Goeben ve Breslau'nun takibi: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
k →‎Sonuçları: yazım AWB ile
Yeni Üye (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
34. satır:
== Takip ==
 
3 Ağustos günü Almanya'nın Fransa'ya savaş açtığını öğrenen ve daha önce Afrika sahillerine yakın bir konumda olan Souchon, üstlerinden bir an önce Osmanlı İmparatorluğu'nun başkenti İstanbul'a gitme emri aldı. Afrika sahillerini bombalama hedefine çok yakın olan Souchon, ilk önce bu hedefini gerekleştirmekgerçekleştirmek için şafak vakti [[Bône]] ve [[Philippeville]] limanlarını bombardımana tuttu. Daha sonra kömür almak için [[Messina]] limanına doğru yola çıktı.
 
Yolda ''Indomitable'' ve ''Indefatigable'' isimli İngiliz savaş kruvazörleri ile karşılaşan Souchon, İngiltere'nin daha Almanya'ya savaş açmamış olmasından (O günün akşamı Almanya'nın Belçika'yı işgal etmesinden sonra savaş ilanı yapıldı) yararlanarak hızlıca kaçmaya başladı.
52. satır:
== Sonuçları ==
 
Ağustos'ta çabuk bir zafer bekleyen Almanya, Osmanlı İmparatorluğunun tarafsız kalmasından hoşnuttu. Ayrıca [[Marmara Denizi|Marmara Denizi'ndeki]] Goeben gibi güçlü bir savaş gemisi [[Kraliyet Donanması]]'nın Çanakkale Boğazı'na yaklaşmasını engelliyordu. Fakat Eylül'de alınan [[Birinci Marne Savaşı]] yenilgisi ve Rusya'nın [[Avusturya-Macaristan İmparatorluğu|Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'na]] karşı üstünlüğü Almanya'nın Osmanlı gibi bir müttefiği savaşta yanndayanında görme isteğini artırdı. Amiral Souchon, İmparator Kayzer Wilhelm'den aldığı talimatla 14 Eylül 1914 tarihinden itibaren Osmanlı Donanması'nın tatbikat için Karadeniz'e açılması yönünde çaba harcamaya başlamıştır. Osmanlı Hükümeti 20 Eylül'de Amiral Souchon'un talebini reddetmiştir. Ancak aynı gün Enver Paşa, bir günlüğüne Karadeniz'e tatbikat amaçlı çıkış için izin vermişti. Aynı gün Sadrazam [[Sait Halim Paşa]], duruma karşı çıkmış, gemiler geri çağrılmıştır. Amiral tarafından birkaç kez yenilenen talep, Osmanlı Hükümeti tarafından her seferinde geri çevrilmiştir.
 
Bu çabalar sürerken Osmanlı'nın 27 Eylül günü Çanakkale Boğazı'ndan bütün gemi geçişlerini yasaklaması -ki Rusya'nın mevcut olan ihracat-ithalat trafiğinin %90'ı o sıralarda bu rotadan sağlanıyordu- bütün gerilimi artırdı.