Dîvânu Lugâti't-Türk: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
|||
1. satır:
{{El yazması bilgi kutusu
| ad = Dîvânü
| korunduğu_yer = [[Millet Yazma Eser Kütüphanesi]]
| resim = Kashgari map.jpg
9. satır:
| diller = [[Karahanlı Türkçesi]] , [[Arapça]]
| katip = Muhammed ed-Dımaşki
| yazar = [[
| konular = Türkçenin söz varlığı
| nüshalar = Muhammed bin ebî Bekr ibn ebi'l-Feth
15. satır:
}}
{{Vikikaynak|Dîvânü Lugati't-Türk|Dîvânü Lugati't-Türk}}
'''Dîvânü
Bir kültür hazinesi olan
Kökleşik [[Araplar|Arap]] sözlük bilgisi ilkelerine göre hazırlanmış olan sözlük, [[
== Eserin Genel Özellikleri ==
25. satır:
* Türkçe'nin ilk sözlüğü, antolojisi, ansiklopedisi ve dil bilgisi kitabıdır.
* Araplar'a Türkçe öğretmek, Türkçe'nin yaygınlığını göstermek için yazılmıştır.
*
* Müellifi, Türkler'in o devirde yaşadığı coğrafyayı dolaşarak derlemeler yapmıştır.
* Sözcükleri güzel örnekleyen atasözleri ve şiirler kullanmıştır. (Bu özelliği, onun, kendinden sonraki Türk edebiyatı için çok önemli bir kaynak olmasını sağlamıştır.)
32. satır:
* [[Karahanlı Türkçesi]] ile yazılmıştır.
==
=== Yaşamı ===
11. yüzyılda, [[Karahanlılar]] döneminde yetişen, soylu bir aileden gelen ve iyi bir eğitim alan
Türkçe'yi Araplar'a öğretmek amacıyla Divânü Lügati’t Türk ve [[Kitabu Cevahirü'n Nahv Fi Lugati't Türk]] adlı kitapları yazmıştır. Bu tür çalışmalarıyla Türkçe'nin gelişmesine ve Türk dil birliğinin sağlanmasına önemli katkıda bulunmuştur.
== Eser ==
52. satır:
[[1982]] – [[1985]] yılları arasında [[Robert Dankoff]] ve [[James Kelly]] tarafından yayına hazırlanan ve çevirisi yapılan önsöz ve fihrist (''gösterge'') içerikli [[İngilizce]] çevirisi, [[Harvard Üniversitesi]] yayınevi tarafından yayınlanmıştır.
[[
== İçerik ==
=== Önsöz ===
[[
Esirgeyen, koruyan Allah'ın adıyla
75. satır:
=== Harita ===
[[
Harita, Türklerin bulunduğu bölgeleri göstermek amacıyla çizilmiştir. Daire şeklinde olan haritanın çevresinde doğu, batı, kuzey, güney yönleri belirtilmiş, bazı deniz ve ırmaklar gösterilmiştir. Batıda işaret edilen yerler [[İdil]] boylarına, yani Kıpçaklar'ın ve Frenkler'in oturdukları bölgelere kadar uzanır. Güneybatıda [[Habeşistan]]'a, güneyde Hint, Sint, doğuda [[Çin]] ve [[Japonya]]'ya işaret edilmiştir.
=== Şehirler ve Seyahat Güzergâhı ===
Ortada [[Balasagun]], solda sırası ile [[Sayram|İsbicâb]], [[Taraz]], [[Nzl]] (''Näzäl''), [[Yafınç]], [[İkiöküz]] ve [[Kumi Talas]], sağda ilk başta [[Barsgan]], sonra aynı sırada üç şehir daha işaretlenmiş fakat isimleri yazılmamıştır, ikinci sırada sırası ile [[Koçnğar başı]], [[Uçturfan İlçesi|Uç]], [[Onsu İlçesi|Barman]] ve [[Kuça|Koçu]], üçüncü sırada başta [[
('''بِلَدُ أويغور''', ''Bilādū Uyghur'') Uygur ilinde yedi tane şehir işaretlemiş, fakat bunlardan yalnız [[Beşbalık]], [[Can-balık]], [[Karahoca|Qočo]] ve [[Barköl Kazak Özerk İlçesi|Sulmi]] gibi şehirlerin isimlerini haritaya yazmıştır. Suyun çıktığı bozkırlar ve kumlar ise Lop Nur Gölü olabilir.
