Bülent Ecevit: Revizyonlar arasındaki fark

'''Mustafa Bülent Ecevit'''<ref>Ecevit, Bülent; Umut Yılı 1977, 1. Baskı. 2010-İstanbul, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları</ref> (d. 28 Mayıs 1925, [[İstanbul]] – ö. 5 Kasım 2006, [[Ankara]]); Türk gazeteci, şair, yazar, [[Türkiye çalışma, sosyal hizmetler ve aile bakanları listesi|Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı]], [[Türkiye Cumhuriyeti Devlet Bakanlığı|Devlet Bakanı]], [[Türkiye başbakan yardımcıları listesi|başbakan yardımcısı]] ve [[Türkiye başbakanları listesi|Türkiye Başbakanı]]. 1974–2002 yılları arasında beş kez [[Türkiye başbakanları|Türkiye başbakanlığı]] görevini üstlenmiştirüstlenmişti . 1972–1980 yılları arasında [[Cumhuriyet Halk Partisi]] Genel BaşkanlığındaBaşkanlığı, 1987–2004 yılları arasında ise [[Demokratik Sol Parti]] Genel BaşkanlığındaBaşkanlığı'nı bulunmuşturyaptı. 1961–1965 yılları arasında [[İsmet İnönü]] tarafından kurulan hükümetlerde ç[[Türkiye çalışma, sosyal hizmetler ve aile bakanları listesi|Çalışmaalışma Bakanıbakanı]] olarak yer almış olan Ecevit, düşünceleri ve uygulamalarıyla, 20. yüzyıl Türk siyasal yaşamının en önemli isimlerdenisimlerinden biri olmuştur.

SiyasiSiyasî kariyerine [[Cumhuriyet Halk Partisi|CHP]]'de başlayan Ecevit, ilk defa [[1961 Türkiye genel seçimleri|1961 genelGenel seçimleriSeçimleri]]'nde CHP Ankara milletvekili olarak meclise girmiştirgirdi. 1972 yılında istifa eden [[İsmet İnönü]]'nün yerine genel başkanlığa seçilmiştirseçildi. Genel başkanlığı sırasında partisi [[1973 Türkiye genel seçimleri]]'nde %33,3 oy almıştır. 1974 yılında genel başkanlığını [[Necmettin Erbakan]]'ın yaptığı [[Millî Selamet Partisi]] ile kurduğu koalisyon hükümetinde ilk defa başbakanlık görevini almıştıraldı. Başbakanlık dönemine 1974 yılında [[Kıbrıs Harekâtı]] yapılmıştıryapıldı. 10 ay süren bu koalisyon hükümeti, Ecevit'in istifasıyla dağılmıştır. [[1977 Türkiye yerel seçimleri]]nde parti oy oranını %41.4'e çıkarmıştırçıkardı. Bu oy oranı [[Solculuk|sol]] görüşlü bir partinin çok partili siyasal yaşamda kazandığı en yüksek oy oranı olarak tarihe geçmiştir. 1978 yılında yeni bir hükûmet kurarak tekrar başbakan olmuştur. 1979 yılında [[1979 Türkiye milletvekili ara seçimleri|ara seçimlerde]] başarısızlığa uğrayınca görevden çekilmiştir.

Ecevit [[12 Eylül Darbesi]] sonrası diğer bütün partilerin ileri gelenleriyle birlikte 10 yıl siyaset yasaklıları kapsamına alınmıştıralındı. Siyasal yasağı devam ederken eşi [[Rahşan Ecevit]]'in başkanlığında [[Demokratik Sol Parti]] kurulmuşturkuruldu. 1987 yılında yapılan referandumla siyasal yasağı kaldırılınca DSP'nin başına geçmiştirgeçti. [[1987 Türkiye genel seçimleri|1987 Türkiye Genel Seçimleri]]'nde partisinin milletvekili çıkaramaması üzerine aktif siyasetten ve genel başkanlıktan ayrılacağını açıklamıştıraçıklamıştı. Ancak 1989'da aktif siyasete dönmüştürdöndü. 1999’da kurulan DSP-[[Milliyetçi Hareket Partisi|MHP]]-[[ANAP]] koalisyonunda yeniden başbakanlık koltuğuna oturmuşturoturdu. 2000 yılındaki [[2000 Türkiye cumhurbaşkanlığı seçimi|cumhurbaşkanlığı seçimleri]]nde üniversite mezunu olmaması nedeniyle [[Türkiye Cumhurbaşkanı|Cumhurbaşkanlığı'nacumhurbaşkanlığına]] aday olamamış, koalisyon partilerinin bu hükmü değiştirme teklifini ve kendisine cumhurbaşkanlığı teklifi getirmesini ise teşekkür ederek reddetmiştirreddetti. 2004 yılında yapılan 6. Olağan Kurultay ile aktif siyaseti bırakmıştır. 5 Kasım 2006 pazar günü dolaşım ve solunum yetmezliği sonucu vefat etmiştiretti.

Bülent Ecevit, 28 Mayıs 1925 tarihinde [[İstanbul]]'da doğdu. Mustafa ismi, [[Huzur-u Hümayun|Huzûr-u Hümâyûn]] hocalarından dedesi KürdizadeKürdîzâde [[Mustafa Şükrü Efendi]]'den kaynaklanmaktadır.<ref>Aytekin Gezici, ''Bülent Ecevit, Bir Karaoğlan Masalı'', Akis, 2006.

