Çin'de din: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
kDeğişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
1. satır:
[[Dosya:Huxisanxiaotu.jpg|thumb|sağ|"[[Kaplan Akarsuyu'nda üç gülüş]]" - Konfüçyüsçülüğü, Taoizmi ve Budizmi temsil eden üç adamın birlikte gülmesini betimleyen, 12. yüzyıl [[Song Hanedanı]]'na dayanan boyalı resim.]]
[[Çin]], dünyanın en eski ve sürekli [[öğreti]] ve [[felsefe|felsefi]] geleneklerinin beşiği olmuştur. Çin'de batıdaki anlamıyla bire bir örtüşen bir din anlayışı hiç olmamıştır. Milattan önce 6. yüzyıldan itibaren görülmeye başlayan düşünce okulları kendi içinde özgün olarak sürekli gelişmiştir. Bu yüzden Çin'de inanç sistemleri olarak [[Çin kültürü]]nü tarihi boyunca şekillendiren [[Konfüçyüsçülük]], [[Taoizm]], ve çok sonradan gelen [[Budizm]] düşünce okulları sıralanır. Bu iç içe geçmiş düşünce okulları kendi aralarında kökten farklı bir evren anlayışı taşımazlar ancak klasik anlamıyla batıda ortaya çıkan Musevilik, Hiristiyanlık ve Müslümanlık dinlerinden kökten ayrıdırlar. Bu düşünce okulları öncesinde de Çin'in hem toplayıcı ve avcı şamanik toplumlarında hem de yerleşik tarım toplumları döneminde kainatın doğuşuyla ilgili anlatılan masal ve efsanelerde evrenin; klasik dinlerde olduğu gibi bir yaratıcı tarafından yaratılmasından çok her şeye hamile olan ve hiç bir şeyin henüz bir biçimi olmadığı karanlık bulamaç bir şeyden doğduğu inançları yer bulmaktadır. Bu bulamaç, karanlık hiç bir nesnenin henüz şekil almadığı ama herşeye hamile olunan bu hale masallarda [[Hundun]], düşünce okullarında [[Dao]]
Çin'deki en yaygın inanç ve pratik sistemini oluşturan halk veya popüler din, en azından [[Shang Hanedanı|Shang]] ve [[Zhou Hanedanı|Zhou]] hanedanlarından beri evrimleşmiş ve kendisini toplumsal şartlara göre uyarlamıştır. Bu dönem boyunca [[Çin teolojisi|bir teolojinin temel unsurları ve evrenin doğası için manevi açıklama]] ortaya çıktı. Bu esasen [[Çin tanrıları ve ölümsüzleri|çeşitli tanrılar ve ölümsüzleri]] simgeleyen ''şen'' (神) karakterine bağlılık vadetmekten oluşur. Bu tanrılar ve ölümsüzler, ya doğal çevreye ait [[ilah]]lardan ya da insan grupları, nezaket kavramları ve kültür kahramanlarıyla özdeşleştirilen atasal ilkelerden oluşur. Bu figürlerin birçoğu [[Çin mitolojisi]] ve tarihinde yer almıştır.<ref>{{Referans|Teiser 1996}}.</ref> Konfüçyüs felsefesi ve dini pratikleri daha sonraki Zhou döneminde gelişti; Taocu kurumsallaşmış dinler ise [[Han Hanedanı]] tarafından geliştirildi. Kısa zaman sonra Budist pratikler ve kurumlar ortaya çıktı, ve çeşitli [[Çin kurtuluşçu dinler|mezhep]]ler ve yerel kültler yayıldı. [[Matsu (tanrıça)|Matsu]] (denizlerin tanrıçası), Çin ırkının progenitörü olarak anılan [[Sarı İmparator]], [[Guan Yu]] (savaş ve iş tanrısı), [[Cai Shen]] (refah ve zenginlik tanrısı) ve [[Pan Gu]], yaygınlaşmış kültlerin bazı örneklerini oluşturur. Bununla birlikte Çin, [[Konfüçyüs]] döneminde başlayan [[hümanizm|hümanist]] ve [[sekülerizm|seküler]] düşüncenin evi olarak sık sık düşünülmektedir. [[Çin Budizmi]] 1. yüzyıl (Han Hanedanı)dan beri gelişmiş, aborjin dini kökten etkilemiş ve günümüz Çin'de büyük bir etkiye sahiptir.
|