Pietro Loredan (doçe): Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme AWB ile
Yeni Üye (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
51. satır:
Doceliğinin ilk önemli dışişleri sorunu Papa [[V. Pius]] ile arasında çıktı. 1568'de Papa V. Pius İtalya'daki ve Venedik Cumhuriyeti'ndeki tüm Katolik Hristiyan olmayan kişilerin Hristiyan olan devletlerin arazilerinden atılmalarını isteyen bir buyruk yayımlamıştı ve bu isteklerine uymayan devletleri (bu arada Venedik Cumhuriyeti'ni) aforoz etme ile tehdit etmişti. Doçe Pietro Loredan ve Venedik için bu isteğin kabul edilmesi imkansız idi. Onun için Venedik ve Papalık arasında uzun müzakereler yapıldı. Sonunda Papa'nın Hristiyan olmayanların ülkeden atılma buyruğunun kabul edilmez olduğuna anlaşıldı ve Papa'nın teklifi geri çekildi ve bu buyruğa uymayan devletlerin aforoz edilmesi tehdidi de uygulanmadı.
 
1569'da beş Venedik özel bankası iflas edip battılar ve bu bankalarla iş gören Venedikli tüccarlar ve zenginlersermayelerinizenginler sermayelerini kaybettiler.
 
Pietro Loredan'in doçeliğe başlaması sırasında Osmanlı Devleti başkenti İstanbul'daki Venedik elçiliği ve istihbarat birimlerinden 1566'da tahta çıkan Sultan [[II. Selim]]'in de emirleri ile Osmanlı askeri güçlerinin Venedik'in Akdeniz'deki kolonilerine hücum yapmaya karar verdikleri ve hazırlık yaptıkları haberleri gelmeye başladı. Venedik Cumhuriyeti [[Kıbrıs]], [[Girit]] ve [[Korfu]]'da bulunan kalelerin tahkimatını artırmaya karar verip istihkam mühendisi Sforza Pallavicini'yi bu kalelerin pekiştirilmesi için görevlendirdi. Özellikle Venedik'e uzak olan Girit ve Kıbrıs'taki kalelerin uzun kuşatmalara direnebilecek şekilde malzeme, mühimmat, erzak ve zahire ıle stoklanmasına önem verildi. 1568 yılında Osmanlı donanmasına bağlı bazı gemilerin Kıbrıs limanlarına keşif amacıyla gelmesi Venediklileri Osmanlı devletinin saldırı hedefinin Kıbrıs adası olacağına inandırdı. Venedik diplomatları Venedik'e müttefik olarak destek ve yardım verecek devletler aramaya başladılar. En olası destekleyici İspanya İmparatorluğu idi; ama bu devlet bu sıralarda [[Morisko]]ların isyanı ve Hollanda Ayaklanması ile meşguldü.
 
Mart 1570'te Osmanlı Devleti Venedik'e bir elçi yolladı. Bu elçi 20 Mart'ta Doçe Pietro Loredan nezdine çıkıp Osmanlı Devleti'nin Venedik Cumhuriyeti'ne verdiği ültimatom notasını ona şahsen sundu. Bu ültimatom ile Osmanlı Devleti, Venedik Devleti'ne ait olan Kıbrıs adası topraklarının tümünün Osmanlılara verilmesini talep etmekteydi. Doçe Pietro Loredan Osmanlı elçisi ve refakatindeki diplomatlara uzun bir müddet hitap ederek Venedik şehrinin bu şehre ve onun topraklarına saldıran çok daha güçlü düşmanlara karşı kendini gayet başarı ile savunup bu düşmanları sonunda saldırılardan vazgeçirdiğini belirtti. Ama sonunda Doçe Pietro Loredan Venedik'in bu ültimatomu reddetiğinireddettiğini Osmanlı elçisine bildirdi.
 
Böylelikle resmen [[Osmanlı-Venedik Savaşı (1570-1573)]] başlamış olmaktaydı. Doçe özellikle Venedik donanmasının enerjetik şekilde yeniden donatılması için ivedeklikle bir program hazırlanıp uygulamasına emir verdi. Venedik donanması uzun süren bir barış dönemi sonucunda ve gayet yakın bir dönem önce [[Venedik Tersanesi|Venedik Tersanesi ("Arsenal")]]'nde bir yangın çıkması dolayısıyla zayıf düşmüştü. Hemen kısa bir süre içinde yeni gemiler yapılması için enerjetik bir program uygulanmaya başlanıp kısa müdddt içinde yeni gemiler yapılmaya basandı. Özellikle Venedik gemi mühendislerinin yeni tasarladıkları [[mavna|mavna (galeas)]] tipi genel olarak Akdeniz savaşlarında kullanılan [[kadırga]]'lardan daha büyük ve hem kürekle hem de yelkenle yürüyen yeni tip gemiler yapılmaya başlandı. Bu hazırlık Pietro Loredan'ın 3 Mayıs 1570'te ölümünden sonra, Kıbrıs adasının Venedikler tarafından Ağustos 1571'de kaybedilmesini önleyemedi ama kurulan Kutsal İttifak donanmasının 7 Ekim 1571'de Osmanlı donanmasının [[İnebahtı Deniz Muharebesi]]'nde büyük bir yenilgiye uğramasına neden oldu.
61. satır:
1570 kış ve ilkbaharında, Pietro Loredan'ın doçelik döneminin son aylarında, tüm Venedik'te zahire kıtlığı ortaya çıktı ve halk arasında açlık başladı. Halk bu kıtlık ve açlığı Doçe'nin kötü idaresine atfetmekteydi.
 
Pietro Loredan 3 Mayıs 1570'te 87 yaşında iken vefat etti. Venedik devleti yöneticileri açlık ve kıtlık dolayısıyla Doçe'yi hiç sevmeyen hatta ondan nefret eden halk trafindan eğer Doçe için herkesin katılabileceği bir cenaze töreni tertip edilirse geniş bir halk protestosu yapılmasiniyapılmasını eski Doçe aleyhinde gösteriler ortaya çıkabileceği hatta halk arasında kargaşalık çıkabileceği ihtimallerinden korktular, Onun için Doçe Pietro Loredan'ın cenazesi halka kapalı özel bir cenaze töreni ile sonradan bir anıt-mezar yapılan San Giobbe Kilisesi'ndeki mezara gömüldü.
 
==Ayrıca bakınız==