II. Kuzey Savaşı: Revizyonlar arasındaki fark

== Savaşın gelişimi ve bitişi (1655-1661) ==

1655'te İsveç Kralı [[X. Karl Gustav (İsveç)|X. Karl Gustav]] Polonya-Litvanya Birliği'nin batı vilayetlerine saldırdı ve buraları işgal etti. Ülkenin doğu illerinin birçoğu zaten [[Rusya]] tarafından işgal edilmişti. Bunun sayesinde İsveç orduları hızlı bir ilerlemeye geçti. Kısa sürede Polonya-Litvanya Birliği ordusu dağıldı ve ülke İsveç himayesine girdi. Polonya Kralı [[II. Jan Kazimierz Waza]] ise kaçarak [[Habsburglar]]a sığındı. [[Frederick William]] ve [[Prusya Düklüğü|Prusya Dükü]] başlangıçta; [[Prusya Krallığı]]'na ait toprak varlığını destekledi. Ancak, [[Königsberg Antlaşması]] (1656) İsveç'in ele geçirdiği tımarları geri vermesini kapsıyordu. Polonya- Litvanya askeri liderleri [[Protestan]] varlığı altında ezilen [[Katoliklik|Roma Katolikleri]]'nin dini duygularından yararlanıyordu. John II Casimir Vasa 1656'da buna zemin hazırlamıştı. Rusya İsveç gerilemesinden yararlandı ve 1656'da İsveç'e savaş ilan etti.

Varılan [[Labiau Antlaşması]] uyarınca Charles X Gustav tarafından [[Frederick William]]'e sağlanacak askeri yardım karşılığında [[Transilvanya]]lı [[George II Rákóczi]] ile Polonya-Litvanya Birliği'nin kuzeydoğusunda ittifak kurulacaktı. Bunun üzerine John II Vasa ve Habsburg kumandanı [[Leopold I]] Polonya-Litvanya'nın kuzeybatısına savaş açtı. İsveç'in başka cephelerde mücadele etmesinden fırsat bulan Danimarka; [[Frederick III]] döneminde İsveç anavatanına saldırdı. Brandenburg İsveç'le yaptığı ittifaktan ayrıldı; Wehlau ve Bromberg Antlaşmalarıyla Polonya Krallığı tarafından Prusya Düklüğü'nün tam egemenlik hakları tanındı.

Polonya-Litvanya'nın tutuk tavrı üzerine İsveç üzerindeki savaşın ekseni Danimarka ve kumandan Frederick III üzerine çevrildi. 1657-58 kışında Frederic'in ordusu batıya hareket etti ve soğuk Kuzey kıyıları boyunca ilerledi. Onun ordusu Danimarka Adaları'nda hazırlıksız yakalanmıştı ve Frederick savaştan çekildi. [[Roskilde Antlaşması]] ile birlikte, Danimarka; Kuzey İsveç'teki tüm topraklarını terk etti. İsveç karşıtı diğer kuvvetler olan Transilvanya Ordusu ve Polonya güçleri de istedikleri başarıyı gösteremeyip [[Pomeranya]]'da İsveç birlikleri tarafından bozguna uğratıldı.