Soy gazların [[makroskobik]] [[fiziksel özellik]]lerinde atomlar arasındaki zayıf [[van der Waals kuvvetleri]] hakimdir. [[Kutuplanabilirlik]]teki artış ve iyonizasyon potansiyelindeki düşüşün sonucu olarak atomun boyutu ve çekici kuvvet artar. Bu sistematik grup eğilimiyle sonuçlanır: 18. gruptan aşağı gidilirken atom yarıçapıyla atomlararası kuvvetler artar ve sonuçta erime ve kaynama noktaları, [[buharlaşma entalpisi]] ve çözünürlük yükselir. [[Atom kütlesi]]nin artamasıyla da yoğunluk artar.{{sfn|Greenwood|1997|p=891}}
Soy gazlar standart koşullar altında, neredeyse [[ideal gaz]]lardır, ancak bu gazların [[ideal gaz yasası]]ndan sapması [[moleküller arası etkileşimler]]in araştırılmasında önemli ipuçları sağlar. <!--The [[Lennard-Jones potential]], often used to model intermolecular interactions, was deduced in 1924 by [[John Lennard-Jones]] from experimental data on argon before the development of [[quantum mechanics]] provided the tools for understanding intermolecular forces from [[first principles]].<ref>{{Dergi kaynağı|title=John Edward Lennard-Jones. 1894-1954 |last=Mott|first=N. F.|journal=Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society|pages=175–184|volume=1|year=1955|doi=10.1098/rsbm.1955.0013}}</ref> The theoretical analysis of these interactions became tractable because the noble gases are monatomic and the atoms spherical, which means that the interaction between the atoms is independent of direction, or [[isotropic]].-->
