Kütahya (il): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Teacher0691 (mesaj | katkılar) düzeltme AWB ile |
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Bağlantı güncelleme |
||
30. satır:
=== Osmanlılar zamanında Kütahya ===
1381'de Kütahya ve yöresinin [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlılar]]'a çeviz olarak verilmesiyle [[Yıldırım Bayezid]] burada vali olarak görev aldı. [[I. Murad]] [[Kosova Savaşı|Kosova Seferi]]'ne giderken, Anadolu'nun muhafazası için çeşitli yerlere valiler tayin ederken; [[I. Bayezid|Bayezid]]'in yerine de ''Sarı Timurtaş Paşa''</u>'yı tayin etti. Kütahya, Yıldırım Bayezid'in [[Rumeli]]'ye geçtiği sırada 1391 senesinde [[Karamanoğulları]] tarafından istila edildiyse de [[Yıldırım Bayezid|Yıldırım]], [[Gelibolu]]'dan geri dönüşünde Karamanoğulları'nı uzaklaştırdı.<ref>Hezârfen Ahmed Çelebi, ''Hezârfen Tarihi'' (Yıldırım Bayezid kısmı)</ref> 1402'de [[Ankara Savaşı]]'ndan sonra [[Timurlenk]] tarafından [[II. Yakub Bey|Germiyanoğlu II. Yakub Bey]]'e iade edilen topraklar II. Yakub Bey'in vefatına kadar [[Germiyanoğulları]]'nda kaldı. 1428'de [[II. Yakub Bey]]'in vasiyetiyle Kütahya ve tüm Germiyanoğulları toprakları nihai olarak Osmanlılar'a geçti ve valiliğine de [[Kara Timurtaş Paşa]] oğlu Umur Bey'in oğlu Osman Çelebi tayin edildi.
Kütahya, [[Fatih Sultan Mehmed]] zamanında [[İshak Paşa]]'nın tayinine kadar bir vilayet olarak idare edildi ve o zaman merkezi [[Ankara]] olan [[Anadolu Beylerbeyliği]]'ne bağlı bulundu. [[İshak Paşa]] 1451 senesinde [[Karamanoğulları Beyliği|Karaman]] ve [[Menteşeoğulları]] sıkıntılarını hallettikten sonra Kütahya'da kaldı ve bu tarihten itibaren 1826'da Anadolu Beylerbeyliği'nin ortadan kaldırılmasına kadar Kütahya, [[Anadolu Beylerbeyliği]]'nin merkezi oldu.<ref>İshak Paşa Karaman ve Menteşe vakalarından sonra ''"...fermanı Sultan mucibi üzere varup Kütahyada sakin oldu. Ol vaktedek Anadolu Beylerbegisi Enguriyede aram iderlerdi. İshak Paşadan sonra olan Beylerbeyleri ila yevmina haza Kütahyada aram idegelmişlerdir"'' (Hoca Sadettin Efendi, ''Tâcü't-Tevârih'', c, 1, s, 416)</ref><ref>Kara Çelebi-zade Abdülaziz Efendi, ''Ravzatü'l-Ebrar Zeyli''</ref><ref>Şemdanizade Fındıklılı Süleyman, ''Müriyyü't Tevarih''</ref><ref>Müneccimbaşı Ahmed Dede, ''Camiü'd-Düvel Osmanlı Tarihi'', İstanbul'daki umumi kütüphanedeki nüsha</ref>
| |||