97. satır:
==== Diğerleri ====
[[Maralbeşi İlçesi|Barçuk]], [[Buhara]], [[Bulgar (şehir)|Bulgar]] (''Bolğar''), Itlık<ref>Tıraz’a yakın bir şehir adı. [http://tdkterim.gov.tr/dlt/sozluk/?kategori=dltbul&hng=ltn&kelime=Itlık TDK ''Divanü Lugati't-Türk Veri Tabanı'']</ref>, [[İnçkend]], [[Katun sını]], [[Kazvin (şehir)|Kazvin]], [[Kençek Señir]]<ref>Kençek Senğir: Talas yakınında bir şehrin adıdır. Burası Kıpçak sınırıdır.</ref>, [[Keşmir]], [[Kum (şehir)|Kum]], Mankent<ref>
=== Ülkeler ve Halklar ===
Asya'nın batısı, kuzeyi ve güneyi çizilmeden bırakılmış, bir plan olarak bile pek çok hatalarla dolu olmasına karşılık, doğu bölgelerine ilişkin verdiği bilgiler gerçeğe uymaktadır. Haritasında [[Çin Seddi]]'ni göstermiş, bu seddin ayrıca yüksek dağların ve denizin [[Yecüc ve Mecüc|Ye'cüc ve Me'cüc]] ([[Arapça]]: '''يأجوج و مأجوج''' ; ''Ya'jūja Wa Ma'jūja'')lerin<ref>Qālū Yā Dhā Al-Qarnayni 'Inna Ya'jūja Wa Ma'jūja Mufsidūna Fī Al-'Arđi Fahal Naj`alu Laka Kharjāan `Alá 'An Taj`ala Baynanā Wa Baynahum Saddāan - Dediler ki: “''Ey Zu'l-Karneyn, gerçekten Ye'cüc ve Me'cüc, yeryüzünde bozgunculuk çıkarıyorlar, bizimle onlar arasında bir sed inşa etmen için sana vergi verelim mi''” - Kuran-ı Kerim [http://transliteration.org/quran/WebSite_CD/MixTurkish/018.asp Al-Kahf] suresi 18:94</ref> dillerinin öğrenilmesini engellediğini bildirmiştir. [[Japonya]]'ya gelince; onu haritasının doğusunda bir ada olarak göstermiş ve denizin onların dillerini öğrenilmesine olanak vermediğine işaret etmiştir.
İlk Japon haritası bir Japon tarafından 14. yüzyılda çizilmiş, bir Dünya haritasında yer alması ise 15. yüzyılda olmuştur. Bütün bu bilgilerin ışığı altında, bir plan biçiminde olsa da, yanlışlarla dolu da olsa ilk Japon haritası 11.yüzyılda [[
Divanü Lügati't-Türk'ten [[Orta Asya]] ve [[Uzak Doğu]]’nun o zamanki coğrafi deyimlerini öğreniyoruz;
"''Tawgaç: Maçin'in adıdır. Burası Çin'den dört ay uzaktadır. Çin, aslında üç bölüktür: Birincisi, Yukarı Çin'dir ki, doğudadır; buna "Tawgaç"<ref>"'''تڤغاج''' Tawgaç" “Maçin’in adıdır”.[http://tdkterim.gov.tr/dlt/sozluk/?kelime=Tawga%C3%A7&kategori=dltbul&hng=ltn&ayn=bas TDK Divanü Lugati't-Türk Veri Tabanı]</ref> derler. İkincisi, Orta Çin'dir; burası, "Xıtay"<ref>"'''ختاى''' Xıtay" “yukarı Çin”.[http://tdkterim.gov.tr/dlt/sozluk/?kelime=X%C4%B1tay&kategori=dltbul&hng=ltn&ayn=bas TDK Divanü Lugati't-Türk Veri Tabanı]</ref> adını alır. Üçüncüsü, Aşağı Çin'dir, "Barxan"<ref>"'''برخان''' Barxan" “Aşağı Çinin adıdır”.[http://tdkterim.gov.tr/dlt/sozluk/?kategori=dltbul&hng=ltn&kelime=Barxan TDK Divanü Lugati't-Türk Veri Tabanı]</ref> adı verilir; bu,
