Şehsuvar Kadınefendi: Revizyonlar arasındaki fark
"{{Kraliyet bilgi kutusu | isim = Şehsuvar Kadınefendi | başlık = | resim = Şehsuvar, wife of Abdulmecid.jpg | resim_boyutu = |..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu |
(Fark yok)
|
Sayfanın 13.35, 4 Ağustos 2018 tarihindeki hâli
Şehsuvar Kadınefendi (Osmanlı Türkçesi: شہسوار قادین افندی; d. 2 Mayıs 1881, İstanbul - ö. 1945, Paris), son Osmanlı halifesi Abdülmecid Efendi'nin ilk hanımı.
| Şehsuvar Kadınefendi | |
|---|---|
 Şehsuvar Hanım'ın eşi Abdülmecid Efendi tarafından çizilmiş portresi, Haremde Goethe. | |
| Doğum | 2 Mayıs 1881 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm | y. 1945 (63-64 yaşlarında) Paris, Fransa |
| Defin | Bobigny Mezarlığı, Paris |
| Eş(ler)i | Abdülmecid Efendi |
| Çocuk(lar)ı | Ömer Faruk Efendi |
| Dini | İslam |
Hayatı
Şehsuvar Hanım 2 Mayıs 1881'de İstanbul'da doğdu. Aslen Kafkasya'nın Ubıh halkına mensuptur. Şahsi adı bilinmiyor. Genç yaşta, mahkemede görevli olan babası tarafından Osmanlı haremine sokuldu. Şehzade Abdülmecid'in hareminde “Şehsuvar” olarak yeniden isimlendirildi, kendisine eğitim verildi, resim dersleri aldı ve piyano çaldı.[1] Şehsuvar, Şehzade Abdülmecid'in hareminde genç bir hanımefendiye dönüştü, on beş yaşındayken Abdülmecid'e gelin seçildi. Evlilik 22 Aralık 1896'da İstanbul Ortaköy Sarayı'nda gerçekleşti. Şehzade Ömer Faruk, çiftin tek oğlu, 29 Şubat 1898'de doğdu.[2] 4 Mart 1924'te kocası ve maiyetindeki diğer kişilerle sürgüne gitti. Önce İsviçre'ye ve daha sonra Paris'e yerleştikleri Fransa'ya taşındılar.
Resimlerde
Abdülmecid'in Haremde Goethe adlı eserinde Şehsuvar bir kanepede uzanırken resmedilmiştir.[3] Ancak, 26 Mayıs 2002'de Fatma Neslişah Osmanoğlu, kendisi ile yapılan bir röportajda, tasvirin baba tarafından büyükannesi Şehsuvar Hanım'a benzemediğini söyledi.[4] 1915 tarihli bir tablo olan Haremde Beethoven'da ise keman çalarken resmedilmiştir.[3]
Ölümü
Kocasından hemen hemen 1 yıl fazla yaşadı. 1945'te öldü ve Paris'te Müslümanların defnedildiği Bobigny Mezarlığı'na gömüldü.[1][2][5]
Kaynakça
- ^ a b Harun Açba (2007). Kadın efendiler: 1839-1924. Profil. ss. 205–7. ISBN 978-9-759-96109-1.
- ^ a b Genealogy Of The Imperial Ottoman Family (2005)
- ^ a b Wendy M. K. Shaw (March 15, 2011). Ottoman Painting: Reflections of Western Art from the Ottoman Empire to the Turkish Republic. I.B.Tauris. ss. 85–8. ISBN 978-1-848-85288-4.
- ^ Ömer Faruk Şerifoğlu (2004). Abdülmecid Efendi, Ottoman prince and painter. YKY. s. 103. ISBN 978-9-750-80883-8.
- ^ Yılmaz Öztuna (1989). İslâm devletleri: devletler ve hanedanlar. Kültür Bakanlığı. ISBN 978-9-751-70469-6.