Pierre Trudeau: Revizyonlar arasındaki fark

Pearson'ın emekliye ayrılması üzerine [[6 Nisan]] [[1968]]'de parti başkanı, iki hafta sonra da başbakan oldu. Haziran 1968 seçimleri, liberallerin zaferini pekiştirdi. Fransa'ya bağlanma yanlısı harekete karşı kararlı bir tutum sergiledi. 1970'te [[Quebec Kurtuluş Cephesi]]'ne bağlı eylemcilere karşı sert bir mücadele başlattı. Buna rağmen, [[Quebec]]'in kimliğinin yaşatılmasını sağlayacak bir anayasal sistemi savundu ve iki dillilikten yana bir politika sürdürdü.

 

 

[[18 Şubat]] [[1980]]'deki genel seçimlerde Liberal Parti bir kez daha çoğunluğu elde etti. 3 Mart'ta dördüncü başbakanlık dönemine başladı. Bağımsızlık yanlılarının [[Quebec]]'in [[Fransa]]'ya bağlanması yolundaki tasarısı [[20 Mayıs]] [[1980]]'de bölgesel bir referandumla reddedildi. Trudeau bunun ardından anayasanın yeniden düzenlenmesine ilişkin tasarılar üzerinde çalışmaya başladı. Önerileri arasında [[Birleşik Krallık Parlamentosu]]'na ait olan anayasal düzenleme yetkisinin [[Kanada]]'ya devredilmesi, bir Haklar ve Özgürlükler Sözleşmesi'nin hazırlanması, federal hükümetin ekonomik yetkilerinin artırılması ve Yüksek Mahkeme gibi federal organların yapısında yeni düzenlemelere gidilmesi de yer alıyordu. 2 Aralık 1981'de [[Kanada Avam Kamarası]] Trudeau'nun önerilerini 24'e karşı 246 oyla onayladı. [[4 Nisan]] [[1982]]'de Kraliçe [[II. Elizabeth]] Kanada'nın Birleşik Krallık Parlamentosu'ndan tam bağımsızlığını ilan etti. Böylece başlıca siyasal hedefine ulaşan Trudeau, başbakanlıktaki son yıllarında sanayileşmiş Batılı devletler ve Üçüncü Dünya ülkeleriyle ticari ilişkileri artırıp uluslararası silahsızlanma görüşmelerini destekleyerek Kanada'nın ekonomik bağımsızlığını artırma yönünde çaba gösterdi. 29 Şubat 1984'te Liberal Parti başkanlığından çekildiğini açıkladı, hazirandaki parti kongresinde yeni başkanın seçilmesi üzerine görevden ayrıldı.