Suriye Komünist Partisi: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
→‎Bugünkü Parti: düzeltme AWB ile
Aybeg (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
18. satır:
}}
 
'''Suriye Komünist Partisi''', ([[Arapça]]: الحزب الشيوعي السوري al-hizb ash-shuyū'ī as-sūrī), 1944 yılında [[Suriye]]’de kurulan politik partidir. 1986 yılındaki ayrılıktan sonra, ismi iki farklı parti tarafından kullanılmaktadır. Parti, [[Dünya komünistKomünist hareketiHareketi]]'nin’nin üyesidir ve tarihsel olarak [[Sovyet]] yanlısı politika izlemiştir.
Parti [[İlerici Ulusal Cephe]]nin’nin üyesidir. 1972’den sonra İlerici Ulusal Cephe, devleti yöneten [[Baas Partisi]]'nin’nin kabul ettiği hukuki çerçevede sosyalist ve Arap ulusalcı partilerden oluşmaktadır.
 
== Partinin İlk Dönemleri ==
Parti, [[Suriye ve Lübnan Komünist Partisi]] olarak 1924 yılında kurulur fakat [[manda]] yönetimi tarafından kısa bir süre sonra yasaklanır.
1930 yılında partiye katılan Şamlı [[Halid Bekdaş]] 1936 yılında partinin genel sekreteri olur. Parti, [[Vichy Fransası]]na’na muhalefet eder ve [[Özgür Fransız GüçFransa]]leri güçleri ülkenin kontrolünü ele geçirdiğinde yasallaşır. 1944 yılıyla birlikte Suriye ve [[Lübnan]] politik partileri ayrılırlar.
Bekdaş, partisini Suriye’deki Fransız varlığına karşı temel güç olarak sunmak ister. Başka Komünist partilerden farklı olarak, Suriye Komünist partisi saflarını tüm Suriyelilere açmış ve parti geniş katılım gerçekleştirmek için ılımlı bir programa sahip olmuştur. Suriye Komünist Partisi, işçi sınıfından, Kürtlerden, binlerce grekGrek-ortodoksOrtodoks hristiyandanHristiyan’dan ve solcu entelektüellerden geniş destek almıştır.
 
1954 yılında, 1949 yılından sonraki süre içerisinde bir seri askeri diktatörün yer değiştirdiği Suriye’ye demokrasi gelir ve seçimler olur. Aynı zamanda Halid Bekdaş, Şam hükümetinde milletvekili olur ve bir Arap Parlamentosuna seçilen ilk komünist olur. Parti, [[Nasır]]’ın [[Mısır]]’ı ile Suriye arasındaki birlik projesini destekler. Mısır’da, Nasır [[Mısır Komünist Partisi]] ve bazı solcu politik partileri yasaklamıştı. Birçok solcu militan hapsedilmişti, fakat Suriye ile Mısır arasındaki birlik isteğine, Nasır’ın yürüttüğü bu projeye Suriye Komünist Partisi muhalefet edemez.
 
== Nasır ve Baas 1958-1970 ==
[[Birleşik Arap Cumhuriyeti]], Mısır ve Suriye’nin birleşmesinden sonra 1958’de kurulur. Bekdaş’ın, Nasır’a karşı “ Mağlup“Mağlup Federasyon” gibi eleştirilerde bulunması sonrası Nasır parti üyelerine karşı baskı uygulamaya başlar ve çoğunu hapis ederken bir kısım parti üyesi de öldürülür.
Sonunda birlik başarısızlığa uğrar ve Suriye’de [[Haydar el Kuzbari]]’nin komutasında düzenlenen darbe sonrası Suriye federasyondan ayrılır. Komünist parti, Suriyeliler tarafından ayrılıkçı bir parti olarak görülür ve Suriyelilerin büyük kısmının desteğini ve halk desteğini kaybeder.
1963 yılında, [[Baas Partisi]] ve Nasırcılar tekrar iktidara gelir ve parti yeniden baskı görmeye başlar.
37. satır:
 
Çok sayıda kısıtlamalara karşın, İlerici Ulusal Cepheye katılmayı başaran partinin militanları birlik için açıklamalarda bulundu. Partinin radikal unsurları bu kararı onaylamadılar.
Fakat 1976 yılında, [[Lübnan İç Savaşı]] sırasında, Suriye ordusu Filistin Kurtuluş Örgütü ve Sol Güçlere karşı, Aşırı sağcı [[Maruni]] güçleri desteklemek için savaşa girince, [[Riyad El- Türk]] tarafından yönetilen radikaller muhalefet başlatırlar. El-Türk partinin ismini alır ve bu parti, Suriye Komünist Partisi ( Politik Büro) ya da Suriye Komünist Partisi ( Riyad El-Türk) olarak tanımlanır.
 
== 1980, Baskı ve Ayrılık ==
47. satır:
1995 yılında Halid Bekdaş ölür ve karısı Visal Farha Bekdaş partinin başına geçer. [[Hafız Esed]]’in başkanlığının sonlarına doğru, ülkede görülen bazı özgürlükler sonucu Komünist parti de iki gazetesini yayınlamaya başlar. 2000 yılında, [[Şam Baharı]] sırasında, Parti önemli bir rol oynar.
 
İki partide bugün benzer politikalara sahiptir ve [[Amerika Birleşik Devletleri|ABD]]’nin [[Orta Doğu]]’da ki’daki politikalarını eleştirirken, hükümetlerinin dış politikalarını desteklerler. Aynı zamanda, demokratik reformların gerçekleşmesini isterler ve hükümetin yolsuzluğa karşı mücadele yönetimini ve son yıllarda ortaya konan liberal politikaları sert bir şekilde eleştirirler.
 
== Dış bağlantılar ==