Aras Erdoğan, ''Umut Ecevit'', Kesit, 2006, [http://books.google.com.tr/books?ei=32fgTOzJNIW8vQP69fymDg&ct=result&id=c1JpAAAAMAAJ&dq=%C5%9E%C3%BCkr%C3%BC+Efendi+Ecevit+K%C3%BCrt&q=+K%C3%BCrt#search_anchor p. 19.]</ref><ref>Altan Tan, ''Kürt Sorunu'', Timaş, 2009, [http://books.google.com.tr/books?id=dWNsWUzD_s8C&pg=PA493-IA16&lpg=PA493-IA16&dq=K%C3%BCrt++Ecevit+dedesi&source=bl&ots=Y7OZpTM-FO&sig=DVF58sy3Kpw8tAY8kq0l3DZBvbc&hl=tr&ei=zWLgTPLAMISSuwOe1O21Dg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=6&ved=0CDUQ6AEwBTgK#v=onepage&q&f=false p. 493.]</ref><ref>Ertuğrul Tarık KARA, Tarihte Ramazan, 2006</ref> Babası KürdizadeKürdîzâde Mustafa Şükrü Efendi'nin Oğluoğlu [[Kastamonu]] doğumlu [[Fahri Ecevit]], [[Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi|Ankara Hukuk Fakültesi]]'nde [[adli tıp|adlî tıp]] [[profesör]]üydü. (5 Mayıs 1951 tarihli Bülent Ecevit'in [[Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi|AÜ DTCF]] öğrenci kimlik cüzdanındaki nüfus cüzdan suretine göre baba adı Mehmet Fahrettin, geneyine 15 Ocak 1945 tarihli AÜ DTCF talebe hüviyet cüzdanındaki nüfus cüzdan suretine göre baba adı Fahrettin, öte yandan babasının 31 Ekim 1951 tarihli ''[[Yeni Sabah]]'' gazetesindeki ölüm ilanında Prof. Dr. Fahri Ecevit, ayrıca kullandığı kartvizitte Pr. Dr. Fahri Ecevit {{olgu}}) Fahri Ecevit daha sonra siyasete girerek 1943-1950 yılları arasında CHP'den [[Kastamonu]] milletvekilliği yaptı. [[İstanbul]] doğumlu olan annesi [[Fatma Nazlı]] ise [[ressam]]dı.

Bülent Ecevit, 1944 yılında [[Robert Kolej]]<nowiki/>i'indennden mezun oldu. Önce [[Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi|Ankara Hukuk Fakültesi]]'ne daha sonra da [[Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi|Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi]] İngiliz Filolojisidili ve edebiyatı bölümüne kayıt yaptırmasına rağmen yüksek öğrenimine devam etmedi.

1944'te çalışma hayatına [[Basın-Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğü|Basın Yayın Genel Müdürlüğü]]'nde çevirmenlikçevirmen yaparakolarak başladı. 1946-1950 yılları arasında [[Londra]] Elçiliğininbüyükelçiliğinin Basınbasın Ataşeliği'ndeataşeliğinde kâtip olarak çalıştı. 1950 yılında [[Cumhuriyet Halk Partisi]]'nin yayın organı olan ''[[Ulus (gazete)|Ulus]]'' gazetesinde çalışmaya başladı. 1951-52'de yedeksubay olarak askerliğini yaptıktan sonra yeniden gazeteye döndü. ''Ulus'' gazetesi [[Demokrat Parti (1946)|Demokrat Parti]] tarafından kapatılınca, ''Yeni Ulus'' ve ''Halkçı'' gazetelerinde yazar ve yazı işleri müdürü olarak görev yaptı. 1955 yılında [[Amerika Birleşik Devletleri]]'nin [[Kuzey Karolina]] eyaletinin [[Winston-Salem]] kentinde, ''The Journal and Sentinel'''de konuk gazeteci olarak çalıştı. 1957'de [[Rockefeller|Rockefeller Foundation FellowshipVakfı]] Bursubursu ile yeniden ABD'ye gitti, [[Harvard Üniversitesi]]'nde sekiz ay [[sosyal psikoloji]] ve [[Orta Doğu]] tarihi üzerine incelemeler yaptı. Bu sırada Ecevit'in "Hocam" diye bahsettiği {{olgu}} [[Henry Kissinger|Henry A. Kissinger]], Harvard Üniversitesi rektörü idi. [[Harvard]]'da 1957 yılında, 1950-1960 arasında verilen antikomünizm seminerlerine [[Olof Palme]], [[Bertrand Russell]] gibi kişilerle birlikte katıldı. {{olgu}}

1953 yılında [[Cumhuriyet Halk Partisi|CHP]]'ye kaydolan Ecevit, ilk olarak Gençlikgençlik Kollarıkolları Merkezmerkez Yönetimyönetim Kurulu'ndakurulunda görev aldı. 32 yaşında, [[İsmet İnönü]]'nün damadı [[Metin Toker]]'in adaylığını devretmesiyle, [[1957 Türkiye genel seçimleri|27 Ekim 1957 seçimlerindeSeçimleri]]'nde CHP'den milletvekili oldu. Milletvekili olarak siyasi yaşamına başlayan Bülent Ecevit, 12 Ocak 1959 günü toplanan CHP 14. Olağan Kurultayı'nda Parti Meclisi'ne giren isimler arasında yer aldı. [[27 Mayıs Darbesi|27 Mayıs 1960 Askerî Müdahalesi]]'nden sonra, CHP kontenjanından, [[TBMM 1961 Temsilciler Meclisi|Kurucu Meclis]] üyesi oldu. [[1961 Türkiye genel seçimleri|1961 genel seçimleri]]nde Zonguldak milletvekili seçildi. 1961-65 arasında görev yapan İsmet İnönü başkanlığındaki üç koalisyon hükûmetinde de çalışma bakanı olarak yer aldı. Bu dönemde Toplu İş Sözleşmesi, Grev ve Lokavt Kanunu'nun çıkarılması (24 Temmuz 1963), sosyal güvenlik haklarının genişletilmesi için çaba harcadı.