'''Tarikat''' ({{dil-ar|طريقة|w=tarîka}}), veya '''Tariktarik''' kelimesi "yol" tarikat "yollar" anlamına gelir, "Allah’a ulaştıran yol" mânâsında kullanılmaktadır. Tarikatlar [[Selçuklu]] ve [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı]] Türkiyesi’ne özgün düşünce ve inanç hareketleri olarak değerlendirilmektedir. Birçok tarikatın menşei Hicri 5. / Miladi 11. asırda [[Abdülkâdir Geylânî]]’nin yolundan gidenler tarafından oluşturulan [[Kadiri]] Tarikatıdır.{{cn|29 Ocak 2014}} Ebû Sâlih Muhyiddîn Abdülkâdir Geylânî, neseben hem [[Şerif (din)|Hasanî]] ve hem de [[Seyyid|Hüseynî]]dir. Abdulkadir Geylânî’nin soyundan gelen evladevlat ve torunları da yaşadıkları muhitlerde “Şerîf”“şerîf”, “Şuref┓şurefâ”, “Seyyid”“seyyid” olarak anılmışlardır.
Tarikat, [[Allah]]'a ulaşma ve onu tanıma yollarından her biribiridir.<ref>[http://www.tdk.gov.tr/TR/Genel/SozBul.aspx?F6E10F8892433CFFAAF6AA849816B2EF4376734BED947CDE&Kelime=tarikat TDK Sözlük, ''tarîkat'']</ref> [[İslam]]iyet'te, İslamiyet'in kalbi boyutu üzerinde duran ve "kalbin fıkhı" diye nitelenen [[tasavvuf]] öğretisinin ( terbiyesi terbiyesinin) uygulandığı düzenli kurumsal yapılar olarak tarif edilir.
