Versay Antlaşması'nın 231. Maddesi: Revizyonlar arasındaki fark

Tazminatların çözümü konusunda [[Amerikalılar]], [[İngilizler]] ve [[Fransızlar]] farklı düşünüyorlardı. Savaşın en yoğun yaşandığı yer olan [[Batı Cephesi]], [[Fransa]] topraklarında gerçekleşmiş ve savaşın yaşandığı bölgeler ağır hasar almıştı. Özelikle kırsal bölgede yapılan savaş köylüler için yıkım olmuştu. Öte yandan [[Fransa]]'nın en sanayileşmiş bölgesi olan Kuzey Doğu Fransa, [[Birinci Dünya Savaşı]] sırasında Alman işgali altındaydı ve Almanlar geri çekilirken yüzlerce maden ve fabrika demiryolu, köprü ve köylerle birlikte yok edildi. Fransa Başbakanı Georges Clemenceau, yapılacak herhangi bir barışın, [[Alman İmparatorluğu|Almanya]]'ya tazminat ödetilmesi gerektiğini düşünüyordu. [[Fransa]] sadece verilen hasarlardan dolayı tazminat cezası istemiyordu. Bu ceza ile birlikte [[Alman İmparatorluğu|Almanya]]'nın bir daha [[Fransa]]'yı tehdit edemeyecek ve [[Almanlar|Alman]] sanayisi [[Fransızlar|Fransız]]'nın sanayisi ile rekabet edemeyecekti. Tazminatlar, sadece [[Fransa]]'nın yapılanması için değil aynı zamanda savaş boyunca işgal altında kalan [[Belçika]] gibi diğer ülkelerinde yapılanmasını sağlayacaktı. Öte yandan İngiltere Başbakanı David Lloyd George, [[Alman İmparatorluğu|Almanya]] ile makûl bir anlaşma istiyordu. Böylece [[Alman İmparatorluğu|Almanya]] ile ticaret yapabilecekti. [[Amerika]] ise tazminatın olmamasını istiyordu. Çünkü Wilson, yayınlamış olduğu prensiplerde tazminata  karşıydı.

[[Almanlar|Alman]] halkı bu maddeyi ulusal bir aşağılanma olarak gördü. Alman tarihçileri ise antlaşmayı bozmak için makaleler yazmaya başlamışlardı.

Versay Anlaşmasındaki 231. maddesine karşı oluşan muhalefet, savaş sonrası [[Alman İmparatorluğu]]'nun yerine kurulan [[Weimar Cumhuriyeti]]'e psikolojik ve siyasi bir yük oluşturdu. Uluslararası alanda destek isteyen [[Almanlar|Alman]] politikacılar, [[Alman İmparatorluğu]]'nun savaşın tek nedeni olmadığını kanıtlamak istemiş böylece tazminatlar için gösterilen neden ortadan kalkmış olacak ve borç yükü hafifleyecekti. Bu amaçla, Alman hükümeti Savaş Nedenleri Araştırması Merkezi'ni finanse etti.

[[İtilaf Devletleri]] liderleri [[Almanlar]]ın tepkisine şaşırdı. Çünkü liderler, maddeyi [[Almanya İmparatorluğu|Almanya]]'dan tazminat toplamak için basit bir yasa olarak görüyorlardı. Anlaşmayı hazırlayan iki yazardan bir tanesi olan Amerikalı diplomat John Foster Dulles, daha sonradan, [[Almanlar|Alman]] halkına ağır gelen maddeden dolayı pişman olmuştu.