II. Mehmed: Revizyonlar arasındaki fark

Mehmed her ne kadar [[Çandarlı (2.) Halil Paşa|Çandarlı Halil Paşa]]’yı görevinde bıraktıysa da artık gerçek iktidar kendisiyle birlikte [[lala]]ları Şahabeddin Paşa ve [[Zağanos Paşa|Zağanos]] paşaların başını çektiği savaşçı kesimin eline geçmişti. Mehmed’in amacı [[Tuna]]’nın güneyindeki [[Balkan]] toprakları ile [[Fırat]]'ın batısındaki [[Anadolu]] topraklarını alarak büyük dedesi [[I. Bayezid|Yıldırım Bayezid]]’in oluşturmaya çalıştığı merkeziyetçi imparatorluğu kurmaktı. Ancak Bayezid'in aksine bunu yapmak için önce [[Konstantinopolis]]’i alması gerektiğini düşünüyordu.<ref name="inalcık2s29">İnalcık, Halil (2008) ''a.g.e.'' s.29</ref> Öte yandan gerek batıda ve gerekse de [[Doğu Roma]]'da yeni padişah genç yaşı ve tecrübesizliği dolayısıyla ilk başta önemli bir tehdit olarak algılanmamıştı. Bu görüş Mehmed’in 1451’de [[Venedik Cumhuriyeti|Venedik]], [[Ceneviz|Ceneviz Cumhuriyeti]], [[Macaristan Krallığı|Macaristan]] ve [[Sırp Despotluğu]] ile babasının yapmış olduğu anlaşmaları yenilemesiyle pekişmişti.<ref name="kro" /> Mehmed Doğu Roma’ya da babası dönemindeki dostane ilişkileri devam ettireceğini ve [[Süleyman Çelebi (şehzade)|Süleyman Çelebi]]’nin Konstantinopolis'teki oğlu Orhan için yıllık 300 bin [[akçe]] ayırdığını bildirmişti.<ref name="babinger77">Babinger, Franz ''a.g.e.'' s.77</ref>

 

 

== Kostantiniyye/İstanbul’un fethi ==

[[Dosya:Kusatma Zonaro.jpg|küçükresim|right|280px|Fatih'in donanmaya emri ve gemilerin karadan yürütülmesi. [[Fausto Zonaro]]'nun eseri]]

{{Ana madde|İstanbul'un fethi}}

 

 

Osmanlı ordusu 23 Mart’ta [[Edirne]]’den hareket etti ve 2 Nisan’da [[Konstantinopolis]]’e vardı. Aynı gün [[Haliç]]’in girişi zincirle kapatıldı. Karargâhını [[Topkapı, Fatih|Romanus kapısının]] karşısına [[Maltepe, Zeytinburnu|Maltepe]]’ye kuran Mehmed son kez teslim çağrısında bulundu ama imparator reddetti.

Son saldırı hazırlıklarını [[Zağanos Paşa]] düzenledi.<ref name="inalcık2s31">İnalcık, Halil (2008) ''a.g.e.'' s.31</ref> Osmanlı ordusu 29 Mayıs’ın ilk saatlerinde taarruza başladı. Osmanlılar son taarruzu üç dalga halinde gerçekleştirdiler. İlk iki saat boyunca başıbozuklar surlara saldırdılar, ardından Anadolu birlikleri onların yerini aldı. Son olarak öldürücü darbeyi vurmak üzere yeniçeriler devreye girdi. Bu sırada yaralanan Giustiniani'nin savaş alanından ayrılması şehri savunanların arasında büyük moral bozukluğuna neden oldu. Nihayet sabah saatlerinde Osmanlı askerleri ''"Kerkoporta"'' adlı kapıdan içeri girmeyi başardılar ve kapının üzerindeki burca [[Osmanlı sancağı]]nı diktiler.<ref name="Kinross, Lord.107-108"/> Mehmed fethin ilk günü öğleden sonra şehre girdi. [[Ayasofya]]’ya giderek namaz kıldı ve ''min-baʿd (bundan sonra) tahtım İstanbul'dur''<ref>bkz. Tursun Bey, Tarih-i Ebû ʾl-Feth:اوّلا وزرا و امراسنه و قولارنه اعلام و اعلان اتدی که من بعد تختم استنبولدر / Evvelâ vüzerâ ve ümerâsına ve kullarına iʿlâm ve iʿlân etdi ki min-baʿd tahtım İstanbuldur.</ref> diye buyurdu.<ref name="inalcık2s31"/>

 

 

Fatih şehrin ticaret merkezi olan [[Galata]]’dan kaçmış olan [[Rum]]ların ve [[Cenevizli]]lerin dönmesini sağladı. [[Rum Ortodoks Patrikhanesi|Rum Patrikhanesi]]’nin yeniden açılmasına izin verdi; ayrıca bir [[Yahudiler|Yahudi]] [[haham]]başlığı ile bir [[İstanbul Ermeni Patrikhanesi|Ermeni Patrikhanesi]] kurdurdu. II. Mehmed [[İstanbul]]’u, farklı dinlerden insanların bir arada yaşadığı, ticaret ve kültür merkezi olan bir başkent yapmayı amaçladı.

Sırp Kralı Bronkoviç’in ölümüyle başlayan taht mücadelelerinden faydalanan Osmanlılar, Sırpları vergiye bağladılar. Taht kavgalarının yeniden alevlenmesi üzerine, Mora seferinde bulunan Fatih, Sırp meselesine son verilmesini emretti. Mahmud Paşa, 1459’da başkentleri Semendire’yi ele geçirilerek [[Semendire|Semendire Sancakbeyliği]]’ni oluşturdu. Böylece Sırbistan’da 350 yıl sürecek Osmanlı hâkimiyeti başlamış oldu.

 

 

Fatih Sultan Mehmet 1477’de [[Kırım Hanlığı]]’nı [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı Devleti]]’nin egemenliği altına aldı. [[Candaroğulları]]’nın elindeki [[Sinop]]’u aldı.

{{S-aft|after=[[II. Bayezid]]}}

{{S-pre}}

{{S-ttl|title=[[Dosya:Byzantine imperial flag, 14th century.svg|50px]] <br /> [[Bizans İmparatoru|Roma Kayzeri]]}}

{{S-aft|after=[[II. Bayezid]]}}