48.038
değişiklik
"D'Hondt sistemi" sayfasının sürümleri arasındaki fark
k
→Örnek: Kaynak şablonu düzenleme AWB ile
(Yöntemin orantılılığa nasıl yaklaştığına dair bir açıklama ekledim.) |
|||
|
Sonuç olarak; bu bölgeden A Partisi 4, B Partisi 2, C Partisi de 1 milletvekili çıkarır.
D'Hondt yöntemi, secimler sonucu tüm siyasal partiler arasında ortaya çıkan en yüksek milletvekili sayısı-oy oranını düşürerek orantızıslıgın onüne geçmektedir.<ref name="Sainte1910">{{
En yüksek milletvekili saysısı-oy oranı avantaj oranı olarak bilinir.
Genel parti sayısının <math>P</math> olduğunu düsünelim. Parti <math>p \in \{1,\dots,P\}</math> için avantaj oranı
::<math>\delta^* = \min_{\mathbf{s} \in \mathcal{S}} \max_p a_p</math>.
Bu koltuk tahsisi <math>\mathbf{s}=\{s_1,\dots,s_P\}</math>, olası tüm <math>\mathcal{S}</math>’lerin bir öğesidir.
Bu sayede, D'Hondt yöntemi oyları orantılı olarak temsil edilenlere ve kalanlara ayırır ve işlem sonucunda ortaya çıkan fazlalıgı en aza indirir.<ref name="Medzihorsky2019">{{
Geri kalan oyların genel oranı:
::<math>\pi^* = 1 - \frac{1}{\delta^*}</math>.
::<math>r_p = v_p - (1-\pi^*) s_p,\; r_p \in [0, v_p], \sum_p\,r_p=\pi^*</math>.
Bunun nasıl çalıştığını daha iyi anlayabilmek için secimlerde rekabet eden üç siyasal parti düsünün. A partisi oyların yüzde 60,6'sını, B partisi yüzde 25,3'ünü ve C partisi yüzde 14,1'ını almıstır. D'Hondt yöntemi meclis sandalyelerinin yüzde 57,1'ini A partisine, yüzde 28,6'sını B partisine, yüzde 14,1'ini C partisine verir. Bu süreç, A partisine 0.94, B partisine 1.13, C partisine 1.01 avantaj oranı verir. Böylece B en büyük avantaj oranını elde eder. Fazlalıgın toplam payı 1 - 1 / 1.13 = 0,12 veya yüzde 12'dir. Bu, A partisi fazlalıklarının yüzde 10,1, B partisi fazlalıklarının yüzde 0'ı ve C partisi fazlalıklarının yüzde 1,5 olduğu anlamına gelir. Asagıdaki tablo bu durumu özetlemektedir.
== Kaynakça ==
| |||