Malazgirt Meydan Muharebesi: Revizyonlar arasındaki fark

1060'lar süresince [[Büyük Selçuklu İmparatorluğu|Büyük Selçuklu]] [[Sultan]]ı Alp Arslan Türk dostlarına [[Ermenistan]] ve [[Anadolu]]'ya doğru göç etmesine izin verdi ve [[Türkler]] buralarda şehirlere ve tarım alanlarına yerleştiler. 1068 yılında Romen Diyojen Türklere karşı bir sefer düzenledi, fakat Koçhisar şehrini geri almasına rağmen Türk atlılarına yetişemedi. 1070 yılında Türkler (Alparslan komutanlığında), günümüzde [[Muş]]'un bir ilçesi olan [[Malazgirt]]'te Manzikert (Bizans dilinde Malazgirt) ve Erciş kalelerini ele geçirdi. Daha sonra Türk ordusu [[Diyarbakır]]'ı aldı ve Bizans yönetimindeki [[Urfa]]'yı kuşattı. Ancak alamadı. Türk Beylerinden Afşin Beyi de güçleri arasına katıp [[Halep]]'i aldı. Alp Arslan Halep'te konaklarken Türk atlı birliklerinin bir kısmına ve Akıncı Beylere Bizans şehirlerine akınlar düzenlemesine izin verdi. Bu sırada da Türk akınlarından ve son gelen Türk ordusundan çok rahatsız olan Bizanslılar tahta ünlü komutan [[IV. Romanos Diogenes|Romen Diyojeni]] çıkardılar. Romen Diyojen de büyük bir ordu kurup 13 Mart 1071'de [[Konstantinopolis]] (bugünkü [[İstanbul]])'ten ayrıldı. Ordunun mevcudu 200.000 olarak tahmin ediliyor. 12. yüzyılda yaşamış Ermeni bir tarihçi olan [[Edessa Kontluğu|Edessa]]lı Matta [[Bizans ordusu]]nun sayısını 1 milyon olarak veriyor.<ref>[http://www.allempires.com/article/index.php?q=Manzikert figure of 1 million according to Matthew of Edessa]</ref>

Bizans ordusu düzenli [[Rum]] ve [[Ermeniler|Ermeni]] birlikleri dışında ücretli [[Slavlar|Slav]], [[Gotlar|Got]], [[Almanlar|Alman]], [[Frank]], [[Gürcüler|Gürcü]], [[Uz]], [[Peçenek]], [[Kıpçak]] askerlerinden oluşuyordu. Ordu ilk olarak [[Sivas]]'ta dinlendi. Burada halkın coşkuyla karşıladığı imparator halkın dertlerini dinledi. Halkın [[Ermeniler|Ermeni]] taşkınlık ve barbarlığından yakınmaları üzerine kentin Ermeni mahallelerini yıktırdı. Pek çok Ermeni'yi öldürüp, önderlerini sürgüne yolladı. Haziran 1071'de [[Erzurum]]'a vardı. Orada, Diyojen'in generallerinden bazıları Selçuklu bölgesine ilerlemeyi sürdürmeyi ve Alp Arslan'ı hazırlıksız yakalamayı teklif etti. [[Nikeforos Bryennios (yaşlı)|Nikeforos Bryennios]] da dahil diğer generallerin bazıları da bulundukları yerde bekleyip pozisyonlarını güçlendirmeyi önerdi. Sonuç olarak ilerlemeye devam etme kararı verildi.<ref name="norwich">Norwich, John Julius (1999), ''Byzantium, the Apogee'', Londra: Penguin, say.346-348</ref>