Bektaşîlik: Revizyonlar arasındaki fark

[[Osmanlı İmparatorluğu]] devrinde [[Yanya]]’ya biâhare [[Manastır]] Vilâyeti’ne bağlı olan [[Avlonya]] kasabası Anadolu’daki Hacı Bektaş Ocağı’nın [[Dedebabalık|Dedebabalar]]ının çoğunu yetiştirmekteydi. Bütün din ve mezheplere kendi kapısını açmış olan Bektaşilik, İslamîyet’in resmî i’tikadını tanımayan çeşitli din ve i’tikad mensuplarını da kendi hudutları içerisine almakta hiçbir sakınca görmemiştir. Geçmişte “Türkiye Bektaşileri” arasında [[Katolik]] ve [[Ortadoksluk]] gibi [[Hristiyan]] dininin mezheplerinden olan [[Rum]] ve [[Ermeni]]lere mensup Canlar, Babalar, Dedebabalar ve hattâ zâviye yöneten [[Hristiyan]] [[Bektaşi]]ler’e sıkça rastlanmaktaydı. Anadolu’nun vaktiyle İslam dinine girmemiş olan “[[Türkler|Türk]] [[Hristiyanlık|Hristiyanlar]]ı” arasında da pek çok [[Bektaşi]]leri vardı. Avrupa’daki Bektaşiliğin en çok geliştiği bu çevrelerde [[İslamiyet]] duyguları pek zayıf ve gevşek olduğu gibi yaşamış oldukları Hristiyan memleketlerinde mevcut gâyr-i İslamî bâtıl i’tikadların çoğunu da paylaşmaktadırlar. Toska Arnavutları’ın önemli bir kesimi [[mezheb]]en [[Câferiyye Şiîliği]]’nden olup [[Tarikat]]en ise [[Bektaşi]]’dirler.<ref>Profesör Hasluk, ''[[Bektaşi]] Tetkikleri – İngilizce’den mütercimi: Ragıp Hulûsi,'', Sayfa 53.</ref>