Alesia Muharebesi: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Yeni Üye (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
Yeni Üye (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
34. satır:
Alesia'nın bazılarının iddia ettiği gibi Auxois dağının zirvesinde, [[Fransa]]'nın [[Alise-Sainte-Reine]] yerleşim yerinin yukarılarında olması muhtemeldir—<!--http://www.livius.org/a/battlefields/alesia/alesia4.jpg-->ancak bu iddia Sezar'ın savaş tasviri ile örtüşmemektedir.<!--??--> Zaman içerisinde başka iddialar da ortaya atılmış olsa da, [[Chaux-des-Crotenay]] (Fransa'da [[Jura (département)|Jura]] ili sınırları içinde) haricinde kalıntıları günümüze ulaşan yoktur.
 
Savaş sırasında Galyalılar sayıca Romalılardan beşe bir oranında daha fazlaydı. Bu durum aralarında Sezar'ın (''[[Commentarii de Bello Gallico]]'' adlı eserinde) kendisinin de bulunduğu dönemin bazı yazar ve tarihçileri tarafından da doğrulanmıştır. Roma Zaferinin ardından [[Galya]]'da istikrar sağlanmış ve idari olarak bir [[Roma Eyaleti]] olarak düzenlenmiştir. [[Roma senatosu]]nun Sezar'ın GalyadaGalya'da kazandığı zaferler için bir zafer alayı düzenlemesine karşı çıkması, kısmen de olsa, MÖ 50–45 yılları arasında yaşanacak olan iç savaşın nedenleri arasında gösterilir.<ref name="gallia">Jül Sezar (Tür. Çev. [[Hamit Dereli]]) (1942) ''Gallia Savaşı'', İstanbul: Maarif Basımevi (Dünya Edebiyatından Tercümeler - Latin Klasikleri)</ref>
 
== Savaş öncesi durum ==
55. satır:
Bu arada Alesia kentinde yaşam koşulları günden güne daha da kötüye gidiyordu. 80,000 asker ve yerel halktan oluşan bir kitle, daracık bir plato içinde azıcık yiyecek için rekabet halindeydi. Mandubiler yiyeceklerin savaşçılar için kullanılabilmesini sağlamak için, Sezar'ın ayrılmalarına izin vereceği umuduyla kadın ve çocukların kaleden gönderilmesine karar verdiler. Bu aynı zamanda kuşatmanın yarılabilmesi içinde bir fırsattı. Ancak Sezar siviller için hiçbir şey yapılmaması emrini verince kadınlar ve çocuklar kale duvarları ve Roma tahkimatları arasındaki sahipsiz arazide açlığa terk edilmiş oldu. Akrabaların bu dayanılmaz kaderi şehir surları içindeki generallerin morallerinin çökmesine yol açtı. Vercingetorix moralleri yüksek tutmaya çalıştı ancak bazı adamlarının teslim olması tehlikesiyle yüz yüze kaldı. Yardım birlikleri, kuşatmaya dayanmaya çalışanlara destek olmak amacıyla tam da bu umutsuz zamanlarda bölgeye ulaştı.<ref name="gallia"/>
 
Eylül ayı sonlarına doğru [[Commius]] komutasındaki Galyalılar Sezar'ın dış tahkimat hattına doğru saldırıya geçti. Aynı anda Vercingetorix'de içeriden bir eş zamanlı saldırı emri vermişti. Saldırıların hiçbiri başarılı olamadı ve havanın kararmasıyla birlikte çatışmalar sona erdi. Galyalıların ertesi günkükigünkü ki saldırısı gece karanlığında geldi. Bu saldırı kısmen başarıya ulaştı ve Sezar tahkimatların bazılarını terk etmek durumunda kaldı. Sadece Antonius ve [[Gaius Trebonius]] komutasındaki süvarilerin hızlı cevabı durumu kurtarmalarını sağlamıştı. İç duvar da saldırıya uğramıştı ancak Vercingetorix'in adamlarının doldurmak zorunda kaldıkları hendekler sürpriz bir saldırı olmasını engellemişti. Bu kez Roma ordusu için şartlar gittikçe kötüleşmeye başlamıştı. Kendileri de kuşatılmış olduğundan yiyecek karneye bağlanmıştı ve askerler fiziksel olarak tükenmenin eşiğine gelmişti.<ref name="gallia"/>
 
Ertesi gün 2 Ekimde, Vercingetorix'in kuzeni [[Vercassivellaunus]], 60,000 kişiyle Sezar'ın gizlemeye çalıştığı, ancak Galyalılar tarafından keşfedilen, tahkimatın zayıf bir noktasına (planda daire içine alınan bölüm) odaklanan büyük bir saldırı başlattı. Bu bölge sahip olduğu doğal engeller nedeniyle tahkimat kurulmasına izin vermemişti. Saldırı Vercingetorix'in birliklerinin iç tahkimata her açıdan yaptığı saldırı ile eş zamanlıydı. Adamlarının cesaretine ve disipline güvenen Sezar hatların tutulmasını emretti. Kendisi de Lejyonlar boyunca dolaşarak askerlerini yüreklendirmeye çalıştı. Labienus'un süvarileri tahkimatların yıkıldığı yerlerin savunmalarına destek olmaya gönderildi. Artan baskı karşısında Sezar iç tahkimattan bir karşı-saldırı yapmak zorunda kaldı ve Vercingetorix'in güçlerini geri püskürtmeyi başardı. Bu kez Labienus'un savunduğu bölüm düşmenin sınırına gelmişti. Sezar umutsuz bir yöntem düşündü ve 13 süvari kohortu (yaklaşık 6,000 adam) ile 60,000 kişiden oluşan Galyalı destek ordusuna arkadan saldırdı. Bu saldırı hem saldıranları hem de savunanları şaşırtmıştı. Liderlerin risk altında olduğunu gören Labienus'un adamları eforlarını ikiye katladılar ve kısa süre sonra Galyalıların panikleyerek geri çekilmeye çalıştıkları görüldü. Antik savaşların diğer örneklerinde olduğu gibi düzensiz olarak geri çekilmeye çalışan bir ordu disiplinli Romalılar için kolay bir ava dönüşüyordu. Geri çekilen Galyalılar kılıçtan geçirildi ve Sezar'ın ''Commentarii de Bello Gallico'' adlı eserinde de işaret ettiği gibi Galyalıları mutlak bir yok edilmeden romalı askerlerin bitkinliği kurtardı.<ref name="gallia"/>