I. Alâeddin Keykubad: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
kDeğişiklik özeti yok |
kDeğişiklik özeti yok |
||
62. satır:
==== Emirleri öldürtmesi ====
Antalya’dan Kayseri’ye döndükten sonra babası I. Gıyaseddin Key-hüsrev ve ağabeyi I. İzzeddin Keykâvus zamanından kalan tecrübeli ve yaşlı devlet adamlarından kurtulmanın yolunu aradı. Bu emirler esasen kendisini tahta çıkaran emirlerdir. Zaman içinde servetleri ve nüfuzları artmaktadır. Bu durum iki taraf arasında da gizliden kuşku ve gerginliklere sebep oluyordu.<ref name=kamyar>{{Web kaynağı | başlık = Kemaleddin Kamyar | url = http://www.kayseri.bel.tr/web2/uploads/eDergiler/kayseri-ansiklopedisi-cilt4/files/assets/basic-html/page172.html | yayıncı = Kayseri Ansiklopedisi cilt 4 | erişimtarihi = 31 Mayıs 2016 | arşivurl = http://web.archive.org/web/20160225134940/http://www.kayseri.bel.tr/web2/uploads/eDergiler/kayseri-ansiklopedisi-cilt4/files/assets/basic-html/page172.html | arşivtarihi = 25 Şubat 2016}}</ref> Emirlerin bu servet / güç ve nüfuz artışına bir örnek olarak, sultanın sarayında günde 30 koyun kesilirken Emir Seyfedin Ayaba'nın konağında günde 80 koyun kesilmektedir. Keykubat'ın devlet yönetimine mutlak biçimde hakim olmak için tasfiye etmeyi hesapladığı emirler Seyfeddin Ayaba, Zeyneddin Başare, Mübarezeddin Behramşah ve Bahaeddin Kutluğca gibi emirlerdir. Hokkabaz Oğlu Seyfeddin ve annesinden akrabası Emir Komnenos’dan yardım alan Keykubad, cezalandıracağı emirleri sarayına davet etti; yakalatıp hapsettiği emirler infaz ettirdi. Hemen ardından ortadan kaldırılan emirlerin pek çoğu hapsedildi. Bir kısım yakınları olan ikinci derecedeki amirleri sürgün ettirdi. Eyyûbîler’e sığınan bu kişiler, Eyyûbî Hükümdarı Melik Eşref’in ricası ile ülkeye geri dönebildiler. İnfaz edilen emirlerin maiyetindeki [[gulam]]lardan yetişkin olanlar silahları alınarak serbest bırakılırken daha küçük yaşta olanlar itaatleri sağlanarak gulam hanelere gönderildiler. Bu kıyımdan zarar görmeden kurtulan emirler ise Mübaizeddin Çavlı, Celaleddin Karatay ve Şemseddin Altun Aba gibi gulamlıktan gelme ve gayrı müslim emirlerdir.<ref>Rukiye Çevik, [https://docplayer.biz.tr/51997948-Yuksek-lisans-tezi-t-c-gazi-universitesi-sosyal-bilimler-enstitusu-alaeddin-keykubad-devri-turkiye-selcuklularinda-devlet-ve-sosyal-hayat.html “Alaeddin Keykubat Devri Türkiye Selçuklularında Devlet ve Sosyal Hayat”] sh.: 27 -
==== Ermenilere karşı sefer ====
Ticaret yollarının güvenliğine büyük önem veren Keykubad, Antalya ve Çukurova'da saldırıya uğrayıp soyulan tacirlerin Kayseri'ye gelip Keykubad'ın huzuruna çıkarak şikayette bulunmaları üzerine yeni bir sefere karar verdi. Aynı dönemde [[Antakya Prensliği|Antakya Haçlı Princepsi]] IV. Boemondo, veraset meselesi yüzünden mücadele halinde olduğu Ermeniler’e karşı işbirliği teklifinde bulunmuştu. Keykubad, bu teklifi kabul ettiğini Antakya Princepsine bildirdikten sonra, Selçuklu kuvvetlerini üç koldan bölgeye sevk etti. Haleb Eyyûbi meliki el–Melikü’z–Zahir’in gönderdiği kuvvetlerle gücü artan Keykubad, Ermeni topraklarına girdi. Antalya Sübaşısı Mübarizeddin Ertokuş, sahilden ilerleyerek Manavgat ve Anamur başta olmak üzere 40 kaleyi fethederek Silifke'ye kadar ilerledi. Karadan taarruz eden diğer Selçuklu kuvvetleri iki koldan ilerledi. Selçuklu ordusunun İçel, Silifke ve Çınçın kalesini (Maraş) ele geçirmesi ile çok zor durumda kalan Ermeni Kralı Hetum, Keykubad’a elçi göndererek barış isteyince kralın teklifini kabul etti. Yeni anlaşma ile Ermeniler, "her sene bin süvari ve beş yüz çarkçı neferi harp hizmetine göndermeyi, 1218 yılında yapılan antlaşma da belirlenen haracı iki misline, yani 40 bin dinara çıkarmayı ve Ermenilerin keseceği sikkede Sultanın adının da bulunması şartlarını kabul etmek zorunda kalmış ve yeniden Selçukluların tâbii olmuşlardır.<ref name=ersan>{{Web kaynağı | soyadı1 = Ersan | ad1 = Mehmet | başlık = Selçuklu - Ermeni İlişkileri | url = http://www.tarihtarih.com/?Syf=26&Syz=373178 | website = http://www.tarihtarih.com | yayıncı = Tarhtarih.com sitesi | erişimtarihi =31 Mayıs 2016| arşivurl = http://web.archive.org/web/20160604170026/http://www.tarihtarih.com/?Syf=26&Syz=373178 | arşivtarihi = 4 Haziran 2016}}</ref>
| |||