Pasifik Savaşı (1879-1884): Revizyonlar arasındaki fark

Şili her ne kadar herhangi bir müdahalede bulunmasada, %95 oranında Şilili'nin yaşadığı o bölgeyi kendi toprağı olarak görüyordu. Buna neden olarak da koloni döneminde Şili ve Peru'nun sınır çizgilerinin kesin olarak belirlenmesi ve Bolivya'nın - koloni döneminde Alto Peru olarak kayıtlarda yer bulur - açık denize bağlantısının daha önceden Peru'ya bağlı olan Arica üzerinden gösterilmesiydi. Buna ek olarak ayrı bir argumandaargüman da 1776 yılında İspanya'nın Alto Peru (bugünkü Bolivya) bölgesinin bağlılığını yeni kurduğu La Plata (bugünkü Arjantin) Krallığı'na devretmesiydi. Bu devretme ile Bolivya'nın pasifik ile bağlantısı tamamen bitirilmiş oluyordu çünkü o dönemde İspanya devleti Krallıkları Okyanuslara göre ayırmıştı ve Peru Krallığı'nı pasifik bölgesinin krallığı, Arjantin Krallığı'nı ise Atlantik Okyanusu'nun krallığı olarak kurmuştu. Şili ise bu tezden yola çıkarak Bolivya'nın pasifik okyanusuna çıkış için herhangi bir hak iddia etme durumunda olmadığını ileri sürmekteydi.

Tüm bunlara rağmen, bölge için ilk dönemlerde ülkeler arasında fazla bir gerginlik yaşanmasa da, bu 1860'lı yıllarda o bölgede çok miktarda nitrat bulunması ile değişmiştir. Gübre ve patlayıcı madde yapımında çok değerli bir hammaddeham madde olan nitratın o bölgede bulunması ile ülkelerin bölge üzerindeki ilgileri giderek artmaya başlamıştı.

Aynı dönemlerde Peru yakın bölgelerde Guano (denizkuşu ve penguen dışkılarının oluşturduğu gübre çeşidi) çıkarıyordu ve buradan gelen kaynak ile devlet giderlerinin birçoğunu karşılıyordu. Ama zaman ile nitratın daha etkili bir gübre olduğunun anlaşılması ile Peru özellikle 1877 yılından itibaren çok zor bir döneme girmeye başlamıştı. GuanonunGuano'nun pek bir taliplisi olmamaya başlamıştı ve bunun sonucunda 650.000 tona yakın gübre limanlarda stoklanmaya başlanmıştı.

Bolivya ile Peru 1873 yılında Şili'ye karşı ortaklaşa gizli bir antlaşma yapıyorlardı. Bu antlaşma çerçevesinde herhangi iki ülkeden biri yabancı bir ülke ile - ki burada %99 kastedilen Şili - savaşa girdiğinde diğeri o ülkeye yardım edecekti. Arjantin her ne kadar ilk başlarda bu pakta girmeye niyetli olsa da, daha sonra bu ülkeler arasında savaşın çıkmasıyla bu niyetinden tamamen vazgeçmiştir.

1877 yılında denizde meydana gelen deprem, sahil bölgesinde önemli yıkımlara neden oldu. Sahil bölgesinin yeniden yapılandırılması için gerekli kaynağın oluşturulması için Hilarion Daza yönetimindeki Bolivya hükümeti, daha önceden varılan antlaşmaların aksine, 1878 yılında her 1 Ztr. (=50 kg) için ekstradan 10 Centavos vergi alınmasını kararlaştırdı. Şili bu davranışın daha önce varılan antlaşmalara ters düştüğünü deklare ederek Bolivya'yı protesto etti. Bunun üzerine Bolivya her ne kadar bu planını askıya alsa da, kanunu tamamen geriye çekmedi. Ama Şubat 1878 yılında kuraklıktan kaynaklanan finansal sorunlar nedeniyle ve ayrıca depremin yaralarının çok yavaş sarılıyor olmasından dolayı 1874 yılında yürürlüğe koyamadığı vergi kanununu hayata geçirerek tüm nitrat firmalarından ekstra vergi almayı, hatta bu vergilerin geriye dönük olarak 1874 yılından itibaren almayı kararlaştırdı. Şili'liŞilili firmaların daha önceki antlaşmaları delil göstererek vergileri ödemeyi reddetmesi neticesinde, Bolivya Ocak 1879 yılında tüm Şili'liŞilili nitrat firmalarını kamulaştırdı ve firma sahiplerine firmaları en yüksek teklifi veren kişilere satmasını söyledi.

20 Ekim 1883 yılında Şili ve Peru, [[Ancon Antlaşması]]'nı imzaladılar. Bu antlaşma neticesinde Şili, Peru'ya bağlı bir il olan Tarapaca'nın sahibi oluyordu. Ayrıca o dönem için hakimiyetini Tacna'ya - ki 50 yıl sonra burası tekrar Peru'ya iade edildi - kadar genişletiyordu.

1904 yılında yapılan ve bugüne kadar geçerliliğini koruyan [[1904 Barış Antlaşması]] ile Bolivya, Atacama bölgesinin Şili'ye ait olduğunu tamamen kabul etti. Buna karşılık Şili, Bolivya'ya Arica'da ve Antofagasta'da kidaki limanlara vergisiz giriş izni verdi ve ayrıca Bolivya'nın, başkenti La Paz ile sahil şehri Arica'yı birbirine bağlayacak demiryolu yapmasına izin verdi.