Bizans Rumları: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme |
çeviriye devam |
||
11. satır:
}}
'''''Bizanslı Yunanlar''''', [[Geç Antik Çağ]] ve [[Orta Çağ]]'da [[Orta Çağ Yunancası|Yunanca]] konuşan [[Doğu Ortodoks Kilisesi|Hristiyan]] Romalılardır.<ref>{{harvnb|Stouraitis|2014|pp=176, 177}}, {{harvnb|Stouraitis|2017|p=70}}, {{harvnb|Kaldellis|2007|p=113}}</ref> Onlar, [[Bizans İmparatorluğu]] (Doğu Roma İmparatorluğu), [[Konstantinopolis]] ve [[Küçük Asya]] (modern [[Türkiye]]), [[Yunanistan'ın adaları listesi|Yunan adaları]], [[Kıbrıs]] ve güney [[Balkanlar]]ın bazı bölgelerinin ana sakinleriydi ve ya en büyük azınlık ya da çoğunluğu oluşturuyorlardı, [[Levant]] ve kuzey [[Mısır]]'ın kıyı kent merkezlerinde de mevcutdurlar. Tarih boyunca, Bizanslı Yunanlar, kendilerini ''Romalılar'' ({{lang-gr|Ῥωμαῖοι|Rhōmaîoi}}) olarak tanımlar, ancak modern tarihçilikte "Bizanslı Yunanlar" olarak adlandırılırlar.
<!--▼
Bizanslı Yunanların sosyal yapısı temel olarak [[köylü sınıfı]]nın içeren kırsal kesim ve tarıma dayanır. Bu köylüler üç çeşit yerleşim bölgesinde yaşıyorlardı: ''chorion'' veya köy, ''agridion'' veya [[mezra]] ve ''proasteion'' veya özel mülk. Bizans İmparatorluğu döneminde meydana gelen pek çok sivil rahatsızlık, bu büyük halk kitlesine değil ama İmparatorluğun içindeki siyasi gruplara bağlandı. Bizanslı Yunanlar arasındaki askerler ilk başta kırsal köylüler arasında kurulmuştu ve yıllık olarak eğitiliyorlardı. Bizans İmparatorluğu 11. yüzyıla girerken, [[Bizans ordusu|ordudaki]] askerlerin çoğu ya silahlı askerler ya da [[Paralı asker]]lerdi.
▲<!--
Until the twelfth century, education within the Byzantine Greek population was more advanced than in the West, particularly at primary school level, resulting in comparatively high literacy rates. Success came easily to Byzantine Greek merchants, who enjoyed a very strong position in international trade. Despite the challenges posed by rival Italian merchants, they held their own throughout the latter half of the Byzantine Empire's existence. The clergy also held a special place, not only having more freedom than their Western counterparts, but also maintaining a patriarch in Constantinople who was considered the equal of the [[Papacy|pope]]. This position of strength had built up over time, for at the beginning of the Byzantine Empire, under Emperor [[Constantine the Great]] ({{reign|306|337}}), only a small part, about 10%, of the population was [[Christianity|Christian]].
| |||