Bütün uzmanların fikrine göre
=== Türk Boyları ===
115. satır:
"''[[Yağma]], [[Toxsı]] (Tukhs)<ref name="kror">http://www.kroraina.com/hudud/index.html [[Hudud ul-'alam min al-mashriq ila al-maghrib|Hudud al-'Alam]], The Regions of the World</ref>, [[Kıpçak]], [[Yabaku]], [[Tatar]], [[Kayı boyu|Kay]] [[Çomul]] ve [[Oğuzlar]], birbirlerine uygun olarak, ('''ذ''' Dāl; dh) harfini her zaman ('''ى''' Yā; y) ye çevirirler ve hiçbir zaman ('''ذ''') li söylemezler. "[[Kayın]]ağacı<ref>"'''كُرْت''' kürt: Kayın ağacı. Bundan yay, kamçı, değnek gibi şeyler yapılır.</ref>"na bunlardan başkası "kadhınğ", bunlar "kayınğ" derler.''"<ref>Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa 32.</ref> ve "'''اراموت''' Aramut" "''Uygur illerine yakın oturan bir Türk bölüğü.''" ve "''Bir yer adı.''"<ref>[http://tdkterim.gov.tr/dlt/sozluk/?kelime=Aramut&kategori=dltbul&hng=ltn&ayn=bas TDK ''Divanü Lugati't-Türk Veri Tabanı'']</ref> ve "''Rum ülkesine en yakın olan boy Beçenek'tir; sonra Kıpçak, Oğuz, Yemek<ref>''Yemek'', Kıfçakların bir oymağıdır.</ref>, Başgırt, Basmıl, Kay (Kayı), Yabaku, Tatar, Kırkız (Kırgız) gelir. Kırgızlar Çin ülkesine yakındırlar.''".<ref>Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa 28.</ref> Ayrıca "''Çomul boyunun kendilerinden bulunduğu çöl halkı ayrı bir dile sahiptir, Türkçeyi iyi bilirler. Kay, Yabaku, Tatar, Basmıl boyları da böyledir. Her boyun ayrı bir '''ağzı''' vardır; bununla beraber Türkçeyi de iyi konuşurlar. Kırgız, Kıpçak, Oğuz, Toxsı<ref>doğru yazılış şekli için Lütfen buraya bakınız [http://tdkterim.gov.tr/dlt/sozluk/?kelime=tox&kategori=dltbul&hng=ltn&ayn=bas TDK ''Divanü Lugati't-Türk Veri Tabanı'']</ref><ref>'''خ''' = '''x''' Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa xxxııı.</ref> (Tukhs)<ref name="kror" />, [[Yağma]], [[Çiğil]], [[Oğrak]], [[Çaruk]] boylarının öz Türkçe olarak yalnız bir dilleri vardır. Yemeklerle Başgırtların dilleri bunlara yakındır. .... Dillerin en yeğnisi Oğuzların, en doğrusu da Toxsı ile Yağmaların dilidir.''"<ref>Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa 30.</ref> şeklinde Türk boylarının yerlerini ve ağızlarını tanımlamıştır.
