Gazze Muharebesi (1516): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
kDeğişiklik özeti yok |
kDeğişiklik özeti yok |
||
17. satır:
== Muharebe<ref>Feridun Emecen, a.g.e, ss.254-256</ref><ref>Hoca Sadeddin, a.g.e, ss.302-304</ref> ==
Esasen Sinan Paşa’nın manevrasını tahmin eden Canberdi Gazali, harp pozisyonunda ilerliyordu<ref>Silahşor, Fetihname-i diyarı Arab, s.316</ref>. Gündoğumu sırasında Osmanlı öncülerini gören Gazali, kuvvetlerini iki kola ayırdı. Sinan Paşa da klasik Osmanlı düzeniyle ordusunu üç bölüme ayırarak merkeze kendisi, sağ kola Tekeili sancakbeyi Ferhat Bey ve sol kola da Gazze sancakbeyi İsabeyoğlu Mehmet Bey’i yerleştirdi. İlk hamleyi Gazali yaptı ve Osmanlı ordusunun arkasına sarkması için bir süvari gurubu gönderdi. Bunu farkeden tecrübeli asker Sinan Paşa 1.000 kişiden oluşan bir birliği arkasında bırakarak orduyu korumaya aldı ve kanatlara da tüfekli yeniçerileri yerleştirdi. Osmanlı ordusunun savunmasını aşamayacağını anlayan Gazali dar ve sarp bir vadiye çekilerek yolları tuttu. Dar vadide Sinan Paşa’yı pusuya düşürmeyi uman Gazali ise topçu destekli tüfekli yeniçerilerin düzenli ateşine maruz kaldı. Osmanlı piyadeleri Memlük ordusunu vadinin bir ağzında oyalarken Sinan Paşa da süvarileri ile vadinin başka bir ağzından vadiye girdi ve Memlük ordusuna taarruz etti. Uzun süren kanlı çarpışmalar neticesinde
27 Aralık’ta padişaha haber getiren Kethüda Hasan Ağa’ya 80.000 akçelik zeamet verildi ve orduda top atılıp şenlikler yapıldı<ref>Haydar Çelebi, Ruzname, ss.103-104</ref>. Böylece Mısır yolu tamamen açılmış oldu ve padişah da artık Memlüklerin direnmeyeceğini düşünerek [[Kudüs]]’e giderek kutsal yerleri ziyaret edip Tomanbay’dan gelicek itaat haberini beklemeye başladı. Ancak bu düşüncesinde yanılıyordu çünkü Kahire yönetimi savaşa devam etme niyetindeydi.
| |||