Bizans Rumları: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
çeviriye devam |
çeviriye devam |
||
11. satır:
}}
'''''Bizanslı Yunanlar''''', [[Geç Antik Çağ]] ve [[Orta Çağ]]'da [[Orta Çağ Yunancası|Yunanca]] konuşan [[Doğu Ortodoks Kilisesi|Hristiyan]] Romalılardır.<ref>{{harvnb|Stouraitis|2014|pp=176, 177}}, {{harvnb|Stouraitis|2017|p=70}}, {{harvnb|Kaldellis|2007|p=113}}</ref> Onlar, [[Bizans İmparatorluğu]] (Doğu Roma İmparatorluğu), [[Konstantinopolis]] ve [[Küçük Asya]] (modern [[Türkiye]]), [[Yunanistan'ın adaları listesi|Yunan adaları]], [[Kıbrıs]] ve güney [[Balkanlar]]ın bazı bölgelerinin ana sakinleriydi ve ya en büyük azınlık ya da çoğunluğu oluşturuyorlardı, [[Levant]] ve kuzey [[Mısır]]'ın kıyı kent merkezlerinde de mevcutdurlar. Tarih boyunca, Bizanslı Yunanlar, kendilerini ''Romalılar'' ({{lang-gr|Ῥωμαῖοι|Rhōmaîoi}}) olarak tanımlar, ancak modern tarihçilikte "Bizanslı Yunanlar" olarak adlandırılırlar.
Bizanslı Yunanların sosyal yapısı temel olarak [[köylü sınıfı]]nın içeren kırsal kesim ve tarıma dayanır. Bu köylüler üç çeşit yerleşim bölgesinde yaşıyorlardı: ''chorion'' veya köy, ''agridion'' veya [[mezra]] ve ''proasteion'' veya özel mülk. Bizans İmparatorluğu döneminde meydana gelen pek çok sivil rahatsızlık, bu büyük halk kitlesine değil ama İmparatorluğun içindeki siyasi gruplara bağlandı. Bizanslı Yunanlar arasındaki askerler ilk başta kırsal köylüler arasında kurulmuştu ve yıllık olarak eğitiliyorlardı. Bizans İmparatorluğu 11. yüzyıla girerken, [[Bizans ordusu|ordudaki]] askerlerin çoğu ya silahlı askerler ya da [[Paralı asker]]lerdi.
Onikinci yüzyıla kadar, Bizanslı Yunanların nüfusu içindeki eğitim Batı'dakinden daha gelişmiş, özellikle ilkokul düzeyinde, bu durum nispeten yüksek okuryazarlık oranlarına neden oldu. Başarı, uluslararası ticarette çok güçlü bir pozisyona sahip olan Bizanslı Yunan tüccarları önüne kolayca geldi. Rakip İtalyan tüccarların yarattığı zorluklara rağmen, Bizans İmparatorluğu'nun varoluşunun ikinci yarısında kendi başlarına kaldılar. Yalnızca Batılı emsallerinden daha fazla özgürlüğe sahip olmakla kalmayıp, aynı zamanda [[papa]]ya eşit olduğu düşünülen Konstantinopolis'te bir patrik de bulundurmaları nedeniyle din adamları da, özel bir yere sahipti. Bu güçlü durum zaman içinde kuruldu, Bizans İmparatorluğu'nun başlangıcında, İmparator [[I. Konstantin]] (306-337 arası hükümdar) hükümdarlığında nüfusun yalnızca % 10'luk küçük bir kısmı [[Hristiyanlık|Hristiyandı]].
<!--▼
▲<!--
Use of the [[Medieval Greek|Greek language]] was already widespread in the eastern parts of the Roman empire when Constantine moved its capital to Constantinople, although [[Latin]] was the language of the imperial administration. From the reign of Emperor [[Heraclius]] ({{reign|610|641}}), Greek was the predominant language amongst the populace and also replaced Latin in administration. At first, the Byzantine Empire had a multi-ethnic character, but following the loss of the non-Greek speaking provinces with the 7th century [[Early Muslim conquests|Muslim conquests]] it came to be dominated by the Byzantine Greeks, who inhabited the heartland of the later empire: modern [[Cyprus]], [[Greece]], [[Turkey]], and [[Sicily]], and portions of southern [[Bulgaria]], [[Crimea]], and [[Albania]]. Over time, the relationship between them and the West, particularly with [[Greek East and Latin West|Latin Europe]], deteriorated.
|