Nihilizm: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Azradogrucu (mesaj | katkılar) k Noktalama işareti Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
doğru olmayan yanıltıcı kaynaksız kısımlar çıkartıldı. |
||
1. satır:
{{Kaynaksız}}
'''Hiççilik''' ya da '''nihilizm''' veya '''yokçuluk'''; [[
[[19. yüzyıl]] ortalarında [[Rusya]]'da, özellikle genç entelektüel kesim arasında taraftar bularak yükselen ve bu nedenle kendine büyük [[felsefi akımlar]] arasında yer edinen bir [[felsefî]] yaklaşımdır.{{Kaynak belirt}}
Nihilizm; bilgi felsefesi, ahlak ve siyaset alanında kabul görmüştür. Ve yine nihilizm, her şeyi, her gerçeği ve değerleri reddetme şeklinde ortaya çıkmıştır.{{Kaynak belirt}}
9. satır:
Nihilizm temelde [[estetizm]]in bütün biçimlerini yadsır, yararcılığı ve bilimsel usçuluğu savunur. Toplumsal bilimleri ve klasik felsefe sistemlerini bütünüyle reddeder. Yalın olgucu ve maddeci bir tutumla yerleşik toplumsal düzene baş kaldırmayı temsil eder, devlet, din ya da aile otoritesine karşı çıkar. Yalnızca bilimsel doğruları temel aldığı düşünülse de, bilimin toplumsal sorunlarının üstesinden gelemeyeceğini kabul eder.{{Kaynak belirt}}
Tüm bunlara rağmen, [[J. Grenier]]'e göre [[Nietzsche]] asla bir nihilist olmamıştır. [[Güç İstenci]] adlı kitabında belirttiği üzere Nietzsche, Nihilizm'i sonuna kadar yaşamış ve onu aşmıştır. Nihilizm'in aşılması gereken bir şey olduğunu savunur. Peki, Nihilizm nasıl aşılır? Bu soruya verdiği cevap şöyledir: "Bizler doğadaki tüm ahlakı reddetmiyoruz, ahlakın evrensel olduğunu iddiasını reddediyoruz ve bir ahlak kuralını reddederken veya kabul ederken onun hayatı geliştirici mi yoksa engelleyici mi olduğuna bakıyoruz."{{Kaynak
Nietzsche köle ve efendi ahlakı olarak iki ahlaktan bahseder.{{İlgisiz sonuç}} Ona göre toplumdaki tüm bireylerin var oluş nedeni "[[üst-insan]]"a ulaşmak ve onun amaçlarına hizmet etmektir. O zaman Nihilizm "kölelerin ahlâkı" olarak belirir; köleler, gerçek yaşamdaki güçsüzlüklerini unutmak için, bir ideale veya bir kurmaca Tanrı'ya gerek duyarlar. Hiçlik istemi olan nihilizm, idealist bir yadsıma mantığından kaynaklanır; yaşamı, sanat aracılığıyla, "özgür düşünce" olarak doğrulayacağına, bilinç adına yadsır.
▲Tüm bunlara rağmen, [[J. Grenier]]'e göre [[Nietzsche]] asla bir nihilist olmamıştır. [[Güç İstenci]] adlı kitabında belirttiği üzere Nietzsche, Nihilizm'i sonuna kadar yaşamış ve onu aşmıştır. Nihilizm'in aşılması gereken bir şey olduğunu savunur. Peki, Nihilizm nasıl aşılır? Bu soruya verdiği cevap şöyledir: "Bizler doğadaki tüm ahlakı reddetmiyoruz, ahlakın evrensel olduğunu iddiasını reddediyoruz ve bir ahlak kuralını reddederken veya kabul ederken onun hayatı geliştirici mi yoksa engelleyici mi olduğuna bakıyoruz." Nietzsche köle ve efendi ahlakı olarak iki ahlaktan bahseder. Ona göre toplumdaki tüm bireylerin var oluş nedeni "[[üst-insan]]"a ulaşmak ve onun amaçlarına hizmet etmektir. O zaman Nihilizm "kölelerin ahlâkı" olarak belirir; köleler, gerçek yaşamdaki güçsüzlüklerini unutmak için, bir ideale veya bir kurmaca Tanrı'ya gerek duyarlar. Hiçlik istemi olan nihilizm, idealist bir yadsıma mantığından kaynaklanır; yaşamı, sanat aracılığıyla, "özgür düşünce" olarak doğrulayacağına, bilinç adına yadsır.
[[Martin Heidegger|Heidegger]] ise Nihilizm'i Batı Düşüncesi'ni oluşturan öğelerden biri olarak görür. Bu görüş, değeri ve "var olan"ı tanımlamak için gerçekte, varlık sorusunu sormayı kendine yasaklar. [[Gorgias]] ise nihilizmin agnostik yönüne vurgu yaparak ''Hiçbir şey var değildir, var olsa da bilinmez, bilinse de başkalarına aktarılamaz.'' demiştir.{{Kaynak belirt}}
|