Türklerin genetik tarihi: Revizyonlar arasındaki fark

[[Orta Asya]]'dan [[Anadolu]]'ya doğru gen akışının ne ölçüde olduğu sorusu, 11. yüzyılda [[Oğuz Türkleri]]'nin istilasının hangi rolü oynayarak gen havuzuna katkıda bulunduğu birtakım çalışmaların konusu olmuştur. Öyle bir etkendir ki farklı göçmen olaylarının etkileri arasında ayırt edici problemdir, güvenilir sonuçlar almayı zorlaştırmaktadır. Son genetik araştırmalar, [[Türkî halklar]]ın Orta Asya'dan çıktığını ve bu nedenle [[Hiung-nu]] ile ilişkili olabileceğini gösteriyor. Hiung-nu düzenlerinin çoğunluğu (%89'u) [[Asyalı]] haplogruplara ait ve yaklaşık %11'i [[Avrupalı]] haplogruplara mensup olarak sınıflandırılabiliyor. Bu bulgu Asyalı ve Avrupalı nüfuslar arasındaki ilişkilerin Hiung-nu kültürüne göre ön planda olduğunu gösteriyor, ve yaklaşık olarak M.Ö. 3. yüzyıl [[İskitler|İskit]]-[[Sibirya]]lı nüfustan iki örnek raporlanmış sonuçları doğruluyor. Çalışmaya göre Türk Anadolulu kabilelerin Moğolistan'daki mezarları, modern Anadolulu Türklerden itibaren Hiung-nu döneminde bulunmuş kalıntılarla bazı ortak genetik belirteçlere sahip gibi görünmekte. Hiung-nu döneminde Moğolistan'ın kuzey bölgesinde ortaya çıkan bazı ataları olabilir. Üstelik, bu baba tarafındaki akrabalar tarafından paylaşılan [[ntDNA]] bölümü, bu antik örneklerin olası Türk kökeni öneren Türk efratında bulundu.