János Kádár: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
115. satır:
{{see also|Gulaş Komünizmi}}
[[Dosya:Bundesarchiv Bild 183-57000-0270, Berlin, V. SED-Parteitag, 5.Tag.jpg|thumb|left|[[Willi Stoph]] ve János Kádár. [[Doğu Berlin]]-1958.]]
Kádár çok zor bir dönemde yönetimin başına geçti. Ülke birkaç aydan beri Sovyet askeri kontrolündeydi. Komünist Parti'nin devrik liderleri SSCB'ye kaçmış, tekrar yönetimi ele geçirme planları yapıyorlardı. [[Çin]], [[Doğu Almanya]] ve [[Çekoslovakya Sosyalist Cumhuriyeti]] liderleri, karşı devrime kalkışanların en sert biçimde cezalandırılmalarını talep ediyorlardı. Tüm ekonomik zorluklara ve yeni yönetime duyulan güvensizliğe rağmen, Kádár olağanüstü kısa bir sürede durumu normalleştirmeyi başardı. Bu da, komünist bloktan ayrılmanın imkansız olduğunu kabullenmek sayesinde gerçekleşti. Macar halkı da, Batı'nın kendilerine verdikleri vaatlerin, [[Soğuk Savaş]] koşullarında verilmiş, tutulması imkansız boş vaatler olduğunu anlamıştı. Artık Batı'nın da kabul ettiği üzere, Macaristan Sovyet nüfuz alanının bir parçası olarak kalmaya devam edecekti. Sovyetler Birliği etkisi altında olsa da, János Kádár, SSCB'dekilerden aykırı politikalar yürütebiliyordu. Örneğin Macar çiftçilerin, tarım kolektiflerinde çok daha geniş arazi sahibi olabilmelerine imkan tanıyordu.
Rákosi'nin "bizimle olmayan bize karşıdır" söyleminin aksine, Kádár, "bize karşı olmayan bizimledir" retoriğini geliştirmişti. He gradually lifted Rákosi'nin seyahat ve konuşma özgürlüğüne getirdiği katı kısıtlamaları tedricen kaldırarak, kültürel faaliyetler üstündeki kısıtlamaları da hafifletti. Hatta [[samizdat]] yayınlarına karşı, mevkidaşlarından çok daha fazla tolerans gösteriyordu. Macarlar, diğer Doğu Bloku ülkesi vatandaşlarıyla mukay ese edildiklerinde, günlük yaşamlarında çok daha fazla özgürlüğe sahipti. Diğer komünist rejimlerden çok daha az otoriter bir rejim görüntüsü vardı. Hele Macaristan'daki ilk yedi yıllık katı sosyalist uygulamayla kıyas bile edilemezdi. Gene de komünist hükumet toplumun her alanda ve her kesim üstünde mutlak bir kontrole sahipti. Ayrıca vatandaşlar partiye örgütlerine üye olmaları konusunda devletçe teşvik ediliyorlardı. [[Macaristan Ulusal Meclisi]], diğer komünist ülkelerdeki benzerleri gibi, tek partinin direttiği adayların seçimiyle teşkil ediyordu. Partinin ve Politbüronun aldığı kararları onamaktan başka da pek fazla bir işlevi yoktu. Gizli polis teşkilatı, diğer Doğu Bloku ülkeleri teşkilatlarından daha fazla deneti altında tutulmakktaysa da, halen hükumetin ciddi bir tehdit ve caydırma aracı olarak kullanılmaktaydı. Macar medyası, diğer konularda olduğu gibi görece olarak daha az baskı altındaydı.
| |||