[[Soğdlar|Soğdak]], [[Kençek]], [[Argu]], [[Xotan]], [[Tibetler|Tübüt]] ve [[Tenğüt]] halkları hakkında [[
"''En açık ve doğru dil - ancak bir dil bilip - Farslarla karışmayan ve yabancı ülkelere gidip gelmeyen kimselerin dilidir. İki dil bilen şehirlilerle düşüp kalkan kimselerin dilleri bozuktur. İki dil bilenler "'''سغداق''' Soğdak" <ref>Soğdak ('''سغداق'''): “Balasağuna gelip yerleşmiş olan bir ulustur”.</ref>, "'''كنجاك''' [[Kençek]]" <ref>Kençek ('''كنجاك'''): "türklerden bir bölük".</ref>, "'''ارغو''' Argu"<ref>Argu ('''ارغو'''): Bir Türk boyu.</ref> boylarıdır. Gezginci olarak yabancılarla karışanlar "'''شْتَن''' Xotan" ve "'''تبت''' Tübüt" halkı ile "'''طَنغُت''' Tenğüt"lerin bir kısmıdır''."<ref>Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa 29.</ref>
[[
:''Keldi maŋa Tat''
126. satır:
:''Seni tiler us böri''
“''Bana bir tat geldi; ona: yat, kuşlara et ol, kuşlar, kurtlar seni bekler''”, dedim.<ref>Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt I, sayfa 36</ref> Bu gibi şiirler naklederken
Bazen, Şamanist kalıntısı olan inanışları ifade eden kelimeleri ve terimleri anlatırken “''Türkler böyle inanırlar''”, “''bu inanış çok yaygındır''” demekle yetinir.
Çıvı cinlerden bir bölük. İslam'dan önce Göktanrı dinini ([[Tengricilik]]) benimseyen Türkler şuna inanırdı ki: iki bölük birbiriyle çarpıştığı zaman bu iki bölüğün vilayetlerinde oturan cinler dahi kendi vilayetlerinin halkını kollamak için çarpışırlar. Cinlerden hangi taraf yenerse onlardan yana çıktığı vilayet halkı da yener. Geceleyin bu cinlerden hangisi kaçarsa onların bulunduğu vilayetin hakanı da kaçar. Türk askerleri geceleyin cinlerin attıkları oktan korunmak için çadırlarında saklanırlar. Bu, Türkler arasında yaygındır, görenektir.<ref>Atalay, Besim (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 975-16-0405-2, Cilt III, sayfa 225</ref>
140. satır:
''Tengri kulı, bitidim''
Bu ibare, günümüz Türkçesi ile "(Ben) Tanrı kulu, yazdım." anlamına gelmektedir. Yazıttaki bu ibare, [[
=== Divanü Lügati't Türk'te Şamanizme Ait Kelimeler ===
151. satır:
* Mahmud bin el-Hüseyn el-Kaşğari. ''Kitabu Divanı Lugati’t-Türk''. Dar ül-Hilafet-i Aliye, Matbaa-yi Amire, 1335, İstanbul, Rıfat Kilisli neşri, 3. cilt, 1917.
* Divanü Lugat-it-Türk Tercümesi. Çeviren: Besim Atalay. Ankara: Cilt I, II, III, IV - 1939 - 1941.
[[
* ''[[Divanü Lugat-it-Türk. (Tıpkıbasımı). Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara 1990.|Divanü Lugat-it-Türk]]''[[Divanü Lugat-it-Türk. (Tıpkıbasımı). Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara 1990.|. (Tıpkıbasımı). Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara 1990.]]
* Mahmud bin el-Hüseyn el-Kaşğari. ''Kitabu Divanı Lugati’t-Türk'', Farsça’ya çeviren ve önsöz yazan: Prof. Dr. Hüseyin Düzgün ([[Hossein Mohammadzadeh Sedigh]]), Tebriz (İran), Ahtar Yayınevi, 2004.<ref>http://www.duzgun.ir/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF%D9%87%D8%A7/357-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86-%D9%84%D8%BA%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%B1%DA%A9-%D8%B4%DB%8C%D8%AE-%D9%85%D8%AD%D9%85%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D8%A7%D8%B4%D8%BA%D8%B1%DB%8C</ref>
== Dış bağlantılar ==
* [http://turkoloji.cu.edu.tr/ESKI%20TURK%20DILI/korkmaz_08.pdf
* [http://turkoloji.cu.edu.tr/ESKI%20TURK%20DILI/5.php Türkçenin Gelişimi İçinde DLT. ]
* [http://www.achiq.org/pitikler/dlt---.pdf Divanü Lugat-it-Türk Dizini] (PDF)
|