorluğun siyaseti bu klik içinde olan oğlu İoannis'e bırakmıştı. Bundan dolayı Bizans imparatorluğu Çelebi Mustafa'yi meşru Osmanlı padişahı olarak kabul etti ve ona destek sağlamaya başladı. Bir Bizans filosu ile [[Limni]]'den, yandaşı [[İzmiroğlu Cüneyd Bey]] ile birlikte Rumeli'ye ayak bastı ve [[Gelibolu]]'ya geçerek kendine yandaş toplamaya başladı. Rumeli beyleri ve akıncılar arasında taraftar toplamayı başardı. Sultan [[II. Murat]] (1421'de) Veziriazam ve Rumeli beylerbeyi [[Amasyalı Beyazıt Paşa]] komutasındaki bir orduyu üzerine gönderdi. İki taraf, Saros Körfezi kıyısında bugün Keşan'ın bir köyü olan [[Sazlıdere, Keşan|Sazlıdere]] mevkiinde karşılaştığında, muharebe esnasında elindeki kuvvetler, komuta kademesi dahil, Mustafa Çelebi tarafına geçti. Veziriazam Beyazıt Paşa Mustafa Çelebi'ye teslim olmak zorunda kaldı. Fakat Beyazıt Paşa'ya itimat etmeyen [[İzmiroğlu Cüneyd Bey]]'in ısrarları üzerine Mustafa Çelebi onu idam ettirdi. Düzmece Mustafa şehir halkının tezahüratı altında [[Edirne]]'ye girerek hükümdarlığını ilan etti. Adına hutbe okutup sikke bastırdı. Rumeli bölgesi onun egemenliği altına geçti.
| |||