II. Yakub Bey: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme AWB ile |
Teacher0691 (mesaj | katkılar) düzeltme AWB ile |
||
5. satır:
== Yaşamı ==
Babası [[Germiyanoğlu Süleyman Şah|Süleyman Şah]] öldükten sonra [[1387]]'de hükümdarlığa geçen II. Yakub Bey [[1390]] yılına kadar ülkeyi hiçbir savaşa sokmadan idare etti. [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı Devleti]]'nin [[1389]]'da [[Haçlılar]]la yaptığı [[I. Kosova Savaşı]]'na giden Osmanlı padişahı [[I. Murad]]'a diğer Anadolu beyleri gibi yardımcı asker gönderdi. Başta [[Karamanoğulları]] olmak üzere, I. Murad'ın bu savaşta ölmesinden yararlanmak isteyen diğer Anadolu beyleri gibi Yakub Bey de harekete geçti ve ilk olarak kız kardeşinin çeyizi olarak Osmanlı topraklarına katılan yerleri istilaya başladı.<ref>Esterâbâdî, ''Bezm ü Rezm'', matbu nüsha, s, 387</ref> [[I. Bayezid|Yıldırım Bayezid]] Rumeli işini yoluna koyduktan sonra hızla Anadolu'ya geçti. [[Saruhan]], [[Aydın]] ve [[Menteşe Beyliği|Menteşe]] taraflarındaki olayları yatıştırdıktan sonra Karamanoğulları'nın üzerine yürüdü.
Eniştesinin iyi niyetlerle gelmediğini anlayan Yakub Bey, [[Yıldırım Bayezid]]'i bir takım hediyelerle karşıladı. Ancak Yıldırım onun bu hareketini samimi bulmadı ve kumandanı Hisar Bey ile birlikte tutuklatarak [[Rumeli]]'de İpsala Kalesi'ne hapsettiği gibi bütün Germiyan topraklarını da Osmanlı Devleti'ne kattı (1390).<ref>Beyazıdın, Menteşe eline giderken yakup beyin tevkıfini yazsa da bu sefer Karaman oğlu üzerine idi (Müneccimbaşı Ahmed b. Lütfullah, ''Cami ü‘d-Düvel Osmanlı Tarihi'')</ref><ref>Sebep göstermeksizin İpsala da haps olunduğunu yazar (Neşrî, ''Kitab-ı Cihannüma'')</ref><ref>Karaman oğlu taraftarlığını bırakarak padişahı istikbale geldiysede niyeti fesat olduğundan yakalandığını beyan eder (Hayrullah Efendi, ''Tarih-i Devlet-i Aliyye-i Osmaniyye'')</ref><ref>Aynı hadise geçer fakat İslihisar kalesine hapis edildiğini yazar (Âşıkpaşazâde, ''Tevârîh-i Âl-i Osman)''</ref><ref>''Sürüp leşker göçtü Yıldırım hân, Karaman mülküne etti şitâbân, Çıkup karşular oğlu Germiyanın, Ki kayını idi şahı cihanın, Hemen emreyledi anı tutarlar, Hisarı İpsalada haps ederler'' (Hadîdî, ''Tevârih-i Âl-i Osman'')</ref>
| |||