Eski Türkçede ağız ayrılıklarına ilk metinlerden beri rastlanır. Yine de ağız ayrılıkları büyük sayılmaz, bu nedenleolmadığından Eski Türkçe bir bütün olarak görülebilir. İlk ayrılıklara Orhun yazıtlarındaYazıtlarında rastlanmaya başlarbaşlanır. Örneğin birinci tekil kişi için [[Tonyukuk yazıtıYazıtı]]nda’nda ''ben'' denirken [[Kül Tigin Yazıtı]]nda’nda ''men'' denmektedir. Yine, ''on erig sançtı'' (on eri öldürdü) ve ''on eren sançtı'' (on eri öldürdü (Sançmaksançmak mızraklamak, mızrağı batırmak anlamındadır.) aynı anlamda kullanılmıştır.<ref>Fuat Bozkurt, ''Türklerin Dili'', Kapı yyn., 2005, sayfa 124.</ref>
Eski Türkçe ağızları, Göktürk ağzıAğzı ve Uygur ağzıAğzı olmak üzere iki dalda incelenir.
===Göktürk ağzıAğzı===
Eski Türkçenin eski yazıları ve Orhun Yazıtları bu ağza girer. Günümüzde kullanılan TürkçeyleTürkçeyi büyük ölçüde çağrışmaktadırçağrıştırmaktadır. ''Teŋri''-[[Dosya:Old turkic letter I.png|12px]][[Dosya:Old turkic letter R2.png|12px]][[Dosya:Old turkic letter NG.png|12px]][[Dosya:Old turkic letter T2.png|12px]] ve ''Türk'' (''Türük''-[[Dosya:Old turkic letter UK.png|12px]][[Dosya:Old turkic letter R2.png|12px]][[Dosya:Old turkic letter U.png|12px]][[Dosya:Old turkic letter T2.png|12px]] ve ''Türk'' [[Dosya:Old turkic letter K.png|12px]][[Dosya:Old turkic letter R2.png|12px]][[Dosya:Old turkic letter U.png|12px]][[Dosya:Old turkic letter T2.png|12px]] şeklinde) kelimeleri ilk bu döneme ait ünlü [[Orhun Yazıtları]]’nda yazılmıştır.
M.S. 358'den358’den sonrası Uygur ağzıAğzı olarak adlandırılır. Aslında bu pek kanıtlanmamıştırkanıtlanmamış veolup hâlâ tartışılmaktadır. Mani ve Budist olmak üzere ikiye ayrılır.
